Parafia Przemienienia Pańskiego w Maniewiczach
![]() Rzymskokatolicki kościół Zesłania Ducha Świętego w Maniewiczach | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Siedziba | |
Adres |
вул.Галана, 12 б |
Data powołania |
1923 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Diecezja | |
Dekanat | |
Filie |
Czersk |
Proboszcz |
ks. Andrzej Kwiczala |
Wezwanie |
Zesłania Ducha Świętego |
Wspomnienie liturgiczne |
Zesłania Ducha Świętego oraz 6 sierpnia |
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego ![]() | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
![]() |
Parafia Zesłania Ducha Świętego w Maniewiczach – parafia rzymskokatolicka w Maniewiczach na Ukrainie, należy do dekanatu Łuck w diecezji łuckiej. Parafia została erygowana w 1923.
Kościół[edytuj | edytuj kod]
Za kościół parafialny posłużyła drewniana kaplica w pobliżu torów kolejowych, wybudowana w 1915 jako kaplica wojskowa. W latach 1922–1926 została wykończona. Nowy, murowany kościół został zbudowany w latach 1933–1937 ze składek wiernych – pracami kierował proboszcz ks. Bolesław Jastrzębski (ur. 1893, wyśw. 1925, zm. 1942). Poświęcenia kościoła pod wezwaniem Przemienienia Pańskego w dniu 7 października 1934 roku dokonał biskup pomocniczy diecezji łuckiej Stefan Walczykiewicz. Budowla jest bazyliką trójnawową z akcentowanym transeptem, wielobocznie zamkniętym prezbiterium i dwiema zakrystiami. Frontowe elewacje nawy i transeptu zdobią oryginalne schodkowe szczyty, inspirowane rozwiązaniami późnogotyckich i renesansowych kamienic z Holandii i Północnych Niemiec XVI wieku. Elewację frontową zdobił również niewidoczny dziś napis „Sursum Corda”.
Dzieje[edytuj | edytuj kod]
Do końca 1943 kościół funkcjonował dzięki przybyłemu tu ks. Edmundowi Domańskiemu. Po II wojnie światowej władze sowieckie zamknęły świątynię urządzając w jej wnętrzu magazyn soli mineralnych. Przechowywana tu przez 40 lat sól wywołała nieodwracalne zniszczenia. Sól później została wysadzona w powietrze, zniszczeniu uległo sklepienie i dach. Pierwszą Mszę św. po wielu latach na schodach zrujnowanego kościoła odprawił w 1990 o. Jan Paweł Mucharski OFMCap. Kościół został odzyskany przez wiernych w 1992 i jest odbudowywany i poddawany renowacji.
Ponownego poświęcenia kościoła pod wezwaniem Zesłania Ducha Św. 4 czerwca 1995, dokonał bp Marcjan Trofimiak, ówczesny biskup pomocniczy Archidiecezji lwowskiej. Staraniem ks. prał. Ludwika Kamilewskiego z Łucka została wybudowana plebania. W latach 1992–1994 proboszczem był tu ks. Adam Galek, w latach 1994–2001 ks. Kazimierz Bolesław Zając, w latach 2001–2022 ks. Andrzej Maciej Kwiczala. Od września 2022 r. proboszczem parafii jest ks. Jarosław Rudy[1][2].
Przykościelny cmentarz[edytuj | edytuj kod]

Na terenie przykościelnym znajduje się cmentarz legionistów. W centralnej części cmentarza znajduje się betonowy obelisk, o wysokości 4 m, przygotowany do montażu odrestaurowanej płyty pamiątkowej. Na cmentarzu znajduje się 19 mogił ustawionych w dwóch rzędach. Obok kwatery legionowej znajdują się groby proboszczów parafii maniewickiej.
Cmentarz przykościelny powstał w drugiej połowie lat 20. XX wieku, jako cmentarz poekshumacyjny, na który zwieziono szczątki żołnierzy z najbliższej okolicy. 21 czerwca 1929 uroczystego odsłonięcia obelisku na ukończonym cmentarzu dokonał Prezydent RP Ignacy Mościcki. W okresie powojennym cmentarz uległ zniszczeniu, a część mogił została zniwelowana i oddana pod zabudowę. Ze względu na podział gruntów część mogił znalazła się na działce sąsiadującej z plebanią. W 2004 szczątki żołnierzy ze zniwelowanych mogił zostały ekshumowane i pochowane za obeliskiem, tworząc w ten sposób drugi rząd grobów. Ostateczny wygląd cmentarz uzyskał w 2005 po ustawieniu betonowych krzyży i obramowań na mogiłach żołnierzy pochowanych rok wcześniej. Obecnie cmentarz znajduje się pod opieką parafii Maniewicze.
Fotogaleria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kapłani. catholic.volyn.ua. [dostęp 2023-01-25].
- ↑ Święta znaczone wojną. sandomierz.gosc.pl, 2022-12-22. [dostęp 2023-01-25].