Parafia ewangelicko-luterańska w Grodnie
 Kościół ewangelicko-augsburski św. Jana w Grodnie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Siedziba | |
| Adres |
ул. Академическая 7а |
| Wyznanie | |
| Kościół |
Unia Kościołów Ewangelicko-Luterańskich w Rosji i Innych Państwach |
| Kościół parafialny | |
| Pastor |
ks. Władimir Tatarnikow |
Położenie na mapie Grodna  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
 53°41′13,6″N 23°50′25,5″E/53,687111 23,840417
| |
Parafia ewangelicko-luterańska w Grodnie – parafia luterańska w Grodnie, na Białorusi. Stanowi samodzielną jednostkę kościelną w strukturach Unii Kościołów Ewangelicko-Luterańskich w Rosji i Innych Państwach, nie jest częścią żadnego z jej kościołów regionalnych[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Parafia ewangelicka w Grodnie została założona w 1779 przez luteran pochodzenia niemieckiego, którzy zostali sprowadzeni do miasta przez starostę Antoniego Tyzenhauza w celu założenia manufaktur i pracy w nich[2].
20 listopada 1793 król Stanisław August Poniatowski podarował na potrzeby zboru trzypiętrowy budynek tawerny, w którym urządzono miejsce modlitwy. Tawerna została później przebudowana na kościół św. Jana. Naprzeciwko świątyni powstał pierwszy cmentarz ewangelicki, czynny do 1878, chociaż pojedyncze pochówki odbywały się na nim do czasu I wojny światowej[2].
W 1814 proboszcz grodzieński obsługiwał również zbory filialne w Michałowie, Izabelinie, Czole, Wołkowysku i Druskienikach. W Czole zamieszkiwało około 500 ewangelików, którzy posiadali własny kościół na 150 miejsc oraz szkołę. W Wołkowysku i Druskienikach nabożeństwa odbywały się w domach prywatnych[2].
W czasie kolejnej przebudowy kościoła w 1843 od strony ołtarza został do niego dobudowany dom pastora, który mieścił również sale lekcyjne szkoły ewangelickiej. W tym czasie parafia liczyła około 200 rodzin. W celu pozyskania środków dla dalszego rozwoju zboru, w 1882 w Grodnie i Druskienikach otwarto apteki[2].
Od 1905 funkcję proboszcza zaczął pełnić ks. Adolf Oswald Plamsch. Po 1915 w związku z działaniami wojennymi, liczba luteran zmniejszyła się. Miało to też związek z deportacjami ludności pochodzenia niemieckiego w głąb Rosji. Od września 1919 parafia w Grodnie stała się częścią Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP[2].
Liczba członków zboru w 1923 wynosiła około 1700. Miało wtedy miejsce 30 chrztów, 20 osób konfirmowano, odbyło się 16 ślubów i 14 pogrzebów. Do Sakramentu Ołtarza przystąpiło 535 wiernych[2].
W 1938 parafia liczyła 1500 osób. Nabożeństwa odbywały się w języku niemieckim[2]. Funkcjonowały również filiały w Izabelinie z 500 wiernymi oraz w Michałowie z 1000 członków i kościołem oraz cmentarzem[3]. Majątek parafii w 1939 stanowił kościół, stary dom pastora, nowy dom pastora ze szkołą, dom dla nauczycieli, budynki gospodarcze oraz sześć cmentarzy. Działała stacja diakonijna oraz Koło Pań[2]. Ksiądz proboszcz Adolf Oswald Plamsch sprawował stanowisko do 1939, zastąpiony w tym samym roku przez ks. Karola Messerschmidta[4].
Współczesność[edytuj | edytuj kod]
Grodzieńska parafia ewangelicka w niepodległej Białorusi została zarejestrowana 28 czerwca 1993[2]. Od marca 2009 funkcję pastora zboru sprawuje Władimir Tatarnikow[4].
Nabożeństwa odbywają się w każdą niedzielę w kościele św. Jana. W soboty w świątyni mają miejsce również koncerty muzyki organowej[5]. Prowadzone są szkółki niedzielne[6] oraz praca socjalna[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Союз Евангелическо-Лютеранских Церквей в России и других государствах (Союз ЕЛЦ) – Адреса Союза ЕЛЦ
- ↑ a b c d e f g h i Лютеранская кирха город Гродно – История – Наша община
- ↑ Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 243.
- ↑ a b Лютеранская кирха город Гродно – История – Пасторы
- ↑ Лютеранская кирха город Гродно – Для туристов
- ↑ Лютеранская кирха город Гродно – Мероприятия – Детская молодежная работа
- ↑ Лютеранская кирха город Гродно – Мероприятия