Pange, lingua, gloriosi (Sław języku tajemnicę) – hymn na święto Bożego Ciała, śpiewany również w czasie procesji przeniesienia Najświętszego Sakramentu do ciemnicy w czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek. Fragment pieśni śpiewany jest również w czasie Adoracji Najświętszego Sakramentu (w momencie przenoszenia Najświętszego Sakramentu do ołtarza wystawienia). Autorem tekstu jest św. Tomasz z Akwinu.
| Tekst łaciński
|
Tekst polski
|
- Pange, lingua, gloriosi
- corporis mysterium,
- sanguinisque pretiosi,
- quem in mundi pretium
- fructus ventris generosi
- rex effudit gentium.
- Nobis datus, nobis natus
- ex intacta Virgine,
- et in mundo conversatus,
- sparso verbi semine,
- sui moras incolatus
- miro clausit ordine.
- In supremae nocte coenae
- recumbens cum fratribus,
- observata lege plene
- cibis in legalibus,
- cibum turbae duodenae
- se dat suis manibus.
- Verbum caro panem verum
- verbo carnem efficit,
- fitque sanguis Christi merum;
- et si sensus deficit,
- ad firmandum cor sincerum
- sola fides sufficit.
- Tantum ergo sacramentum
- veneremur cernui,
- et antiquum documentum
- novo cedat ritui,
- praestet fides supplementum
- sensuum defectui.
- Genitori Genitoque,
- laus et iubilatio,
- salus, honor, virtus quoque
- sit et benedictio.
- Procedenti ab utroque
- compar sit laudatio.
|
- Sław języku tajemnicę
- Ciała i najdroższej Krwi,
- którą jako Łask Krynicę
- wylał w czasie ziemskich dni,
- Ten, co Matkę miał Dziewicę,
- Król narodów godzien czci.
- Z Panny czystej narodzony,
- posłan zbawić ludzki ród,
- gdy po świecie na wsze strony
- ziarno słowa rzucił w lud,
- wtedy cudem niezgłębionym
- zamknął Swej pielgrzymki trud.
- W noc ostatnią, przy Wieczerzy,
- z tymi, których braćmi zwał,
- pełniąc wszystko jak należy,
- czego przepis prawny chciał,
- sam Dwunastu się powierzył,
- i za pokarm z Rąk Swych dał.
- Słowem, więc Wcielone Słowo
- chleb zamienia w Ciało Swe,
- wino Krwią jest Chrystusową,
- darmo wzrok to widzieć chce.
- Tylko wiara Bożą mową
- pewność o tym w serca śle.
- Przed tak wielkim Sakramentem
- upadajmy wszyscy wraz,
- niech przed Nowym Testamentem
- starych praw ustąpi czas.
- Co dla zmysłów niepojęte,
- niech dopełni wiara w nas.
- Bogu Ojcu i Synowi
- hołd po wszystkie nieśmy dni.
- Niech podaje wiek wiekowi
- hymn triumfu, dzięki, czci,
- a równemu Im Duchowi
- niechaj wieczna chwała brzmi.
|
