Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Widzach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Widzach
Парафія Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі y Відзах
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Białoruś

Siedziba

Widze

Adres

ul. Lenina 22, Widze

Data powołania

XV w.

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

witebska

Dekanat

Widze

Kościół

Trójcy Świętej w Widzach

Filie

kaplica w Buczanach

Proboszcz

ks. Alfred Piechota MS

Wezwanie

Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, Matki Bożej Różańcowej

Wspomnienie liturgiczne

8 września, 7 października

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Widzach”
Ziemia55°23′38,9″N 26°37′37,5″E/55,394139 26,627083

Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Widzach (biał. Парафія Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі y Відзах) – parafia rzymskokatolicka w Widzach. Jest siedzibą dekanatu widzkiego diecezji witebskiej. Została utworzona w XV wieku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kościół rzymskokatolicki w Widzach został wzniesiony w 1481 roku przez synów jednego z założycieli miasteczka – Cwietka i Hanusza Dowgirdowiczów. Ufundowano drewniany kościół Narodzenia NMP i klasztor dla bernardynów z Wilna. W 1498 roku parafię uposażył bp Wojciech Tabor. W 1517 roku parafia stanowiła część uposażenia biskupów wileńskich, tzw. „dobra stołowe”. W 1524 roku miasteczko wraz z dobrami kościelnymi zostało sprzedane wojewodzie wileńskiemu Olbrachtowi Gasztołdowi. Podczas wojen moskiewskich w 1656 roku zniszczenia nie ominęły kościoła. W 1744 roku parafia leżała w dekanacie brasławskim diecezji wileńskiej. Posiadała filialne kościoły w miejscowościach: Mejkszty, Przydrujsk, Hryszkowszczyzna, oraz kaplice w miejscowościach: Widze, Macelewicze, Stołpowszczyzna, Jursze, Buczany, Podruksza, Podzisna, Janowo, Nowy Dwór.

W połowie XVIII w. założono kościół i szkołę jezuitów. W latach 1754-63 przy kościele parafialnym pracowało trzech misjonarzy jezuickich. Od XVIII w. parafia leżała w diecezji żmudzkiej. Podczas pogrzebu generała majora Tomasza Wawrzeckiego w 1816 roku miała miejsce manifestacja patriotyczna. W 1860 roku w Widzach mieszkało 3498 katolików. Podczas powstania styczniowego proboszcz ks. Antoni Juzumowicz od 28 lipca 1863 roku był pod ścisłą obserwacją policji, następnie został aresztowany i zesłany. W 1867 roku władze rosyjskie rozebrały splądrowany kościół jezuitów.

W 1872 roku staraniem parafian powiększono świątynię. W 1879 roku parafia leżała w dekanacie nowo-aleksandrowskim diecezji telszańskiej. Liczyła 12992 wiernych, posiadała kaplice w Gryszkowiczach (Hryszkowszczyźnie) oraz drewnianą Ukrzyżowania Pana Jezusa w Widzach, ufundowaną przez Aleksandrowicza.

Na początku XX w. parafia leżała w diecezji żmudzkiej. Stara drewniana świątynia była zbyt mała na potrzeby parafii, która należała do największych w guberni kowieńskiej. Obecny, neogotycki kościół św. Trójcy zbudowano z czerwonej cegły w latach 1909-14. Działania wojenne lat 1915-18 zniszczyły świątynię; została odbudowana w latach dwudziestych. W latach 1925-89 parafia leżała w archidiecezji wileńskiej. W 1930 parafia liczyła 9825 wiernych, w 1939 - 12062.

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

W 1939 roku odebrano parafii budynek plebanii. W czerwcu 1938 roku wikariuszem został ks. Stanisław Matyszczyk. W 1940 nałożono na niego podatek dochodowy w wysokości 106 tysięcy rubli z obowiązkiem zapłaty do 15 sierpnia. Gdy ksiądz odmówił, skonfiskowano jego mienie. W czerwcu 1941 r. został aresztowany przez NKWD i wywieziony do więzienia w Wilejce. Pod koniec czerwca, podczas ewakuacji więzienia został rozstrzelany[1].

Podczas ofensywy Armii Czerwonej w 1944 roku kościół został mocno uszkodzony.

Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]

W 1945 roku proboszczem został wcześniejszy wikariusz ks. Albert Nowicki, który w trudnych warunkach, wspólnie z wiernymi rozpoczął odbudowę kościoła. Nie dokończył jej, ponieważ w grudniu 1949 roku został aresztowany przez NKWD i zesłany do łagru.

W 1950 roku władze odebrały wiernym kościół, który był odtąd używany jako magazyn lnu. W 1953 roku parafianie bezskutecznie domagali się zwrotu budynku, w 1959 udali się w tej sprawie do Mińska i Moskwy. Kościół przerobiono na halę sportową brasławskiej szkoły mechaniki.

Obecnie[edytuj | edytuj kod]

Świątynię odzyskano w 1989 roku. Została odbudowana przez ks. Kazimierza Gwozdowicza i rekonsekrowana w 1994 roku przez ks. abp. Kazimierza Świątka. Od 1989 roku parafia leżała w diecezji mińskiej, następnie do 1999 r. w archidiecezji mińsko-mohylewskiej. Parafia posiada kaplicę we wsi Buczany.

W Widzach istniał również kościół jezuitów pw. Narodzenia NMP, klasztor i szkoła, ufundowane przez Antoniego Wawrzeckiego w 1754 roku. Zostały zniszczone przez jego syna Aleksandra i rozebrane po kasacie zakonu w 1867. Od 1676 istniał klasztor kanoników regularnych, którzy prowadzili szkołę. Został skasowany po powstaniu listopadowym 6 sierpnia 1832.

Obszar[edytuj | edytuj kod]

W 2004 roku na terenie parafii znajdowały się miejscowości: Widze, Aszkaragi, Błażyszki, Biciuny, Buczany, Czarny Zaścianek, Ejćmiany, Górele, Grusztaliszki, Hermanowszczyzna, Karpiszki, Jakszty, Klipy, Łajbuny, Majoryszki, Nowa Wieś, Pakulnia, Sekły, Wajniuny, Żałabiszki, Żdaczeli, Maniuki, Biały Zaścianek, Nowinka, Podruksza, Rawkieta, Widziszki, Leampol, Widze Łowczyńskie, Trabszy, Buczany, Koziany, Morozówka, Dubrówka, Stawrowo, Pasternaki, Badziuny, Czarnoziemie, Niewierańce, Hakjany, Sawejki.

Proboszczowie parafii[edytuj | edytuj kod]

imię i nazwisko daty urzędowania
Ks. Paweł Maliszewski 1601
Ks. Narbutowicz 1717
Ks. Donat 1729
Ks. Benedykt Makowelski
Ks. Tomasz Zdanowicz
Ks. Antoni Kruszewski 1784
Ks. Brokard Rymowicz OCD 1790
Ks. Franciszek Stecewicz 1797
Ks. Kazimierz Stabrowski 1797 – 1808
Ks. Kazimierz Zabłocki 1808
Ks. Klemens Zabłocki 1813 – 1816
Ks. Adam Dmochowski 1830
Ks. Antoni Wiskit 1840
Ks. Tadeusz Karło 1846 – 1848
Ks. Antoni Juzumowicz 1861 – 1864
Ks. Franciszek Landsberg 1865 – 1889
Ks. Pacewicz 1889
Ks. Aleksander Rodowicz 1895
Ks. Słapszis 1925 – 1926
Ks. Dominik Amankowicz 1926 – 1943
Ks. Stanisław Szczemirski 1943 – 1945
Ks. Zenon Giriat 1945
Ks. Albert Nowicki 1949 – 1950
Ks. Piotr Ulicki 1989 – 1992
Ks. Kazimierz Gwozdowicz 1995 – 2000
Ks. Alfred Piechota MS 2000 –

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. CZAS MIŁOSIERDZIA [online], www.bialystok.opoka.org.pl [dostęp 2016-06-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]