Panaret (arcybiskup Cypru)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Panaret
Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru
Kraj działania

Imperium Osmańskie

Data śmierci

1840

Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru
Okres sprawowania

1827–1840

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Kościół Cypru

Chirotonia biskupia

grudzień 1821

Panaret (zm. 1840) – zwierzchnik Cypryjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1827–1840.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Chirotonię biskupią przyjął z rąk trzech hierarchów Patriarchatu Antiochii, obejmując urząd metropolity Pafos po straconym przez Turków w czerwcu 1821 Chryzancie. Miało to miejsce w grudniu 1821[1].

W 1827 został wybrany na arcybiskupa Nowej Justyniany i całego Cypru po wygnaniu z wyspy arcybiskupa Damaskina, usuniętego przez Turków z powodu wspierania ruchu narodowego Greków cypryjskich. Bezpośrednio po intronizacji Panaret skontaktował się z prezydentem Grecji Ioannisem Kapodistriasem, prosząc o pomoc dla greckiej społeczności Cypru, nie uzyskał jednak spodziewanej odpowiedzi[1]. W 1830 ponowił rozmowy z tym samym politykiem, prosząc go o włączenie Cypru w granice Grecji (enosis). Po raz kolejny uzyskał odpowiedź negatywną[1]. W tym samym roku uzyskał od władz tureckich zwolnienie z części podatków nałożonych na mieszkańców Cypru[1].

Zmarł w 1840[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e ks. Bendza M., ks. Szymaniak A.: Starożytne patriarchaty prawosławne. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2005, s. 137. ISBN 83-7431-060-X