Parafia św. Antoniego w Mińsku Mazowieckim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Antoniego z Padwy
Mińsk Mazowiecki
ilustracja
Państwo

 Polska

Siedziba

Mińsk Mazowiecki

Adres

ul. Wyszyńskiego 54, 05-300 Mińsk Mazowiecki

Data powołania

1984

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

warszawsko-praska

Dekanat

miński-św. Antoniego z Padwy

Sanktuarium

Św. Antoniego z Padwy

Proboszcz

ks. kanonik Janusz Kopczyński

Wezwanie

Św. Antoniego z Padwy

Wspomnienie liturgiczne

13 czerwca

Położenie na mapie Mińska Mazowieckiego
Mapa konturowa Mińska Mazowieckiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Antoniego z Padwy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Antoniego z Padwy”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Antoniego z Padwy”
Położenie na mapie powiatu mińskiego
Mapa konturowa powiatu mińskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Antoniego z Padwy”
Ziemia52°10′55,830″N 21°32′52,423″E/52,182175 21,547895
Strona internetowa

Parafia pod wezwaniem św. Antoniego z Padwy w Mińsku Mazowieckimparafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu mińskiego – św. Antoniego z Padwy, diecezji warszawsko-praskiej, metropolii warszawskiej Kościoła katolickiego, w zachodniej części Mińska Mazowieckiego.

Parafia została erygowana 25 grudnia 1984 roku, jako druga rzymskokatolicka w Mińsku Mazowieckim. Wieloletnim i zasłużonym proboszczem był ks.inf. Jan Byrski, na emeryturę odszedł w 2017.

Kościół parafialny[edytuj | edytuj kod]

Jasny, górujący nad dużą częścią miasta budynek ukończono w ciągu kilkunastu lat. Składa się on z dwóch kościołów (górny i dolny), kaplicy, dzwonnicy i zakrystii. W górnym kościele w głównym ołtarzu znajduje się wielki krzyż wzorowany na krzyżu z Mogiły. Na ścianach bocznych kościoła znajdują się płaskorzeźby świętych ewangelistów, Świętej Rodziny i kilku polskich świętych. Jest dosyć ciekawym przykładem architektury PRL-u.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]