Paul Silex
Paul Silex (ur. 20 marca 1858 w Gorgast, zm. 20 stycznia 1929 w Berlinie) – niemiecki lekarz okulista, profesor okulistyki na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie, tajny radca medyczny.
Urodził się w Gorgast w Brandenburgii[1][2]. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Halle, Berlinie i we Wrocławiu. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1883 roku we Wrocławiu. Następnie był asystentem w klinice okulistycznej w Strassburgu u Laqueura[3]. Od 1884 roku w Berlinie, specjalizował się pod kierunkiem Schweiggera. W 1890 roku został Privatdozentem, od 1897 profesorem nadzwyczajnym okulistyki na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. W 1898 założył poliklinikę przy St. Maria Viktoria-Krankenhaus.
Z jego nazwiskiem związany jest tzw. objaw Silexa występujący w kile wrodzonej, polegający na obecności promienistych zmarszczek wokół ust[4]. Był autorem wielokrotnie wznawianego podręcznika okulistyki, przetłumaczonego na język japoński i włoski. Zajmował się opieką nad oślepionymi podczas działań wojennych żołnierzami.
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- Ueber Chorea adulforum und Tremor (1883)
- Compendium der Augenheilkunde. Berlin: S. Karger, 1899
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Biografie, Paul Silex. [dostęp 2012-05-11].
- ↑ Deutsches biographisches Jahrbuch, Bd 11. Deutsche Verlags-Anstalt, 1932 s. 368
- ↑ Wer ist's? 5. Ausgabe. Leipzig: Verlag von H.A. Ludwig Degener, 1911 ss. 1371-1372
- ↑ Fred Ashley White: Physical signs in medicine and surgery: an atlas of rare, lost and forgotten physical signs. Ocala: Museum Press, 2009, s. 214. ISBN 1-4415-0828-7.