Park Narodowy Manovo-Gounda St. Floris
| |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia | |
| Powierzchnia |
17400 km² |
Położenie na mapie Republiki Środkowoafrykańskiej  | |
 8°27′31,64″N 21°45′40,21″E/8,458790 21,761170
| |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
|
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
przyrodniczy |
| Spełniane kryterium |
IX, X |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Afryka |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę | |
| Obiekt zagrożony |
od 1997 |
Park Narodowy Manovo-Gounda St. Floris (fr. Parc national du Manovo-Gounda St. Floris) - park narodowy w północno-wschodniej części Republiki Środkowoafrykańskiej, od 1988 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Park jest siedliskiem wielu gatunków roślin i zwierząt. Zaliczają się do nich nosorożce czarne, słonie afrykańskie, gepardy, lamparty, likaony, gazele rudoczelne i bawoły afrykańskie.
Od 1997 roku park uznawany jest przez organizację UNESCO za dziedzictwo zagrożone ze względu na wyginięcie około 80% żyjących zwierząt na skutek kłusownictwa (często przy użyciu ciężkiej broni automatycznej) i nielegalnego wypasu zwierząt.
Z pomocą Unii Europejskiej podjęto próby ograniczenia kłusownictwa przez stworzenie stref polowań w okolicach parku. Okazało się to jednak nieskuteczne, ponieważ obszary te leżą po południowej i południowo-zachodniej stronie parku, podczas gdy większość kłusowników przybywa z terenów Czadu i Sudanu. W 2005 roku na podstawie przeprowadzonych z powietrza szacunków liczebności zwierząt stwierdzono, że w wielu miejscach w strefach polowań żyje więcej zwierząt niż w samym parku.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Opis Parku na stronach UNESCO (ang.)
- Informacje o Parku na stronie UNEP-WCMC (ang.)
- Status obiektu w 2006 roku na stronach UNESCO, s. 3ff (plik PDF) (ang.)