Patio
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Patio – wewnętrzny dziedziniec w pałacach, willach i domach, najczęściej wyłożony płytkami kamiennymi, charakterystyczny dla architektury hiszpańskiej, portugalskiej i iberoamerykańskiej. Patio często było otoczone krużgankami, ozdobione roślinami i innymi formami małej architektury (posągi, fontanny, baseny itp.). Z niego prowadziły wejścia do poszczególnych pomieszczeń. Współcześnie mianem patio określa się również niewielkich rozmiarów dziedziniec dekoracyjny.
Bibliografia[edytuj]
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 117. ISBN 83-85001-89-1.
