Patrisse Cullors

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Patrisse Cullors
Patrisse Khan-Cullors
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1983
Los Angeles, Kalifornia, Stany Zjednoczone

Zawód, zajęcie

aktywistka praw człowieka, założycielka Black Lives Matter

Alma Mater

Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Patrisse Cullors (ur. 20 czerwca 1983[1]) – amerykańska artystka i aktywistka praw człowieka, współzałożycielka Black Lives Matter[2][3], identyfikuje się jako aktywistka queer[4].

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Patrisse Cullors urodziła się w 1983 roku[1] w Los Angeles, w stanie Kalifornia[5]. Dorastała w Pacoima, jednej z uboższych dzielnic w San Fernando Valley[6]. Ma dziewiątkę rodzeństwa[7], była wychowywana przez samotną matkę – Cherisse Foley[5]. Ukończyła Grover Cleveland High School[1]. W wieku 16 lat miała swój coming out przed rodziną, której to powiedziała, że identyfikuje się jako osoba queer[5], następnie wyprowadziła się do Los Angeles[5]. Jako młoda osoba dołączyła do Bus Riders Union.

Otrzymała Fulbright Scholarship – stypendium, które umożliwiło jej dostanie się na Uniwersytet Kalifornijski. W 2012 roku ukończyła studia na kierunku religia i filozofia[5]. Tego samego roku Cullors stworzyła swój pierwszy performance, w którym poruszyła kwestię przemocy w więzieniu[5]. Ten występ zmotywował ją do stworzenia Coalition to End Sheriff Violence, które to przerodziło się następnie w organizację non-profit – Dignity and Power Now[5][8].

W 2016 roku wygłosiła serię przemówień na kilkunastu uniwersytetach, m.in.: American University, University of Notre Dame, University of Pennsylvania i University of Cornel[9].

Cullors jest obecnie wykładowczynią Social Justice And Community Organizing na Prescott College[10]. Określa się jako marksistka[11].

Black Lives Matter[edytuj | edytuj kod]

Wraz z Alicia Garza i Opal Tometi, w 2013 roku, ruch Black Lives Matter[12][13]. Cała trójka rozpoczęła ruch z powodu frustracji związanej z uniewinnieniem George’a Zimmermana, zabójcy Trayvona Martina[14]. Cullors była de facto twórczynią hasztagu #BlackLivesMatter, który to napisała zainspirowana postem Garzy, który ta zamieściła na swoim profilu na Facebooku[15]. Sama Cullors twierdzi, że impuls, który spowodował, że zaangażowała się w sprawy osób czarnoskórych, wynikał z brutalności jakiej doznał jej 19-letni brat podczas jego uwięzienia w hrabstwie Los Angeles[16].

Pozostała aktywność[edytuj | edytuj kod]

Cullors jest członkinią zarządu Ella Baker Center for Human Rights, w ramach organizacji poprowadziła w 2014 roku think tank na temat przemocy stanowej – Without Borders Conference.

Polityka[edytuj | edytuj kod]

Cullors poparła Elizabeth Warren i Berniego Sandersa w prawyborach w Partii Demokratycznej w 2020 roku[17].

Osiągnięcia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku otrzymała nagrodę Mario Savio Young Activist of the Year[18]. W 2008 roku otrzymała Sydney Goldfarb Outstanding Student Award[19].

W 2014 roku otrzymała Contribution to Oversight Award od National Association for Civilian Oversight of Law Enforcement (NACOLE)[9].

W 2015 roku otrzymała tytuł History Maker od Krajowego Stowarzyszenia na Rzecz Popierania Ludności Kolorowej[20]. Również w 2015 roku Cullors, Opal Tometi i Alicia Garza (jako „Women of #BlackLivesMatter”) znalazły się w gronie dziewięciu finalistek The Advocate’s Person of the Year[21]. W 2016 roku otrzymała tytuł kobiety roku magazynu Glamour[22]. Również w 2016 roku została uznana za Fortune’s World’s Greatest Leaders[23], otrzymała także doktorat honoris causa Clarkson University[24]. W 2018 została nagrodzona José Muñoz Award nadawanym przez CLAGS: The Center for LGBTQ Studies odbywającego się na CUNY Graduate Center[25].

W 2016 roku otrzymała Justice Award, nagrodę przyznawaną przez National Center for Lesbian Rights[19]. W 2017 roku otrzymała Sydney Peace Prize[19].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

W 2014 roku Cullors wystawiła swoją sztukę teatralną zatytułowaną POWER: From the Mouths of the Occupied, premiera odbyła się w Highways Performance Space[26].

Swoje artykuły pisała m.in. do LA Progressive[27][28] oraz The Guardian[29].

W styczniu 2018 roku wydała swoją książkę zatytułowaną When They Call You a Terrorist: A Black Lives Matter Memoir[9][30]. Również w 2018 została wybrana autorką bestsellerów magazynu Times[9].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Cullors identyfikuje się jako osoba queer. W 2016 roku poślubiła Janaya Khan[1].

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2021 roku „New York Post” ujawnił, że Patrisse Cullors jest właścicielką kilku nieruchomości, w tym m.in. domu w Los Angeles o wartości ok. 1,4 mln dolarów[31]. 13 kwietnia Fundacja The Black Lives Matter Global Network wydała oświadczenie, że nie finansowała zakupu jej nieruchomości, od 2013 roku wypłaciła jej tylko 120 000 dolarów wynagrodzenia za pracę w tej organizacji, a od 2019 roku nie wypłacała jej już żadnych pieniędzy[32][33], co zadało kłam oskarżeniom, że Cullors zakupiła prywatne nieruchomości z pieniędzy Fundacji BLM.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Patrisse Cullors’s Biography, The HistoryMakers [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  2. ↑ Herstory, blacklivesmatter.com [dostęp 2020-06-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-04].
  3. ↑ Olivia Goldhill, “We can feel sad, hurt, demoralized. But we can’t give up”: A Black Lives Matter founder on Trump, Quartz [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  4. ↑ Queerness on the front lines of #BlackLivesMatter, MSNBC.com [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  5. ↑ a b c d e f g Tiana Smith, Patrisse Cullors (1984-) •, 11 lutego 2018 [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  6. ↑ Hillel Aron, These Savvy Women Have Made Black Lives Matter the Most Crucial Left-Wing Movement Today, LA Weekly, 9 listopada 2015 [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  7. ↑ Gale In Context: Biography – Document – Patrisse Cullors, go.gale.com [dostęp 2020-06-15].
  8. ↑ In L.A., Civilians Will Have Power Over Sheriff’s Department, www.colorlines.com, 15 grudnia 2014 [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  9. ↑ a b c d Bio, Patrisse Cullors [dostęp 2020-06-15] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-17] (ang.).
  10. ↑ Patrisse Cullors | Prescott College, www.prescott.edu [dostęp 2020-06-15].
  11. ↑ A Short History of Black Lives Matter, web.archive.org, 24 lipca 2015 [dostęp 2020-06-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-24].
  12. ↑ Deron Dalton, The Three Women Behind The Black Lives Matter Movement, MadameNoire, 4 maja 2015 [dostęp 2020-06-15].
  13. ↑ Elizabeth Day, #BlackLivesMatter: the birth of a new civil rights movement, „The Observer”, 19 lipca 2015, ISSN 0029-7712 [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  14. ↑ Opinion | A decade of Black Lives Matter gives us a new understanding of Black liberation, NBC News [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  15. ↑ Jessica Guynn, Meet the woman who coined #BlackLivesMatter, USA TODAY [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  16. ↑ Michael Segalov, We Spoke to the Activist Behind #BlackLivesMatter About Racism in Britain and America, Vice, 2 lutego 2015 [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  17. ↑ James Walker, Black Lives Matter Co-Founder Endorses Sanders and Warren, Says It Is Time for Biden to Stand Down, 25 lutego 2020 [dostęp 2020-06-15] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-07].
  18. ↑ The Mario Savio Young Activist Award :: The Award, www.savio.org [dostęp 2020-06-15].
  19. ↑ a b c Honors, Patrisse Cullors [dostęp 2020-06-15] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-15] (ang.).
  20. ↑ Patrisse Cullors, Lesbians Who Tech & Allies [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  21. ↑ Person of the Year: The Finalists, www.advocate.com, 5 listopada 2015 [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  22. ↑ Glamour, Glamour’s Women of the Year 2016: Gwen Stefani, Simone Biles, Ashley Graham, and More Honorees, Glamour [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  23. ↑ Alicia Garza, Patrisse Cullors, and Opal Tometi, Fortune [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  24. ↑ Patrisse Cullors Awarded Clarkson University Honorary Degree | Clarkson University, www.clarkson.edu [dostęp 2020-06-15].
  25. ↑ LGBTQ Pride Month: A Conversation with Patrisse Cullors, www.gc.cuny.edu [dostęp 2020-06-15].
  26. ↑ PATRISSE CULLORS – Power: From the Mouths of the Occupied, Highways Performance Space / Gallery [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  27. ↑ Patrisse Cullors, Author at LA Progressive, LA Progressive [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  28. ↑ The Future of Black Life, LA Progressive, 31 grudnia 2015 [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  29. ↑ Patrisse Cullors | The Guardian, the Guardian [dostęp 2020-06-15] (ang.).
  30. ↑ Rachel Deahl, Book Deals: Week of April 3, 2017, www.publishersweekly.com, 31 marca 2017 [dostęp 2020-06-15].
  31. ↑ Isabel Vincent, Inside BLM co-founder Patrisse Khan-Cullors’ million-dollar real estate buying binge, New York Post, 10 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-26] (ang.).
  32. ↑ No Evidence BLM Co-Founder Patrisse Cullors Used Donations To Buy House, Snopes [dostęp 2020-07-16] (ang.).
  33. ↑ Inside the Uproar Over Patrisse Cullors’s Real Estate Holdings, Los Angeles Magazine [dostęp 2020-07-16] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Patrisse_Cullors&oldid=71795243”