Paul Maltby

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Copeland Maltby
Air Vice-Marshal[1] Air Vice-Marshal[1]
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1892
Alleppey[2]

Data i miejsce śmierci

2 lipca 1971
Aldershot

Przebieg służby
Siły zbrojne

RAF Royal Air Force

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

funkcjonariusz porządkowy Izby Lordów[1]
zastępca przedstawiciela korony w hrabstwie Southampton[1]

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Królewski Order Wiktorii[1] Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy)[1] Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania) Krzyż Sił Powietrznych (Wielka Brytania) Wielki Oficer Orderu Oranje-Nassau (Holandia)[1]

Paul Copeland Maltby (ur. 5 sierpnia 1892 w Alleppey, zm. 2 lipca 1971 w Aldershot) – wicemarszałek lotnictwa Royal Air Force w latach 30. XX w. i podczas II wojny światowej.

W 1942 roku Maltby był zastępcą dowódcy sił powietrznych Dowództwa Dalekowschodniego i dowódcą sił powietrznych RAF-u na Jawie[1]. 1 stycznia 1942 roku rozkazał on sformowanie 225. Grupy Bombowej RAF[3]. Maltby przybył do zachodniej Jawy 14 lutego 1942 roku i ustanowił swoje dowództwo w Sukabumi[4]. W tym samym czasie Japończycy zadali ciężkie straty alianckiemu lotnictwu[4].

22 lutego 1942 roku dowództwo ABDA zostało rozwiązane. Churchill zgadzał się całkowicie z Wavell’em, że Jawa powinna walczyć dalej, jednak pomimo tego główne posiłki miały zostać wysłane do Birmy i Indii, a nie na Jawę. Całkowite dowództwo zostało przekazane Królewskiej Armii Holenderskich Indii Wschodnich. Następnego dnia Churchill napisał Maltby’iemu: „Wysyłam panu i wszystkim jednostkom brytyjskim, które pozostały na Jawie moje najlepsze życzenia dla sukcesu i honoru w ciężkiej walce, którą pan prowadzi. Każdy uzyskany dzień jest cenny i wiem, że zrobi pan wszystko co w waszej mocy, by przedłużyć bitwę”. Główne siły Maltby’iego miały kontynuować obronę Jawy, aż do wyczerpania się amunicji i miały zrobić wszystko, by ewakuować resztki jednostek i personelu na Cejlon lub do Australii[4].

Japońskie wojska inwazyjne wylądowały na Jawie pod koniec lutego i na początku marca. Wojska alianckie zostały szybko pokonane. 12 marca 1942 roku główni brytyjscy, australijscy i amerykańscy dowódcy zostali wezwani do Bandungu, gdzie podpisano akt kapitulacji wojsk alianckich w obecności dowódcy wojsk japońskich w rejonie Bandungu gen. porucznika Masao Maruyamy[5], który obiecał im przestrzeganie praw konwencji genewskiej w obronie jeńców wojennych[4]. Pomiędzy 1942 a 1945 rokiem był japońskim jeńcem wojennym[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Klemen L.: Wicemarszałek lotnictwa Sir Paul (Copeland) Maltby. [w:] Forgotten Campaign: The Dutch East Indies Campaign 1941–1942 [on-line]. 1999–2000. [dostęp 2012-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 marca 2012)]. (ang.).
  2. Spis ludności Royston w 1901 roku, RG13/1292, księga 29, strona 16, Paul C Maltby, wiek 8, zajęcie: uczeń szkoły z internatem, miejsce urodzenia: Indie, Allepeey, Adres: The Rectory, Ashwell, Royston, Hertfordshire.
  3. Klemen L.: Japońska inwazja na Sumatrę. [w:] Forgotten Campaign: The Dutch East Indies Campaign 1941–1942 [on-line]. 1999–2000. [dostęp 2012-02-12]. (ang.).
  4. a b c d Klemen L.: Zdobycie Jawy, marzec 1942 roku. [w:] Forgotten Campaign: The Dutch East Indies Campaign 1941–1942 [on-line]. 1999–2000. [dostęp 2012-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 lipca 2011)]. (ang.).
  5. Klemen L.: Gen. porucznik Masao Maruyama. [w:] Forgotten Campaign: The Dutch East Indies Campaign 1941–1942 [on-line]. 1999–2000. [dostęp 2012-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 marca 2012)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]