Paula Rzymianka
wdowa | |
![]() Św. Paula (obraz Juan de Valdés Leal) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 stycznia 404 lub 406 |
Czczona przez | |
Wspomnienie | |
Atrybuty | |
Patronka |
wdów |
Paula Rzymianka, właśc. Kornelia Paula Asinia (ur. 5 maja 347 w Rzymie, zm. 404 lub 406 w Betlejem) – patronka wdów, święta Kościoła katolickiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się za panowania Konstancjusza II w bogatej szanowanej rodzinie Emiliuszów uważanej za potomków Grakchów i Scypionów. W wieku piętnastu lat została wydana za mąż za pogańskiego arystokratę Taksocjusza (Toxotius), z rodu Juliuszów, z którym miała cztery córki: św. Blezyllę (Blaesilla), Paulinę (późniejszą żonę św. Pammachiusza), św. Eustochię i Rufinę oraz syna Taksocjusza. Życie świętej zostało opisane przez Hieronima ze Strydronu w jego listach.
Początki życia religijnego
[edytuj | edytuj kod]
Paula owdowiała mając 32 lata (379). Planowała poświęcić się całkowicie swojej rodzinie, jednak stawała się coraz bardziej zainteresowana kwestiami religijnymi. Pod wpływem św. Marceli przyłączyła się do pół-zakonnej grupy kobiet. W 382 roku poznała Hieronima ze Strydronu, który przybył do Rzymu wraz ze św. Epifaniuszem i Paulinem i zamieszkał w jej domu podczas pobytu w Rzymie. Później w tym miejscu (wskazanym przez tradycję) wzniesiono kościół św. Hieronima della Carità.
Na Ziemi Świętej
[edytuj | edytuj kod]Śmierć córki, Blezylli oraz papieża Damazego I całkowicie odmieniły życie Pauli oraz Hieronima. We wrześniu 385 roku Paula wraz z córką Eustochią opuściła Rzym, aby na Wschodzie prowadzić życie monastyczne. W Antiochii dołączyła do Hieronima, który wyruszył z Rzymu miesiąc przed nią. Początkowo zwiedzała najważniejsze miejsca Ziemi Świętej, później wyruszyła do Egiptu i Palestyny w celu bliższego poznania praktyk anachoretów i cenobitów. Ostatecznie wraz z Hieronimem osiedli w Betlejem, gdzie założyli dwa klasztory: żeński i męski.
Paula miała duży udział w pisaniu prac św. Hieronima. Wszyscy troje byli zaangażowani w ówczesne wydarzenia m.in. związane z Orygenesem.
Zmarła w wieku 57 lub 59 lat i została pochowana w Nazarecie.
Kult
[edytuj | edytuj kod]

Jest patronką wdów. Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci. W ikonografii św. Paula przedstawiana jest, jako:
- przeorysza z książką,
- pielgrzym w towarzystwie Hieronima i Eustochii,
- leżąca z twarzą do ziemi przed grotą w Betlejem,
- wchodząca na statek często z płaczącym dzieckiem pozostającym na brzegu,
- płacząca nad dziećmi,
- z atrybutami Męki Pańskiej,
- trzymająca zwój z epistołą św. Hieronima Cogite me Paula,
- z książką i w czarnym welonie ze złotymi frędzlami,
- z gąbką w ręku.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paula Rzymianka na DEON.pl (SJ i Wydawnictwo WAM)
- Santa Paola Romana – Santi Beati (autor: Domenico Agasso) (wł.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Żywot ś. Paule zacnej wdowy Rzymianki w Żywotach Świętych Piotra Skargi