Parafia św. Mikołaja w Domaradzu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia
pw. Świętego Mikołaja
w Domaradzu
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Siedziba

Domaradz

Adres

Domaradz 436
36-230 Domaradz

Data powołania

1359

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dekanat

Domaradz

Kościół

św. Mikołaja

Filie

Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny

Proboszcz

ks. Wiesław Przepadło

Wezwanie

św. Mikołaja

Wspomnienie liturgiczne

6. grudnia

Położenie na mapie gminy Domaradz
Mapa konturowa gminy Domaradz, po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafiapw. Świętego Mikołajaw Domaradzu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafiapw. Świętego Mikołajaw Domaradzu”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Parafiapw. Świętego Mikołajaw Domaradzu”
Położenie na mapie powiatu brzozowskiego
Mapa konturowa powiatu brzozowskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafiapw. Świętego Mikołajaw Domaradzu”
49,790669°N 21,944139°E/49,790669 21,944139

Parafia św. Mikołaja w Domaradzu – parafia rzymskokatolicka z siedzibą w Domaradzu znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Domaradz.

Erygowana w 1359. Jest prowadzona przez księży archidiecezjalnych. Mieści się pod numerem 436.

Drewniany gotycki kościół parafialny pod wezwaniem św. Mikołaja należy do najstarszych drewnianych kościołów w Polsce. Został wzniesiony około roku 1485, konsekrowany w roku 1542 przez ówczesnego ordynariusza przemyskiego bpa Stanisława Tarłę. W kościele jest barokowy ołtarz boczny z 1632 roku, chrzcielnica z początku XVI wieku, dzwon gotycki z 1524 roku. Kościół był wielokrotnie remontowany i przekształcany. Znaczącej przebudowie uległ w 1878 r. (m.in. przedłużono nawę, zlikwidowano zaskrzynienia, wnętrze korpusu podzielono na trzy nawy). W 1887 r. kościół ozdobiono polichromią. W 1906 r. wzniesiono wieżyczkę na sygnaturkę oraz dobudowano kruchty. W 1936 wzniesiono dzwonnicę na miejscu wcześniejszej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]