Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole
Парафія Маці Божай Шкаплернай y Мядзеле
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Białoruś

Siedziba

Miadzioł

Adres

ul. Pokoju 6/1 222397 Miadzioł, Białoruś

Data powołania

1754

Data zamknięcia

po 1945

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

mińsko-mohylewska

Dekanat

miadziolski

Kościół

Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole

Proboszcz

o. Paweł Lelito OCD

Wezwanie

Matki Bożej Szkaplerznej

Wspomnienie liturgiczne

16 lipca

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole”
Ziemia54°52′56,5″N 26°55′21,4″E/54,882361 26,922611
Strona internetowa
Budynek nowego klasztoru podczas budowy w 2015 r.
Brama Przebaczenia w Miadziolskiej Kalwarii

Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole (biał. Парафія Маці Божай Шкаплернай y Мядзеле) – parafia rzymskokatolicka w Miadziole. Należy do dekanatu miadziolskiego archidiecezji mińsko-mohylewskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1754 r. starosta zarzecki, Antoni Koszczyc, sprowadził do Miadzioła karmelitów bosych i wybudował kościół pod wezwaniem Matki Bożej Szkaplerznej. Introdukcja zakonników odbyła się 24 kwietnia 1754 r. Kilkanaście metrów od strony zachodniej kościoła, fundator wybudował z cegły jednopiętrowy klasztor. W 1832 r. konwent karmelitów bosych w Starym Miadziole uległ kasacie. Klasztor pozostał w rękach karmelitów jeszcze do 1833 r. Parafię podzielono i przyłączono do sąsiednich parafii. Kościół i klasztor oddano siostrom bazyliankom. Przebywały one w miadziolskim klasztorze do 1860 r. Po nich kościół przejęło duchowieństwo prawosławne, zakładając przy nim w 1866 r. swoją parafię. W 1920 r. kościół i dobra klasztorne zostały rewindykowane przez Kurię Metropolitalną w Wilnie i oddane tymczasowo w zarząd księdzu proboszczowi z Nowego Miadzioła. Metropolita wileńskiego arcybiskup Jałbrzykowski w 1927 r. rewindykował na rzecz Zakonu kościół w Miadziole wraz z zabudowaniami. W czasie okupacji niemieckiej klasztor został pozbawiony inwentarza i we wrześniu 1943 r. spalony. Pozostał tylko kościół i dom czeladniczy, w którym mieszkała służba kościelna. Do niego byli zmuszeni przenieść się zakonnicy aż do wybudowania drewnianego domku. W Miadziole karmelici pozostali do roku 1949, kiedy to repatriowali się do Polski. Po wojnie kościół został odebrany i zamknięty. W zakrystiach były przetrzymywane zwierzęta. Pozbawiony opieki, kościół uległ dewastacji. Po zwróceniu kościoła, 24 grudnia 1989 r. została w nim odprawiona pierwsza Msza św. O. Augustyn Kwiatkowski mieszkający na stałe w Naroczy zaczął dojeżdżać tu w niedziele i święta. W 1990 r. parafianie sami zrobili niezbędny remont umożliwiający rozpoczęcie działalności duszpasterskiej. Po o. Augustynie Kwiatkowskim pracowali w parafii o. Arkadiusz Kulacha i o. Bernard Radzik. 25 marca 2003 r. rozpoczął pracę przydzielony na stałe o. Roman Nowak. Wiosną 2003 roku zakonnicy zamieszkali w Miadziole w wynajętym przez parafię mieszkaniu. Dom czeladniczy z powodu złego stanu został opuszczony przez mieszkańców, a po 2 latach w krytycznym stanie przekazany parafii[1]. W latach 2006-2007 dokonano renowacji elewacji zewnętrznej i pokrycia dachowego kościoła. We wrześniu 2011 r. bracia zamieszkali w wynajmowanym jednorodzinnym domu w Starym Miadziole. W tym też roku rozpoczęto budowę klasztoru na placu przykościelnym[2].

Kalwaria Miadziolska[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Kalwaria Miadziolska.

Kalwaria powstała w 1765 r. Liczyła 21 kaplic i 8 bram. Po kasacie klasztoru w 1832 r. uległa dewastacji. Odbudowano ją w dwudziestoleciu międzywojennym. Została zburzona podczas II wojny światowej. Na początku XXI w. na kalwaryjskim wzgórzu, wokół którego znajdowała się Kalwaria, ustawiono drewniane krzyże. Następnie trwały starania o przyznanie ziemi pod kaplice w celu odnowienia stacji Drogi krzyżowej na Miadziolskiej Kalwarii[2]. Wszystkie kaplice i bramy zostały odbudowane i 14 września 2014 r. odbyła się uroczystość poświęcenia Kalwarii, której przewodniczył metropolita mińsko-mohylewski, arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz[3].

Proboszczowie parafii[edytuj | edytuj kod]

imię i nazwisko daty urzędowania
o. Bernard 1779 - 1799
o. Ksawern 1778 - 1791
o. Edward 1781 - 1783
o. Felicjan 1781 - 1788
o. Anioł 1781 - 1783
o. Spirydion 1786 - 1787
o. Benignus 1784
o. Baltazar 1788
o. Fryderyk 1788
o. Bruno 1789 - 1790
o. Jakub 1790 - 1802
o. Euzebiusz 1795 - 1802
o. Walerian 1795
o. Władysław 1795 - 1801
o. Gabriel 1797
o. Fortunat 1798
o. Paulin 1801 - 1810
o. Wincenty 1803 - 1804
o. Benignus 1807 - 1813
o. Nikodem 1802, 1818 - 1820
o. Jakub 1805 - 1809
o. Bianon 1805 - 1812
o. Dominik 1805 - 1813
o. Andrzej 1807
o. Hieronim 1810
o. Karol 1810, 1823
o. Leon 1811
o. Ignacy 1811
o. Bonifacy 1812 - 1814
o. Maciej 1813 - 1815
o. Cyryl 1814 - 1816, 1820
o. Wacław 1816 - 1823
o. Fabian 1817 - 1820
o. Stefan 1817
o. Hieronim 1818
o. Maurycy 1819
o. Dionizy 1820 - 1823
o. Ilia 1820 - 1826
o. Aleksander 1821
o. Piotr 1826
o. Augustyn 1823 - 1827
o. Marcin 1823 - 1824
o. Melchior 1824 - 1825
o. Bronisław Jarosiński
o. Paweł Lelito

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. K. Shastouski, Kościół M.B. Szkaplerznej i klasztor Karmelitów | miasto Miadzioł obwód miński [online], radzima.org [dostęp 2020-03-14].
  2. a b Klasztor pw. Matki Bożej Szkaplerznej [online], KarmeliciBosi.pl [dostęp 2020-03-14] (pol.).
  3. Kalwaria w Miadziole - Karmel.pl [online], Karmel - Karmelici Bosi, 11 marca 2020 [dostęp 2020-03-14] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]