Paulet Island
63°35′S 55°47′W/-63,583333 -55,783333 Paulet Island, 2004 | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Terytorium | |
| Akwen | |
| Najwyższy punkt |
353 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego  | |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
| 63°35′S 55°47′W/-63,583333 -55,783333
| |
Paulet Island – niewielka wyspa wulkaniczna w północno-zachodniej części Morza Weddella w pobliżu krańca Półwyspu Antarktycznego.
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Paulet Island leży w północno-zachodniej części Morza Weddella przy krańcu Półwyspu Antarktycznego – na wschód od przylądka Trinity Peninsula w Erebus and Terror Gulf[1]. Wyspa położona jest ok. 5 km[1] na południowy wschód od Dundee Island[2].
Jest niewielką wyspą pochodzenia wulkanicznego o skalistych brzegach – ma ok. 1,6 km średnicy[2][a]. Stożek wulkaniczny wznosi się na wysokość 353 m[3]. Morfologia wulkanu świadczy o prawdopodobnej aktywności na przestrzeni ostatniego 1000 lat[3]. Ciepło geotermalne sprawia, że przez większość roku wyspa nie jest pokryta lodem[3].
Na wyspie znajduje się jezioro o długości 500 m[2].
_with_young_chicks.in_and_around_the_remains_of_the_rock_shelter_where_23_shipwrecked_men_spenta_desparate_winter_of_1903._(25973069316).jpg)
Paulet Island jest ostoją ptaków IBA z uwagi na zamieszkujące tu kolonie pingwinów cesarskich i kormoranów niebieskookich oraz licznie występujące ptaki morskie[1]. W 1999 roku odnotowano tu ok. 100 tys. par pingwinów cesarskich[1], a w 2012 roku 548 par kormoranów niebieskookich[1]. Ponadto na wyspie gniazdują mewy południowe[1]. Wielokrotnie obserwowano tu też pochwodzioby żółtodziobe i oceanniki żółtopłetwe, które również mogą tu gniazdować[1].
Na brzegach Paulet Island regularnie pojawiają się weddelki arktyczne i kotiki antarktyczne[1]. W wodach wyspy często obserwowano amfitryty lamparcie[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Wyspa została odkryta w 1842 roku przez Brytyjską Wyprawę Antarktyczną (1839–1843) pod kierownictwem Jamesa Clarka Rossa (1800–1862)[2]. Ross nazwał wyspę na cześć kapitana Royal Navy George'a Pauleta (1803–1879)[2].
W styczniu 1884 roku na wyspie wylądowała ekspedycja Carla Antona Larsena (1860–1924)[4], która poszukiwała wielorybów na wodach Oceanu Południowego[5]. Do marca 1884 roku wyprawa Larsena polowała na foki w rejonie zatoki Erebus and Terror Gulf u wybrzeży wyspy Joinville Island[4].
W 1903 roku na wyspie zimowała załoga statku „Antarctic” Szwedzkiej Wyprawy Antarktycznej wraz z kapitanem Carlem Antonem Larsenem, po tym jak statek utknął w lodzie w zatoce Erebus and Terror Gulf, a następnie zatonął 12 lutego 1903 roku[6][7]. 20-osobowa załoga opuściła statek[2] i po 14 dniach wędrówki[b] dotarła do wyspy[8]. By przetrwać zimę, rozbitkowie zabili 1100 pingwinów i zbudowali niewielkie schronienie (10×7 m) w pobliżu źródła wody pitnej[8]. By zwrócić uwagę misji ratunkowej, usypali w najwyższym punkcie wyspy kamienny kopiec[2]. Przeżyli wszyscy poza marynarzem Ole Wennersgaardem, który zmarł na atak serca[8][7]. Na wyspie przebywali od 28 lutego do 31 października 1903 roku[9].
Po bytności załogi „Antarctic” zachowały się pozostałości kamiennej chaty, kamienny kopiec i grób, które mają status historycznego miejsca w ramach Układu Antarktycznego[1]. Przy pozostałościach znajduje się pamiątkowa tablica[10].
W 1947 roku wyspa została zbadana przez Falkland Islands Dependencies Survey[9]. Kolejne badania przeprowadzono w 1953, 1956–1957 i w 1961 roku[1].
Wyspa jest dostępna dla turystów w grupach zorganizowanych z przewodnikiem[11]. Przyjeżdża tu ok. 5 tys. osób rocznie[10].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k BirdLife International: Important Bird Areas factsheet: Paulet Island. 2020. [dostęp 2020-08-26]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Hund 2014 ↓, s. 561.
- ↑ a b c d Global Volcanism Program ↓.
- ↑ a b Mills 2003 ↓, s. 374.
- ↑ Basberg 2020 ↓.
- ↑ Bjørn L Basberg, Larsen, Carl Anton [online], Dictionary of Falklands Biography including South Georgia [dostęp 2020-07-26].
- ↑ a b c Svanberg 2014 ↓, s. 692.
- ↑ a b c Mills 2003 ↓, s. 375.
- ↑ a b SCAR Composite Gazetteer of Antarctica: Paulet Island. [dostęp 2020-08-26]. (ang.).
- ↑ a b Diedrich Fritzsche: Paulet Island (63°35'S, 55°47'W) -landscape in conflict of tourism with conservationof nature and historical monuments. [w:] Alfred Wegener Institute, Foundation for Polar and Marine Research, [on-line]. [dostęp 2020-08-27]. (ang.).
- ↑ Antarctic Treaty Secretariat: Visitor Site Guide: Paulet Island. [w:] www.ats.aq [on-line]. [dostęp 2020-08-26]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bjørn Lorens Basberg: C A Larsen. W: Norsk biografisk leksikon. 2020-02-25. (norw. bokmål).
- Paulet Island. W: Andrew J. Hund: Antarctica and the Arctic Circle: A Geographic Encyclopedia of the Earth's Polar Regions. ABC-CLIO, 2014, s. 561–562. ISBN 978-1-61069-393-6. [dostęp 2020-08-26]. (ang.).
- Smithsonian Institution National Museum of Natural History Global Volcanism Program: Paulet. [w:] volcano.si.edu [on-line]. [dostęp 2020-08-26]. (ang.).
- Larsen, Carl Anton. W: William James Mills: Exploring Polar Frontiers. ABC-CLIO, 2003, s. 373–375. ISBN 978-1-57607-422-0. [dostęp 2020-08-26]. (ang.).
- Ingvar Svanberg: Swedish Antarctic Expedition. W: Andrew J. Hund: Antarctica and the Arctic Circle: A Geographic Encyclopedia of the Earth's Polar Regions. ABC-CLIO, 2014, s. 690–693. ISBN 978-1-61069-393-6. [dostęp 2020-08-15]. (ang.).