Pat Cowdell
Data i miejsce urodzenia |
18 sierpnia 1953 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | ||||||||||||||||
Kategoria wagowa |
piórkowa | |||||||||||||||
Bilans walk zawodowych | ||||||||||||||||
Liczba walk |
42 | |||||||||||||||
Zwycięstwa |
36 | |||||||||||||||
Przez nokauty |
19 | |||||||||||||||
Porażki |
6 | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Pat Cowdell, właśc. Patrick Cowdell (ur. 18 sierpnia 1953 w Smethwick) – brytyjski bokser kategorii piórkowej i koguciej. W 1974 roku zdobył mistrzostwo na Igrzyskach Wspólnoty Narodów 1974 w Christchurch. W 1975 roku zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Europy w Katowicach.
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Po zdobyciu medalu olimpijskiego Cowdell rozpoczął karierę zawodową. Jego pierwszym przeciwnikiem był Albert Coley. Pokonał go na punkty. Wygrał kolejne pięć walk. Pierwszą porażkę poniósł 23 stycznia 1978 roku z Alanem Robertsonem. Następnie wygrał kolejnych 5 pojedynków z Alanem Buchananem, Jackiem McGillem, Paddym Grahamem, Lesem Pickettem i Jeanem-Jacquesem Sourisem. Odbył 2 walki z Dave’em Needhamem. W pierwszej z nich poniósł porażkę. W rewanżu wygrał na punkty. następnie wygrywając kolejnych 8 walk. Kolejną porażkę poniósł w walce z Salvadorem Sanchezem. Następnie wygrał kolejne 11 pojedynków. Następnie 12 października 1985 przegrał walkę z Azumahem Nelsonem. przez kolejne 2 lata toczył walki. Karierę zawodową zakończył 18 maja 1988 po przegranej z Floydem Havardem[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Profil na Boxrec.com. [dostęp 2020-01-29].
Źródła[edytuj | edytuj kod]
- databaseOlympics. databaseolympics.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)].
- Cowdell’s professional record. britishboxing.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].
- Profil zawodnika na boxrec.com