Paula Badosa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paula Badosa
Ilustracja
Paula Badosa podczas French Open 2021
Pełne imię i nazwisko

Paula Badosa Gibert

Państwo

 Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1997
Nowy Jork

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2015

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Javier Martí (2020–2021)
Jorge Garcia (od 2021)

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

2 (25 kwietnia 2022)

Australian Open

4R (2022)

Roland Garros

QF (2021)

Wimbledon

4R (2021, 2022)

US Open

2R (2021, 2022)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

124 (25 kwietnia 2022)

Australian Open

2R (2021)

Roland Garros

1R (2020, 2021)

Wimbledon

2R (2021)

Paula Badosa Gibert (ur. 15 listopada 1997 w Nowym Jorku) – hiszpańska tenisistka, mistrzyni juniorskiego French Open 2015 w grze pojedynczej dziewcząt.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W karierze wygrała siedem turniejów singlowych rangi ITF. 25 kwietnia 2022 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 2. pozycję, natomiast 25 kwietnia 2022 osiągnęła najwyższą lokatę w deblu – 124. miejsce.

W zawodach cyklu WTA Tour Hiszpanka wygrała trzy turnieje w grze pojedynczej. W maju 2021 roku w Belgradzie pokonała w finale Anę Konjuh po kreczu przy stanie 6:2, 2:0, natomiast w październiku tego samego roku zwyciężyła w Indian Wells, pokonując w finale Wiktoryję Azarankę w trzech setach po meczu trwającym ponad trzy godziny. Kolejne turniejowe zwycięstwo zanotowała w 2022 roku w Sydney, gdzie w meczu mistrzowskim pokonała Barborę Krejčíkovą 6:3, 4:6, 7:6(4).

Lata 2015–2020[edytuj | edytuj kod]

Startując z dziką kartą doszła do trzeciej rundy turnieju Premier Mandatory w Miami. Po wygraniu juniorskiego French Open w 2015 roku kolejne lata kariery spędziła w cyklu ITF, w którym odniosła siedem turniejowych zwycięstw.

W sezonie 2020 roku jej najlepszymi wynikami były czwarta runda we French Open i półfinał w Stambule.

Sezon 2021[edytuj | edytuj kod]

Sezon rozpoczęła na 70. miejscu listy rankingowej WTA. W Australian Open odpadła w pierwszej rundzie; przygotowania do turnieju zostały zakłócone z powodu pozytywnego testu na COVID-19. W marcu osiągnęła półfinał turnieju halowego w Lyonie, gdzie przegrała z późniejszą triumfatorką Clarą Tauson. W kwietniu kontynuowała passę udanych wyników dochodząc do półfinału turnieju w Charleston po drodze pokonując liderkę rankingu Ashleigh Barty. W maju osiągnęła półfinał turnieju WTA 1000 w Madrycie, gdzie Barty okazała się lepsza. W tym samym miesiącu wygrała swój pierwszy turniej rangi WTA, Serbia Ladies Open w Belgradzie.

Podczas French Open dotarła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Tamarą Zidanšek w trzech setach. Mimo że jest uważana za specjalistkę od gry na wolniejszych nawierzchniach w Wimbledonie dotarła do czwartej rundy, gdzie lepsza okazała się Karolína Muchová. Na Igrzyskach Olimpjskich w Tokio wycofała się z meczu ćwierćfinałowego z powodu odwodnienia organizmu. Po nieudanym turnieju w Montrealu i problemach z ramieniem w Cincinnati (krecz w ćwierćfinale) zanotowała słabe wyniki w US Open i Ostrawie (porażki w drugiej rundzie). W tym momencie zajmowała 27. miejsce w rankingu WTA.

Po miesięcznej przerwie odniosła swój największy sukces w karierze wygrywając turniej WTA 1000, BNP Paribas Open w Indian Wells, gdzie po trzech godzinach i czterech minutach meczu finałowego pokonała Wiktoryję Azarankę. Dzięki temu wynikowi awansowała na 13. miejsce w rankingu WTA[1]. Wskutek przetasowań w rankingu i spadku punktów z sezonu 2019, w listopadzie awansowała do pierwszej dziesiątki tego zestawienia (jako piąta Hiszpanka w tzw. erze Open). Jednocześnie zapewniła sobie występ w kończącym sezon Turnieju Mistrzyń w Guadalajarze, w którym dotarła do półfinału, gdzie przegrała z Garbiñe Muguruzą w dwóch setach. Sezon zakończyła na ósmym miejscu rankingu światowego.

Sezon 2022[edytuj | edytuj kod]

Sezon rozpoczęła od porażki z Wiktoryją Azaranką w I rundzie turnieju w Adelaide. W kolejnym tygodniu zdobyła swój trzeci tytuł WTA w singlu, wygrywając turniej rangi 500 w Sydney. W finale pokonała Barborę Krejčíkovą w trzech setach. Dzięki temu wynikowi awansowała na najwyższe w karierze, szóste miejsce w rankingu. W wielkoszlemowym Australian Open doszła do czwartej rundy, gdzie przegrała z Madison Keys w dwóch setach.

W lutym zanotowała nieudany start, przegrywając pierwszy mecz w Dubaju, ale awansowała na piąte miejsce w rankingu wskutek odliczenia punktów Igi Świątek za turniej w Adelajdzie z 2021 roku. W związku z kontuzją Karolíny Plíškovej przesunęła się na najwyższe w karierze czwarte miejsce w tygodniu turnieju w Dosze.

Obronę tytułu w Indian Wells zakończyła w półfinale przegrywając w trzech setach z Marią Sakari. Wobec zakończenia kariery przez Ashleigh Barty była jedną z dwóch zawodniczek, które mogły objąć fotel liderki rankingu po turnieju w Miami (w przypadku zwycięstwa w całych zawodach i porażce Igi Świątek w pierwszym meczu). Ostatecznie dotarła do ćwierćfinału gdzie wycofała się z meczu z Jessicą Pegulą w pierwszym secie z powodu problemów żołądkowych. Mimo tego po raz kolejny awansowała na najwyższe w karierze, trzecie, miejsce w rankingu.

Sezon na kortach ziemnych rozpoczęła od ćwierćfinału w Charleston gdzie przegrała z późniejszą triumfatorką Belindą Bencic. Następnie dotarła do półfinału turnieju halowego w Stuttgarcie, gdzie przegrała z Aryną Sabalenką. Dzięki temu wynikowi awansowała na najwyższe w karierze, drugie, miejsce w rankingu. W domowym turnieju w Madrycie odpadła w drugiej rundzie z Simoną Halep.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A 1R 2R 1R 4R A 3R 0 / 5 6 – 5
French Open A A A A A A Q1 4R QF 3R A 0 / 3 9 – 3
Wimbledon A A A A A Q1 1R NH 4R 4R 2R 0 / 4 7 – 4
US Open A A Q2 A A Q2 1R 1R 2R 2R A 0 / 4 2 – 4
Ranking na koniec roku 678 366 220 314 247 143 97 70 8 13 66 0 / 16 24 – 16

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z-P
Australian Open A A A A A A A A 2R A A A 0 / 1 1 – 1
French Open A A A A A A A 1R 1R A A 0 / 2 0 – 2
Wimbledon A A A A A A A NH 2R A A 0 / 1 1 – 1
US Open A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Ranking na koniec roku 740 1119 1156 542 637 195 190 354 0 / 4 2 – 4

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Paula Badosa nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 3 (3–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 22 maja 2021 Belgrad Ceglana Chorwacja Ana Konjuh 6:2, 2:0 krecz
Zwyciężczyni 2. 17 października 2021 Indian Wells Twarda Białoruś Wiktoryja Azaranka 7:6(5), 2:6, 7:6(2)
Zwyciężczyni 3. 15 stycznia 2022 Sydney Twarda Czechy Barbora Krejčíková 6:3, 4:6, 7:6(4)

Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2021 Półfinał Hiszpania Garbiñe Muguruza 3:6, 3:6

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Naw. Przeciwniczka Wynik
1. 17/11/2013 Hiszpania San Jorge Twarda Hiszpania Lucía Cervera Vázquez 7:5, 6:0
2. 05/07/2015 Francja Denain Ziemna Francja Irina Ramialison 7:5, 6:0
3. 05/08/2017 Hiszpania El Espinar Twarda Turcja Ayla Aksu 6:2, 6:4
4. 04/02/2018 Wielka Brytania Glasgow Twarda Wielka Brytania Maia Lumsden 2:6, 6:1, 6:3
5. 27/02/2018 Francja Les Franqueses del Vallès Twarda Rosja Margarita Gasparian 6:4, 3:6, 6:2
6. 30/09/2018 Hiszpania Walencja Ziemna Hiszpania Aliona Bolsova 6:1, 4:6, 6:2
7. 13/10/2019 Japonia Makinohara Dywanowa Japonia Nagi Hanatani 7:5, 6:1

Występy w igrzyskach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Hiszpania
I runda  Francja Kristina Mladenovic 6:7(4), 6:3, 6:0
II runda  Polska Iga Świątek [6] 6:3, 7:6(4)
III runda  Argentyna Nadia Podoroska 6:2, 6:3
Ćwierćfinał  Czechy Markéta Vondroušová 3:6, krecz

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Hiszpania
I runda Hiszpania Sara Sorribes Tormo  Meksyk: Giuliana Olmos / Renata Zarazúa 6:2, 6:7(4), 10–7
II runda  Czechy: Barbora Krejčíková / Kateřina Siniaková [1] 2:6, 7:5, 5–10

Gra mieszana[edytuj | edytuj kod]

Runda Partner Przeciwnicy Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Hiszpania
I runda Hiszpania Pablo Carreño-Busta wycofali się przed pierwszym meczem

Kariera juniorska[edytuj | edytuj kod]

W 2015 roku dotarła do finału wielkoszlemowego French Open w konkurencji gry pojedynczej dziewcząt. Pokonała w nim Annę Kalinską 6:3, 6:3.

Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza
Turniej 2014 2015
Australia Australian Open A A
Francja French Open QF W
Wielka Brytania Wimbledon QF A
Stany Zjednoczone US Open 1R A
Gra podwójna
Turniej 2014 2015
Australia Australian Open A A
Francja French Open QF A
Wielka Brytania Wimbledon 1R A
Stany Zjednoczone US Open 2R A

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Australian Open (0–0)
French Open (1–0)
Wimbledon (0–0)
US Open (0–0)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (0–0)
Ceglana (1–0)
Trawiasta (0–0)
Dywanowa (0–0)
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2015 Francja French Open Ceglana Rosja Anna Kalinska 6:3, 6:3

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w TOP 10 rankingu WTA[edytuj | edytuj kod]

Stan na 31.01.2024

Sezon 2021 2022 2023 Łącznie
Zwycięstwa 6 2 3 11
# Zawodnik Ranking
przeciwnika
Turniej Nawierzchnia Runda Wynik
2021
1. Australia Ashleigh Barty Nr 1 Charleston, Stany Zjednoczone Ceglana QF 6:4, 6:3
2. Polska Iga Świątek Nr 8 Igrzyska olimpijskie, Japonia Twarda 2R 6:3, 7:6(4)
3. Białoruś Aryna Sabalenka Nr 3 Cincinnati, Stany Zjednoczone Twarda 2R 5:7, 6:2, 7:6(4)
4. Czechy Barbora Krejčíková Nr 5 Indian Wells, Stany Zjednoczone Twarda 4R 6:1, 7:5
5. Białoruś Aryna Sabalenka Nr 2 WTA Finals, Meksyk Twarda RR 6:4, 6:0
6. Grecja Maria Sakari Nr 6 7:6(6), 6:4
2022
7. Czechy Barbora Krejčíková Nr 4 Sydney, Australia Twarda F 6:3, 4:6, 7:6(4)
8. Tunezja Uns Dżabir Nr 10 Stuttgart, Niemcy Ceglana (hala) QF 7:6(9), 1:6, 6:3
2023
9. Darja Kasatkina Nr 8 Stuttgart, Niemcy Ceglana (hala) 1R 6:1, 6:1
10. Stany Zjednoczone Coco Gauff Nr 6 Madryt, Hiszpania Ceglana 3R 6:3, 6:0
11. Tunezja Uns Dżabir Nr 7 Rzym, Włochy Ceglana 2R 6:1, 6:4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Courtney Nguyen: Champions Corner: How Indian Wells champ Badosa balances tennis and friendships. WTA Tennis, 18 października 2021. [dostęp 2021-11-10]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]