Przejdź do zawartości

Panika na ulicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Panika na ulicach
Ilustracja
Plakat do filmu
Gatunek

noir, kryminał, sensacyjny, dramat, thiler

Rok produkcji

1950

Data premiery

12 czerwca 1950

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski, mandaryński, grecki

Czas trwania

96 min

Reżyseria

Elia Kazan

Scenariusz

Richard Murphy
Daniel Fuchs

Główne role

Richard Widmark
Jack Palance
Paul Douglas
Barbara Bel Geddes

Muzyka

Alfred Newman

Zdjęcia

Joseph MacDonald

Scenografia

Lyle R. Wheeler
Maurice Ransford

Kostiumy

Travilla

Montaż

Harmon Jones

Produkcja

Sol C. Siegel

Wytwórnia

20th Century Fox

Dystrybucja

20th Century Fox

Budżet

1,4 mln. $

Nagrody
1950: 11. MFF w Wenecji (Nagroda Specjalna)
1951: Oscar (Best Story)

Panika na ulicach (ang. Panic in the Streets) – amerykański film noir z 1950 roku w reżyserii Elii Kazana.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

W jednym z doków Nowego Orleanu policja odnajduje ciało mężczyzny. Nosi ono ślady postrzeleń i wszystko wskazuje na zabójstwo, jednak podczas rutynowej sekcji zwłok patolog odkrywa, że denat znajdował się przed śmiercią w zaawansowanym stadium dżumy. Natychmiast informuje o tym władze miasta, a te zlecają dr. Reedowi z wydziału miejskiej służby zdrowia i kpt. Warrenowi z lokalnej policji natychmiastowe odnalezienie wszystkich osób mających kontakt ze zmarłym, w celu zapobieżenia ewentualnej epidemii. Jest to trudne zadanie ze względu na portowe środowisko, niechętne jakiejkolwiek współpracy z policją i władzami. Jednak dzięki nieustępliwości Reeda i Warrena, w końcu udaje się im ustalić ostatnich ludzi z którymi przed śmiercią miał kontakt zmarły (jak się okazuje nielegalny emigrant). Są to: Blackie, Fitch i Poldi. Zwłaszcza jeden z nich jest wyjątkowo niebezpieczny – pozbawiony skrupułów pośledni gangster Blackie, który zastrzelił emigranta wkrótce po karcianej rozgrywce. W pościgu za Blackim i Fitchem (w tym czasie umiera zarażony Poldi) doktor i policjant trafiają do portowych magazynów. Tam zdesperowany Blackie strzela do znajomego ochraniarza jednego z magazynów i do chcącego poddać się Fitcha. Jednak wkrótce potem sam wpada w końcu w ręce policji. Wszyscy ludzie z którymi miał kontakt zmarły emigrant zostają odnalezieni i zaszczepieni.

Richard Widmark i Barbara Bel Geddes w scenie z filmu.

Obsada aktorska

[edytuj | edytuj kod]
  • Richard Widmark – dr Reed
  • Paul Douglas – kpt. Warren
  • Barbara Bel Geddes – Nancy Reed
  • Jack Palance – Blackie
  • Zero Mostel – Fitch
  • Lewis Charles – zamordowany emigrant
  • Alexis Minotis – właściciel greckiej restauracji
  • Dan Riss – reporter Neff
  • Guy Thonajan – Poldi
  • Tommy Cook – Poldi młodszy
  • Pat Walshe – gazeciarz-inwalida
  • Elia Kazan – asystent w kostnicy
  • Emile Meyer – kapitan „Nile Queen”
  • Wilson Bourg Jr. – żeglarz Charlie
  • Lenka Peterson – dziewczyna Charliego
  • Tommy Rettig – synek Reeda

i inni.

O filmie

[edytuj | edytuj kod]

Ósmy z kolei film Kazana uchodzi za czołowy obraz gatunku noir[1]. Na ekrany kin światowych w 1950 roku wszedł obok dwóch innych klasyków tego gatunku – Nocy i miasta Julesa Dassina i Asfaltowej dżungli Johna Hustona. Wszystkie trzy obrazy wzbudziły niebywałą sensację. Krytyka wskazywała na ich wspólne cechy, tj.: naturalną scenerię (Nowy Orlean w filmie Kazana, Londyn u Dassina oraz Cincinnati i Lexington u Hustona) oraz motyw drobiazgowo ukazanej ucieczki człowieka ściganego[2]. Chociaż film okazał się być finansową klapą i zebrał mieszane recenzje, otrzymał kilka prestiżowych nagród, m.in.: Oscara (w kategorii „Best Story”) oraz Nagrodę Specjalną na 11. MFF w Wenecji i nominację do nagrody głównej festiwalu Złotego Lwa[3][4]. W rankingu popularnego, filmowego serwisu internetowego Rotten Tomatoes obraz posiada obecnie (2019) wysoką, 96-procentową, pozytywną ocenę „czerwonych pomidorów”[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marian B. Michalik (oprac.): Kronika filmu. "Czarny film" burzy fasady. Warszawa: Wydawnictwo KRONIKA - Marian B. Michalik, 1995, s. 161. ISBN 83-86079-03-7.
  2. Alicja Helman: Mały leksykon filmowy. Filmy sensacyjne. Warszawa: WAiF, 1974, s. 49.
  3. Marian B. Michalik (oprac.): Kronika filmu. 1950. Warszawa: Wydawnictwo KRONIKA - Marian B. Michalik, 1995, s. 231. ISBN 83-86079-03-7.
  4. Panika na ulicach. [w:] Filmweb [on-line]. [dostęp 2019-12-01]. (pol.).
  5. Panic in the Streets. [w:] Rotten Tomatoes [on-line]. [dostęp 2019-12-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]