Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach
kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data powołania |
1661 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Archidiecezja | |
Dekanat | |
kościół |
Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach |
Proboszcz |
ks. Witalij Margunow |
Wezwanie | |
Wspomnienie liturgiczne |
8 grudnia |
Położenie na mapie obwodu mińskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
54°35′24,9″N 27°12′25,4″E/54,590250 27,207056 |
Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kościeniewiczach – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w archidiecezji mińsko-mohylewskiej, w dekanacie wilejskim, na Białorusi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1652 roku majątek Kościeniewicze został zapisany zakonowi jezuitów przez członka tego zgromadzenia o. Pawła Laskowskiego SJ. W późniejszym czasie dobra przeżywały trudny okres w czasie wojen moskiewskich. W 1661 otwarto stację misyjną jezuitów. W 1662 r. rozpoczęto budowę drewnianej świątyni św. Ignacego Loyoli. Synod Sapiehy w 1669 r. wymienia ten kościół w spisie parafii dekanatu świrskiego diecezji wileńskiej[1].
W 1763 roku staraniem rektora grodzieńskiego o. Kazimierza Wazgirda SJ rozpoczęto budowę nowej murowanej świątyni Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny[1].
W 1772 roku misja jezuicka obsługiwana była przez jednego kapłana. W 1780 roku dokonano konsekracji świątyni. Dobra jezuickie przeszły na własność Aleksandra Horaina, który w 1781 roku płacił tytułem czynszu rocznego 8500 złp. W 1781 roku parafia należała do dekanatu świrskiego i liczyła 1406 katolików. W 1798 roku parafia leżała w dekanacie wilejskim diecezji mińskiej. W 1872 roku parafia posiadała kaplicę w Karolinie. W 1893 roku parafia posiadała kaplice w Serweczu, Kulbaczynie, Kowieniowie i Horodyszczu, liczyła wówczas 4965 katolików[1].
15 grudnia 1942 roku Niemcy zastrzelili w kościele, przy ołtarzu, proboszcza ks. Antoniego Żemło. Stało się to po tym, jak w czasie nabożeństwa Niemcy weszli do świątyni z psami, a ksiądz zwrócił im uwagę[2][3]. Niemcy weszli do kościoła szukając Żydówki z 4-letnią córką, która ukryła się w szafie w zakrystii. Znaleźli je po tym jak dziewczynka zapłakała i rozstrzelali razem z innym Żydami, na wzgórzu za Kościeniewiczami, przy drodze w kierunku Wilejki[4].
Świątynia została spalona podczas okupacji niemieckiej przez partyzantów[4]. Od 1946 roku proboszczem był ks. Stanisław Żuk, który odbudował spalony kościół.
W 1991 roku poświęcono plebanię i intronizowano figurę Matki Bożej Fatimskiej w głównym ołtarzu, czego dokonał ks. bp Aleksander Kaszkiewicz[1].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Liczba katolików, wiernych parafii, w poszczególnych latach.
Proboszczowie[edytuj | edytuj kod]
imię i nazwisko | daty urzędowania |
---|---|
ks. Franciszek Kuczewicz SJ | 1690 |
ks. Kazimierz Naruszewicz | 1780 – 1788 |
ks. Jerzy Żukowski | 1803 – 1804 |
ks. Hieronim Piotrowicz | 1843 |
ks. Szymon Czarnicki | 1852 |
ks. Wincenty Dzierwanowski | 1856 – 1860 |
ks. Józef Justynowicz (adm.) | 1864 – 1865 |
ks. Franciszek Jaworowski | 1867 |
ks. Aleksander Ljudowicz | 1872 |
ks. Wieńczysław Zawadzki | 1886 |
ks. Antoni Audycki | 1893 |
ks. Mieczysław Tanajewski | 1897 |
ks. Jan Krzywicki | 1907 |
ks. Henryk Chwastecki | 1915 |
ks. Antoni Żemło | 1934 – 1942 |
ks. Stanisław Żuk | 1946 – 1983 |
ks. Zygmunt Obartuch | 1989 – 2002 |
ks. Andrzej Jarkowiec | 2002 – 2005 |
ks. Witalij Margunow[5] | 2021 – |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d K. Shastouski , Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP | wieś Kościeniewicze obwód miński [online], www.radzima.org [dostęp 2022-12-01] .
- ↑ CZAS MIŁOSIERDZIA [online], archibial.pl [dostęp 2022-12-01] .
- ↑ ANTONI ŻEMŁO — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2022-12-02] .
- ↑ a b Kościeniewicze, Jerchy, Orpa,, [w:] Tommy, Genealogia Polaków, 23 stycznia 2015 .
- ↑ Super User , Кс. Віталій Маргуноў завяршыў служэнне на Магілёўшчыне. [online] [dostęp 2023-02-01] (ros.).