Parafia św. Barbary w Strumieniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Barbary
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Siedziba

Strumień

Adres

ul. 1 Maja 9
43-246 Strumień

Data powołania

20 lutego 1454

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

bielsko-żywiecka

Dekanat

Strumień

Kościół

św. Barbary

Proboszcz

ks. Jacek Kobiałka

Wezwanie

św. Barbary

Wspomnienie liturgiczne

4 grudnia

Położenie na mapie Strumienia
Mapa konturowa Strumienia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Barbary”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Barbary”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Barbary”
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego
Mapa konturowa powiatu cieszyńskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Barbary”
Położenie na mapie gminy Strumień
Mapa konturowa gminy Strumień, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Barbary”
Ziemia49°54′57,6″N 18°45′47,6″E/49,916000 18,763222
Strona internetowa

Parafia św. Barbaryrzymskokatolicka parafia znajdująca się w Strumieniu. Należy do dekanatu Strumień diecezji bielsko-żywieckiej. W 2005 zamieszkiwało ją ponad 4110 katolików[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

20 lutego 1454 r. w liście Jana, prymasa i arcybiskupa gnieźnieńskiego, wzmiankowany jest tutejszy kościół lub kaplica, opisany jako stary i niszczejący, dlatego też arcybiskup wzywał do budowy nowego kościoła[2]. Podległy był parafii w Wiśle Niemieckiej, a więc znajdował się w granicach diecezji krakowskiej[3]. W oparciu o ten list za zgodą biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego wybudowano we wschodniej (dolnej) części Strumieniu kościół pw. św. Krzyża. Prawdopodobnie po przejęciu okolicy przez księcia cieszyńskiego w 1480, a następnie po podarowaniu jej Mikołajowi Brodeckiemu parafia strumieńska przeszła do diecezji wrocławskiej[3]. Dlatego, że kościół Świętego Krzyża był w złym stanie Mikołaj Brodecki wystarał się o budowę nowego kościoła. Pozwolenie wydał 12 maja 1495 r. biskup wrocławski Jan IV Roth. Nowy drewniany kościół parafialny miał wezwanie św. Barbary, jego budowę ukończono w 1498 r., kiedy stary kościół Świętego Krzyża stał się jego filialnym.

W listopadzie 1598 r. wizytacji kościelnej (pierwszej po soborze trydenckim) dekanatu pszczyńskiego dokonał archidiakon krakowski Krzysztof Kazimirski na zlecenie biskupa Jerzego Radziwiłła. Według sporządzonego sprawozdania kościół w Oppidium Strumien znajdował się w rękach luterańskich[4].

Z parafii wydzielone zostały kolejno parafie w: Zarzeczu (w 1788 r., obecnie nieistniejąca), Chybiu (1932), Bąkowie (1990) i Zabłociu (1999)[5].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dwuczęściowy dodatek do gazety Głos Ziemi Cieszyńskiej nr. 44 i 45 z listopada 2005 pt. „Panorama Parafii Katolickich Ziemi Cieszyńskiej”
  2. J. Londzin, 1932, s. 325
  3. a b Wojciech Kiełkowski: Chybie – dzieje gminy od czasów najdawniejszych do współczesności. Chybie: 2009, s. 39. ISBN 978-83-910611-5-2.
  4. ks. dr Maksymilian Wojtas: Akta wizytacji dekanatów bytomskiego i pszczyńskiego dokonanej w 1598 r. z polecenie Jerzego kardynała Radziwiłła, biskupa krakowskiego. Katowice: Towarzystwo Przyjaciół Nauk na Śląsku, 1938, s. 110.
  5. Historia kościoła. Warto wiedzieć. parafia.strumien.com. [dostęp 2011-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-23)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]