Patarowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Patarowiechrześcijański radykalny ruch religijny w Lombardii, który w XI wieku występował przeciw konkubinatowi duchowieństwa, symonii i gromadzeniu majątków w beneficjach. Lokalne określenie katarów.

Ideą było przeciwstawienie się upadkowi kleru zapoczątkowanemu w Mediolanie i przywrócenie ideałów z czasów apostolskich: ubóstwa, życia wspólnotowego i systematycznego nauczania (ewangelizacji). W okresie sporów między cesarzem i papieżem błędnie identyfikowani byli jako stronnicy tego ostatniego i wrogowie króla. Ostatecznie członkowie zaczęli kwestionować wszystkie sakramenty co sprawiło, że nazwa zaczęła funkcjonować jako określenie wszelkich grup heretyckich.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]