Pascal Papé

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pascal Papé
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 października 1980
Lyon

Wzrost

196 cm

Masa ciała

115 kg

Rugby union
Pozycja

wspieracz

Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
1997-1998 Givors[1]
1998–2006 Bourgoin 85 (75)
2006–2007 Castres Olympique 27 (20)
2007– Stade Français 145 (95)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2004–  Francja 57 (20)
  1. Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 2014-12-14.
  2. Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 2014-12-14.

Pascal Papé (ur. 5 października 1980 w Lyonie) – francuski rugbysta, grający na pozycji wspieracza młyna w zespole Stade Français oraz reprezentacji narodowej. Zdobywca srebrnego medalu podczas Pucharu Świata w Rugby 2011.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczął w lokalnym klubie w Givors, po czym spędził osiem sezonów w Bourgoin. Zadebiutował w najwyższej klasie rozgrywek w 2001 roku oprócz ligi grając również w Pucharze Heinekena. Po jednosezonowym pobycie w Castres Olympique[2] przeniósł się w roku 2007 do Stade Français, gdzie występuje do tej pory. Z tym klubem dotarł do finału Europejskiego Pucharu Challenge w sezonach 2010/11[3] i 2012/13[4].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W kadrze narodowej zadebiutował w wygranym meczu z Irlandią 14 lutego 2004 roku, dodatkowo zdobywając w nim przyłożenie[5]. Zagrał we wszystkich meczach zwycięskiego dla Francuzów turnieju, okraszonego jeszcze Wielkim Szlemem[6]. W kolejnych kilku edycjach Pucharu Sześciu Narodów grał co najwyżej w dwóch meczach.

W lipcu 2007 poprowadził francuską drużynę w dwóch meczach przeciwko Nowej Zelandii. Drugi z nich jest najwyższą w historii porażką Les Bleus[7]. Nie zyskał jednak uznania u ówczesnego selekcjonera, Bernarda Laporte'a, i nie został powołany na Puchar Świata w Rugby 2007.

W Pucharze Sześciu Narodów 2011 zagrał tylko w jednym meczu, wchodząc z ławki rezerwowych. Został jednak zgłoszony do składu na Puchar Świata w Rugby 2011[8], gdzie wziął udział we wszystkich siedmiu meczach zakończonej zdobyciem srebrnego medalu kampanii[9]. W Pucharze Sześciu Narodów 2012 we wszystkich pięciu spotkaniach wybiegł na boisko w podstawowym składzie. Ponownie został kapitanem kadry w remisowej serii pojedynków w Argentynie[10], a następnie w zwycięskich trzech listopadowych meczach we Francji, po czym pozostał w tej roli na Puchar Sześciu Narodów 2013, mimo iż do składu powrócił Thierry Dusautoir[11], z turnieju po pierwszym meczu wyeliminowała go jednak kontuzja[12]. Do składu powrócił na trzy listopadowe spotkania, zaś opaskę kapitana po raz kolejny nosił w Pucharze Sześciu Narodów 2014[13].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Le fiche de PASCAL PAPÉ. lequipe.fr. [dostęp 2011-11-16]. (fr.).
  2. Le CO voit plus haut. rugbyrama.fr. [dostęp 2014-12-14]. (fr.).
  3. Quins clinch Amlin title. ercrugby.com. [dostęp 2011-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-06)]. (ang.).
  4. Fourth title for Leinster. ercrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-12-14]. (ang.).
  5. French run free at an Ireland short of options. guardian.co.uk. [dostęp 2011-11-16]. (ang.).
  6. France 24-21 England. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-11-16]. (ang.).
  7. New Zealand beats France by a record score in rugby. nytimes.com. [dostęp 2011-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-07)]. (ang.).
  8. Marconnet misses out on France RWC squad. rugbyworldcup.com. [dostęp 2011-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-04)]. (ang.).
  9. France prove themselves worthy finalists. rugbyworldcup.com. [dostęp 2011-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-02)]. (ang.).
  10. France name nine new players in tour squad. stuff.co.nz. [dostęp 2013-01-12]. (ang.).
  11. Pape to stay as French captain. france24.com. [dostęp 2013-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-13)]. (ang.).
  12. Papé: “J’ai de bonnes sensations”. ledauphine.com. [dostęp 2014-12-14]. (fr.).
  13. Thierry Dusautoir to miss France's Six Nations campaign through injury. theguardian.com. [dostęp 2014-12-14]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]