Panteón Rococó

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Panteón Rococó
ilustracja
Rok założenia

1995

Pochodzenie

miasto Meksyk  Meksyk

Gatunek

ska, reggae

Wydawnictwo

Sony-BMG, Übersee Records

Skład
Luis Román Ibarra, Dario Espinosa, Hiram Paniagua, Leonel Rosales, Felipe Bustamante, Paco Barajas, Gorri, Missael, Tanis
Współpracownicy
Pascal Montaño
Strona internetowa

Panteón Rococó (dosłownie po polsku: Rokokowy cmentarz, nazwa pochodzi z tytułu sztuki Hugo Argüellesa pt. El Cocodrilo Solitario del Panteón Rococó[1]) – założony w 1995 meksykański zespół muzyczny wykonujący głównie muzykę ska z elementami reggae, rocka, salsy i innych, głównie latynoskich, stylów muzycznych. Sami artyści, unikając kategoryzacji, twierdzą, że grają po prostu muzykę[2].

W swojej historii zespół liczył od pięciu do dwunastu członków, w ostatnim okresie ich liczba ustabilizowała się na poziomie dziewięciu muzyków (plus dziesiąty, formalnie nie należący do zespołu, trębacz Pascal Montaño). Członkowie zespołu otwarcie deklarują się jako sympatycy Zapatystowskiej Armii Wyzwolenia Narodowego – wyraz swoim lewicowym poglądom politycznym dają niejednokrotnie w piosenkach (m.in. kompozycji La Ciudad De La Esperanza czy skierowanym w stronę George W. Busha utworze Hijo de su). W ciągu lat zespół zdobył sobie dużą popularność w krajach latynoamerykańskich oraz w Europie (głównie w Niemczech i innych krajach niemieckojęzycznych po których regularnie odbywają wspólne trasy koncertowe, m.in. wspólnie z zespołem Die Ärzte), w 2008 zespół, na zaproszenie Jerzego Owsiaka, wystąpił na XIV Przystanku Woodstock.

Obecny skład zespołu[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1997: Toloache pa' mi Negra
  • 1999: A la Izquierda de la Tierra (reedycja w 2003)
  • 2002: Compañeros Musicales
  • 2004: Tres Veces Tres
  • 2006: 10 Años, Un Panteón Muy Vivo (En Vivo) – płyta koncertowa
  • 2007: Panteón Rococó
  • 2010: Ejercito De Paz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wywiad z członkami zespołu podczas trasy po Austrii w 2007 roku.
  2. Wywiad z członkami zespołu po zakończeniu koncertu podczas XIV Przystanku Woodstock.