Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Radomiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Najświętszego Serca Jezusowego
Ilustracja
Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Radomiu
Państwo

 Polska

Siedziba

Radom

Adres

ul. Kościelna 1/5,
26-600 Radom

Data powołania

28 kwietnia 1921

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

radomska

Dekanat

Radom-Wschód

Kościół

Najświętszego Serca Jezusowego

Proboszcz

ks. kan. Roman Adamczyk

Wezwanie

Najświętsze Serce Jezusowe

Wspomnienie liturgiczne

Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

Położenie na mapie Radomia
Mapa konturowa Radomia, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Serca Jezusowego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Serca Jezusowego”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Serca Jezusowego”
Ziemia51°23′14″N 21°10′31″E/51,387222 21,175278
Strona internetowa

Parafia pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Radomiuparafia rzymskokatolicka usytuowana w Radomiu. Należy do dekanatu Radom-Wschód, który należy z kolei do diecezji radomskiej. W 2012 roku ks. proboszcz Roman Adamczyk podjął się dzieła remontu zabytkowego kościoła. Aktualnie wyremontowana została ściana frontowa świątyni, wieże boczne i główna oraz ich pokrycie dachowe. Schody prowadzące do świątyni także zostały zmienione. Plac został ogrodzony, a świątynia zyskała najnowocześniejszą w Radomiu iluminację, czyli oświetlenie. Wokół kościoła zainstalowano także kamery. W czerwcu 2016 roku zrewitalizowano plac przed kościołem. Wymieniona została instalacja wodno-kanalizacyjna, plac wyłożono kostką, a wokół posadzono krzewy. Zainstalowany został też system nawadniający rośliny. Na środku placu, w chodniku, umieszczono trójkąt z napisem "JHS" wchodzący w napis "NSJ", czyli skrót od nazwy parafii.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Parafia została erygowana 28 kwietnia 1921 przez bp. Mariana Ryxa. Wkrótce zaczęto budować kaplicę pw. św. Franciszka. Kamień węgielny kaplicy został poświęcony 26 lipca 1922 przez bp. Pawła Kubickiego. Od 1925 zaczęto w tej kaplicy sprawować Msze św. Stanowiła ona część większej budowli przeznaczonej następnie na dom parafialny. Kościół pw. Najświętszego Serca Jezusowego, wg projektu arch. Stefana Szyllera z Warszawy, budowano od 1931 staraniem ks. Jana Węglickiego i ks. Stanisława Głąbińskiego. Nie ukończono jednak budowy do 1939. Po II wojnie światowej od 1945 do 1957 prace kontynuowali arch. Kazimierz Prokulski, a następnie arch. Alfons Pinno, staraniem ks. Jana Wiącka, ks. Adama Łukasiewicza, ks. Stanisława Flonta, ks. Stefana Popisa. Bp Jan Kanty Lorek poświęcił świątynię 10 grudnia 1950. Konsekracji kościoła dokonał 25 listopada 1966 bp Piotr Gołębiowski. Kościół został zbudowany w stylu zmodernizowanego renesansu włoskiego z elementami neobarokowymi. Murowany z cegły, tynkowany, orientowany. Korpus jest trójnawowy, trzyprzęsłowy, bazylikowy, z transeptem; poprzedzony płytkim przęsłem chóru i wtopioną czworoboczną wieżą na osi, ujęta po bokach aneksami. Prezbiterium jednoprzęsłowe. Fasada dwukondygnacyjna, pięcioosiowa. Wieża jest pięciokondygnacyjna, poprzedzona dwukondygnacyjnym ryzalitem ujętym parą jońskich kolumn w wielkim porządku, które dźwigają wydatne belkowanie zwieńczone balustradą tarasu, dekorowaną rzeźbami aniołów. W ryzalicie znajduje się zamknięta półkoliście dwukondygnacyjna wnęka, w której na dole mamy prostokątny portal zwieńczony trójkątnym przyczółkiem i ujęty parą korynckich kolumn dźwigających belkowanie. Wieżę wieńczy neobarokowy hełm, wzorowany na zwieńczeniu północnej wieży katedry wawelskiej. Partie boczne fasady opięte toskańskimi pilastrami, z prostokątnymi portalami w pierwszej kondygnacji i rzędami prostokątnych okienek w drugiej. W skrajnych osiach znajdują się dwukondygnacjowe dzwonnice zwieńczone neobarokowymi hełmami. Dachy dwuspadowe, kryte blachą.

Terytorium[edytuj | edytuj kod]

Do parafii należą wierni z Radomia mieszkający przy ulicach: Akacjowa, Biała (1-89,2-78), Błotnia, Ciemna, Czeremchowa, Dąbrowskiego, Długojowska (1-27,2-40a), Domagalskiego (1), Dzielna, Fabryczna, Giserska, Górna, Graniczna, Gromadzka, Hubalczyków, Inspektowa, Inwalidów Wojennych, Jarzynowa, Jasna, Jaśminowa, Kalińska, Klinowa, Komunalna (1-41,2-48), Konopnickiej (od nr.30 - do końca, od nr.31 - do końca), Kościelna, Kośna, Krzyżowa, Kwiatowa, Kwiatkowskiego (1-83,2-66), Lechicka, Litewska, Lubońskiego, Ludwikowska, Makowska, Miedziana, Mikołaja z Radomia, Niemcewicza (61-87), Norwida, Odechowska, Ogrodnicza, Owocowa, Płaska, Podmiejska, Promyka, Prosta, Przelotna, Radomskiego (3,4,6), Skarżyńskiego, Słowackiego (55-187,30-168), Szara, Szeregowa, Średnia, (1-31,2-36), Świerkowa (1-63,2-30), Tadeuszowska, Trawna, Wesoła, Wojska Polskiego, Wrześniowskiego, Wschodnia, Wróblewskiego, Zagłoby, Zapolskiej, Zielińskiego, Żurawia[1].

Proboszczowie[edytuj | edytuj kod]

  • 1921 - 1926 - ks. Roman Maliszewski
  • 1926 - 1929 - ks. Józef Drabowicz
  • 1929 - 1930 - ks. Jan Węglicki
  • 1930 - 1940 - ks. Stanisław Głąbiński
  • 1940 - 1941 - ks. Bolesław Strzelecki
  • 1941 - 1949 - ks. Jan Wiącek
  • 1949 - 1953 - ks. Adam Łukasiewicz
  • 1953 - 1954 - ks. Stanisław Flont
  • 1955 - 1987 - ks. Stefan Popis
  • 1987 - 2011 - ks. prał. Stanisław Suwała
  • 2011 - nadal - ks. kan. Roman Adamczyk

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]