Park Narodowy Bouba N’Djida

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy Bouba N’Djida
Ilustracja
Wjazd do Parku Narodowego Bouba N’Djida
park narodowy
Państwo

 Kamerun

Data utworzenia

1968

Położenie na mapie Kamerunu
Mapa konturowa Kamerunu, po prawej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Bouba N’Djida”
Ziemia8°37′25″N 14°39′24″E/8,623611 14,656667

Park Narodowy Bouba N’Djida (fr. Parc National de Boumba Ndjida; Bouba N’Djiddah, Bouba N’Djidah, Bouba Bouba N’Djidda lub N’Djida) – park narodowy położony w północno-wschodniej części Kamerunu w Regionie Północnym przylegający do granicy z Czadem. Park powstał w 1968 i zajmuje powierzchnię około 2200 km²[1][2].

Fauna[edytuj | edytuj kod]

Tereny parku zamieszkuje większość gatunków zwierząt charakterystycznych dla tego typu obszarów. Można tym samym spotkać takie zwierzęta jak: oreas, słoń, żyrafa, lew, hiena, eland, kob śniady, bawolec krowi, ridbok, buszbok, dujkery w tym dujker rudoboki. Oprócz tego należy wyróżnić również m.in. pawiany, koczkodany tumbili, koczkodany rude, colobusy, mrówniki afrykańskie, serwale sawannowe czy guźce[1].

Z ptaków: żabiru afrykański, marabut afrykański, dzioboróg kafryjski, Lagonosticta umbrinodorsalis, sępy czy orły[1]. Z ryb w rzekach parku można wyróżnić takie jak lates nilowy czy Hydrocynus goliath[3].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Park posiada około 500 km tras dla samochodów dostępnych w porze suchej od grudnia do maja, z których turyści mogą obserwować dziką przyrodę parku, oprócz tego park oferuje połów ryb w tutejszych rzekach i obszarach wodnych[3].

Jedną z atrakcji są również skamieniałe tropy dinozaurów[3].

Kłusownictwo[edytuj | edytuj kod]

Martwy słoń na terenie parku

Problem kłusownictwa dotyka park oraz pobliskie rejony (Czad, Sudan) od kilku lat i dotyczy głównie słoni, z których pozyskiwane są cenne ciosy[4][5]. Martwe ciała słoni strażnicy Bouba N’Djida znajdowali już w 2008, w 2012 od stycznia do marca na terenie parku znaleziono ponad 300 martwych sztuk (do końca sezonu naliczono łącznie 380[6]), przedstawiciele parku szacują, że w ciągu tych kilku miesięcy populacja słoni zamieszkujących jego tereny została zmniejszona o połowę[6]. Po masakrze z 2012 władze zapowiedziały, że liczba strażników zostanie zwiększona do 2,5 tysiąca[4].

Za ataki odpowiedzialne są uzbrojone w karabiny, maczety oraz granatniki arabskie bojówki[6].

Kość słoniowa pozyskiwana jest głównie na rynek Chin i Tajlandii, władze Chin uważają jednak, że problem kłusownictwa to wyłącznie problem Afryki, krytykując jednocześnie zakaz handlu kością słoniową[7][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]