Parafia św. Anny w Królowym Moście

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Anny
Ilustracja
Cerkiew parafialna
Państwo

 Polska

Siedziba

Królowy Most

Adres

Królowy Most
16-040 Gródek

Data powołania

1900; 1940 – reaktywacja

Data zamknięcia

1915

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

białostocko-gdańska

Dekanat

Gródek

Cerkiew

św. Anny

Proboszcz

ks. prot. mgr Radosław Kondraciuk

Wezwanie

św. Anny

Wspomnienie liturgiczne

25 lipca/7 sierpnia

Położenie na mapie gminy Gródek
Mapa konturowa gminy Gródek, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Ziemia53°08′31,9″N 23°28′22,6″E/53,142194 23,472944

Parafia św. Annyparafia prawosławna w Królowym Moście, w dekanacie Gródek diecezji białostocko-gdańskiej.

Na terenie parafii funkcjonuje 1 cerkiew:

W obrębie parafii znajdują się 2 kaplice:

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1857 właściciel majątku Królowy Most Jakub Sakowicz wybudował we wsi murowaną kaplicę rzymskokatolicką. 29 listopada 1864 władze carskie zamknęły ją, a w 1870 przekazały w użytkowanie wiernym prawosławnym. 21 listopada 1870 kaplica została wyświęcona pod wezwaniem św. Aleksandra Newskiego. Część uposażenia cerkwi i dzwony były wypożyczone z Gródka. Cerkiew należała do parafii w Gródku, a od 1888 zarządzana była przez archimandrytę monasteru supraskiego. W latach 1888–1889 wykonano remont. W 1893 Eugenia Hasbach, właścicielka sąsiedniego majątku, przekazała na potrzeby cerkwi w Królowym Moście ok. 35 ha ziemi.

Powołanie parafii jest datowane na rok 1900 i było związane z utworzeniem prawosławnej diecezji grodzieńskiej. W jej skład weszły miejscowości z dotychczas istniejących parafii w Supraślu, Gródku i Zabłudowie. W 1904 rozpoczęto budowę plebanii, domu psalmisty i szkoły parafialnej, a w 1913 nowej cerkwi parafialnej pod wezwaniem św. Anny. Do czasu ewakuacji proboszcza ks. Owczarewicza i części prawosławnych parafian (tzw. bieżeństwo), tj. do 1915, wzniesiono ściany świątyni i przykryto tymczasowym dachem.

W okresie po I wojnie światowej parafia prawosławna w Królowym Moście została zlikwidowana, ludność dołączono do cerkwi w Gródku. W 1919 miejscowy dziedzic rotmistrz Józef Młodecki przejął zabudowania parafialne i nieukończoną cerkiew na cele mieszkalne i gospodarcze (stare zabudowania majątku uległy zniszczeniu podczas wojny). Kaplicę św. Aleksandra Newskiego zwrócono katolikom. Dopiero w 1928 zwrócono nową cerkiew prawosławnym i zezwolono ks. Piotrowi Martyniukowi na odprawianie nabożeństw, władze jednak nie wyraziły zgody na utworzenie etatowej parafii. Przystąpiono do naprawy zniszczeń wojennych i prac wykończeniowych w budowanej cerkwi. Odzyskano część wyposażenia, które było przechowywane w Gródku i Supraślu. W 1928 sprowadzono ikonostas z likwidowanej cerkwi w Grodnie.

W 1936 Królowy Most stał się oficjalnie filią prawosławnej parafii w Gródku. Wiosną 1935 Włodzimierz Wasilewicz, malarz z Supraśla, rozpoczął rozpisywanie fresków w budynku cerkwi w Królowym Moście. Prace ukończono przed 1939. W 1940 reaktywowano samodzielną parafię w Królowym Moście. Świątynię konsekrował 26 maja 1942 biskup Benedykt (Bobkowski).

3 lutego 1991 częściowo spłonął budynek plebanii. Dzięki ofiarności parafian plebanię w krótkim czasie wyremontowano.

Do parafii należą obecnie miejscowości: Królowy Most, Borki, Downiewo, Kołodno, Lipowy Most, Nowosiółki, Pieszczaniki, Podzałuki, Przechody, Radunin, Sofipol, Załuki i Zasady, z ogólną liczbą 310 wiernych.

Proboszczowie[edytuj | edytuj kod]

  • 1900 – ks. Prokop Łotocki
  • 1900–1915 – ks. Włodzimierz Owczarewicz
  • 1928–1939 – ks. Piotr Martyniuk (administrator)
  • 1940–1949 – ks. Włodzimierz Żuk
  • 1949–1950 – ks. Mikołaj Pasternacki
  • 1950–1954 – ks. Antoni Tatiewski
  • 1955–1969 – ks. Jan Bandałowski
  • 1969–1971 – ks. Rafał Czystowski
  • 1971–1982 – ks. Włodzimierz Misiejuk
  • 1982–1983 – ks. Anatol Konach
  • 1983–1992 – ks. Eugeniusz Michalczuk
  • 1992–1999 – ks. Jan Pietruczuk
  • 1999–2021 – ks. Eugeniusz Kosakowski
  • od 2021 – ks. Radosław Kondraciuk[2]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Strona wsi Radunin
  2. RUCH SŁUŻBOWY W DIECEZJI BIAŁOSTOCKO – GDAŃSKIEJ. orthodox.bialystok.pl, 19 października 2021. [dostęp 2021-10-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kalendarz Prawosławny 2021, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, ss. 159–165, 223
  • Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego nr 11/2003, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 0239-4499
  • Elżbieta Danieluk, Andrzej Danieluk, Aleksander Sosna, Cerkwie Białegostoku i okolic, Białystok: Fundacja Sąsiedzi, 2013, ISBN 978-83-934373-6-8, OCLC 860454903.
  • Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX–XXI wieku, ks. Grzegorz Sosna i m. Antonina Troc-Sosna, Ryboły 2012
  • Katalog świątyń i duchowieństwa Prawosławnej Diecezji Białostocko-Gdańskiej (stan na dzień 1.I.1985 r.), Prawosławna Diecezja Białostocko-Gdańska, Białystok 1985
  • Dzieje majątku Janopol – Królowy Most w latach 1815–1944. Praca magisterska napisana pod kierunkiem naukowym dr hab. Józefa Maroszka prof. UwB, Izabela Szymańska, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2005

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]