Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach
Ilustracja
kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach
Państwo

 Białoruś

Siedziba

Kościeniewicze

Data powołania

1661

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

mińsko-mohylewska

Dekanat

wilejski

kościół

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach

Proboszcz

ks. Witalij Margunow

Wezwanie

Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

8 grudnia

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach”
Ziemia54°35′24,9″N 27°12′25,4″E/54,590250 27,207056
Tablica w kościele upamiętniająca proboszcza ks. Stanisława Żuka

Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w archidiecezji mińsko-mohylewskiej, w dekanacie wilejskim, na Białorusi.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1652 roku majątek Kościeniewicze został zapisany zakonowi jezuitów przez członka tego zgromadzenia o. Pawła Laskowskiego SJ. W późniejszym czasie dobra przeżywały trudny okres w czasie wojen moskiewskich. W 1661 otwarto stację misyjną jezuitów. W 1662 r. rozpoczęto budowę drewnianej świątyni św. Ignacego Loyoli. Synod Sapiehy w 1669 r. wymienia ten kościół w spisie parafii dekanatu świrskiego diecezji wileńskiej[1].

W 1763 roku staraniem rektora grodzieńskiego o. Kazimierza Wazgirda SJ rozpoczęto budowę nowej murowanej świątyni Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny[1].

W 1772 roku misja jezuicka obsługiwana była przez jednego kapłana. W 1780 roku dokonano konsekracji świątyni. Dobra jezuickie przeszły na własność Aleksandra Horaina, który w 1781 roku płacił tytułem czynszu rocznego 8500 złp. W 1781 roku parafia należała do dekanatu świrskiego i liczyła 1406 katolików. W 1798 roku parafia leżała w dekanacie wilejskim diecezji mińskiej. W 1872 roku parafia posiadała kaplicę w Karolinie. W 1893 roku parafia posiadała kaplice w Serweczu, Kulbaczynie, Kowieniowie i Horodyszczu, liczyła wówczas 4965 katolików[1].

15 grudnia 1942 roku Niemcy zastrzelili w kościele, przy ołtarzu, proboszcza ks. Antoniego Żemło. Stało się to po tym, jak w czasie nabożeństwa Niemcy weszli do świątyni z psami, a ksiądz zwrócił im uwagę[2][3]. Niemcy weszli do kościoła szukając Żydówki z 4-letnią córką, która ukryła się w szafie w zakrystii. Znaleźli je po tym jak dziewczynka zapłakała i rozstrzelali razem z innym Żydami, na wzgórzu za Kościeniewiczami, przy drodze w kierunku Wilejki[4].

Świątynia została spalona podczas okupacji niemieckiej przez partyzantów[4]. Od 1946 roku proboszczem był ks. Stanisław Żuk, który odbudował spalony kościół.

W 1991 roku poświęcono plebanię i intronizowano figurę Matki Bożej Fatimskiej w głównym ołtarzu, czego dokonał ks. bp Aleksander Kaszkiewicz[1].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Liczba katolików, wiernych parafii, w poszczególnych latach.

Proboszczowie[edytuj | edytuj kod]

imię i nazwisko daty urzędowania
ks. Franciszek Kuczewicz SJ 1690
ks. Kazimierz Naruszewicz 1780 – 1788
ks. Jerzy Żukowski 1803 – 1804
ks. Hieronim Piotrowicz 1843
ks. Szymon Czarnicki 1852
ks. Wincenty Dzierwanowski 1856 – 1860
ks. Józef Justynowicz (adm.) 1864 – 1865
ks. Franciszek Jaworowski 1867
ks. Aleksander Ljudowicz 1872
ks. Wieńczysław Zawadzki 1886
ks. Antoni Audycki 1893
ks. Mieczysław Tanajewski 1897
ks. Jan Krzywicki 1907
ks. Henryk Chwastecki 1915
ks. Antoni Żemło 1934 – 1942
ks. Stanisław Żuk 1946 – 1983
ks. Zygmunt Obartuch 1989 – 2002
ks. Andrzej Jarkowiec 2002 – 2005
ks. Witalij Margunow[5] 2021 –

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d K. Shastouski, Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP | wieś Kościeniewicze obwód miński [online], www.radzima.org [dostęp 2022-12-01].
  2. CZAS MIŁOSIERDZIA [online], archibial.pl [dostęp 2022-12-01].
  3. ANTONI ŻEMŁO — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2022-12-02].
  4. a b Kościeniewicze, Jerchy, Orpa,, [w:] Tommy, Genealogia Polaków, 23 stycznia 2015.
  5. Super User, Кс. Віталій Маргуноў завяршыў служэнне на Магілёўшчыне. [online] [dostęp 2023-02-01] (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]