Pandora (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Pandora
Ilustracja
Zdjęcie Pandory wykonane przez sondę Cassini
Planeta

Saturn

Odkrywca

Stewart A. Collins (Voyager Science Team)

Data odkrycia

25 października 1980

Tymczasowe oznaczenie

S/1980 S26

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

141 810 km[1]

Mimośród

0,0042[1]

Okres obiegu

0,629 d[1]

Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a

0,050°[1]

Długość węzła wstępującego

147,272°[1]

Argument perycentrum

66,248°[1]

Anomalia średnia

125,112°[1]

Własności fizyczne
Wymiary

104 × 81 × 64 km[2]

Powierzchnia

~21 000 km²

Objętość

~270 000 km³

Masa

(1,371 ± 0,019) × 1017 kg[2]

Średnia gęstość

(0,49 ± 0,06) g/cm³[2]

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

0,0026–0,0060 m/s²[2]

Prędkość ucieczki

19 m/s

Okres obrotu wokół własnej osi

synchroniczny

Albedo

0,6

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

16m

Temperatura powierzchni

78 K

Pandora (Saturn XVII) – księżyc Saturna, odkryty w 1980 na podstawie zdjęć sondy Voyager 1. Jego nazwa pochodzi od Pandory, postaci z mitologii greckiej.

Pandora jest jednym z księżyców pasterskich pierścienia F, krążącym po jego zewnętrznej stronie. Znajduje się ona w rezonansie orbitalnym z Prometeuszem, co powoduje, że orbity obu księżyców są chaotyczne i nie da się przewidzieć ich parametrów w dalekiej przyszłości.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
  2. a b c d P.C. Thomas. Sizes, shapes, and derived properties of the saturnian satellites after the Cassini nominal mission. „Icarus”. 208 (1), s. 395-401, lipiec 2010. DOI: 10.1016/j.icarus.2010.01.025. (ang.). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Pandora. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2009-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-16)].
  • Pandora. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-26]. (ang.).