Paulo Evaristo Arns

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Paulo Evaristo Arns
Kardynał prezbiter
ilustracja
Herb Paulo Evaristo Arns Ex spe in spem
Z nadziei do nadziei
Kraj działania Brazylia
Data i miejsce urodzenia 14 września 1921
Forquilhinha
Data i miejsce śmierci 14 grudnia 2016
São Paulo
Arcybiskup metropolita São Paulo
Okres sprawowania 1970–1998
Biskup pomocniczy São Paulo
Okres sprawowania 1966–1970
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Inkardynacja franciszkanie
Śluby zakonne 10 grudnia 1943
Diakonat 29 listopada 1944
Prezbiterat 30 listopada 1945
Nominacja biskupia 2 maja 1966
Sakra biskupia 3 lipca 1966
Kreacja kardynalska 5 marca 1973
Paweł VI
Kościół tytularny S. Antonio da Padova in Via Tuscolana
Paulo Evaristo Arns assinatura arquiepiscopal.jpg
Odznaczenia
Kawaler Narodowego Orderu Zasługi Kulturalnej (Brazylia)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Paulo Evaristo Arns (ur. 14 września 1921 w Forquilhinha, zm. 14 grudnia 2016 w São Paulo[1]) − brazylijski biskup rzymskokatolicki, franciszkanin, biskup pomocniczy São Paulo w latach 1966–1970, arcybiskup metropolia São Paulo w latach 1970–1998, kardynał prezbiter w latach 1973–2016[2], w tym w latach 2012–2016 protoprezbiter Kolegium Kardynalskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 września 1921 w miejscowości Forquilhinha w stanie Santa Catarina w rodzinie Gabriela Arnsa i Heleny Steiner. Do zakonu franciszkanów wstąpił 9 grudnia 1939 w brazylijskiej Prowincji Niepokalanego Poczęcia. Pierwszą profesję złożył 10 grudnia 1940, a śluby wieczyste 10 grudnia 1943[3]. Kształcił się w zakonnych domach nauki w Brazylii (m.in. we franciszkańskim Instytucie Teologicznym w Petrópolis), potem uzupełniał studia na paryskiej Sorbonie. Święcenia kapłańskie przyjął 30 listopada 1945. Wykładał w kilku zakonnych instytucjach edukacyjnych (w tym w instytucie w Petrópolis), a także na Uniwersytecie Katolickim w Petrópolis, zajmował się ponadto miesięcznikiem religijnym „Sponsa Christi” oraz franciszkańskim centrum wydawniczym Vozes w Petropolis. Pełnił funkcje we władzach zakonu.

2 maja 1966 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji São Paulo ze stolicą tytularną Respecta. Święceń biskupich udzielił mu 3 lipca 1966 kardynał Agnelo Rossi, arcybiskup São Paulo. W październiku 1970, po przejściu kardynała Rossiego do pracy w Kurii Rzymskiej, został promowany na arcybiskupa São Paulo.

5 marca 1973 papież Paweł VI mianował go kardynałem, nadając mu tytuł prezbitera S. Antonio da Padova in via Tuscolana. Kardynał Arns brał udział w obu konklawe w 1978, w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, sesjach plenarnych Kolegium Kardynałów w Watykanie oraz konferencjach generalnych Episkopatów Latynoamerykańskich (1979, 1992). Uczestniczył w pracach sekretariatu generalnego Światowego Synodu Biskupów.

W kwietniu 1998 w związku z osiągnięcie wieku emerytalnego zrezygnował z rządów archidiecezją São Paulo. Jeszcze do maja 1998 pełnił funkcję administratora apostolskiego. Został ostatecznie zastąpiony przez Cláudia Hummesa. We wrześniu 2001 ukończył 80 lat i utracił tym samym prawo udziału w kolejnych konklawe.

Udzielił sakry biskupiej m.in. przyszłemu kardynałowi Geraldowi Agnelowi (1978), wówczas mianowanemu biskupem Toledo (Brazylia).

Paulo Evaristo Arns Zmarł 14 grudnia 2016 w szpitalu we São Paulo

Od śmierci kardynała Eugênia de Araúja Salesa w lipcu 2012 do zgonu w dniu 14 grudnia 2016 przysługiwał mu tytuł kardynała protoprezbitera (najstarszego rangą kardynała prezbitera). Od śmierci Williama Bauma 24 lipca 2015 był jednym z dwóch ostatnich żyjących kardynałów z nominacji Pawła VI (obok emerytowanego papieża Benedykta XVI), a także uczestnikiem dwóch konklawe z roku 1978. Zmarł 14 grudnia 2016 w szpitalu w São Paulo.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dom Paulo Evaristo Arns morre em São Paulo aos 95 anos (port.). g1.globo.com. [dostęp 2016-12-14].
  2. ↑ Grzegorz Gałązka: Arns Card. Paulo Evaristo, O.F.M. (wł.). vatican.va, 2001-02-19. [dostęp 2013-03-02].
  3. ↑ Schematismus Ordinis Fratrum Minorum. Roma: Curia Generalis, 2009, s. 480.
  4. ↑ Ministério da Cultura: Ordem do Mérito Cultural 1995–2002 (port.). www2.cultura.gov.br. [dostęp 2015-01-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Protoprezbiterzy Kolegium Kardynalskiego
Do roku 1378
Bonifacy (ok. 1112–1130) • Giovanni da Crema (1130–1134) • Gerardo Caccianemici (1134–1137) • Pietro Pisano (1137–1138) • Gregorio de Ceccano (1138–1139) • Gerardo Caccianemici (1139–1144) • Gregorio Centu (1144–1154) • Guido Florentinus (1154–1157) • Ubaldo de Lucca (1157–1158) • Rainaldo di Collemezzo (1158–1166) • Ubaldo (1166–1170) • Giovanni da Sutri (1170–1180) • Alberto di Morra (1180–1187) • Giovanni Conti da Anagni (1187–1190) • Guillaume de Champagne (1190–1202) • Ruggiero di San Severino (1202–1221) • Leone Brancaleone (1221–1224) • Guala Bicchieri (1224–1227) • Stefano di Ceccano (1227–1227) • Tommaso da Capua (1227–1239) • Giovanni Colonna (1239–1245) • Stefano Conti (1245–1254) • Jan z Toledo (1254–1262) • Hugues de Saint-Cher (1262–1263) • Simone Paltineri (1263–luty 1277) • Simon de Brion (1277–1281) • Ancher Pantaleon (1281–1286) • Hugh of Evesham (1286–1287) • Jean Cholet (1287–1292) • Hugues Aycelin (1292–1294) • Pietro Peregrossi (1294–1295) • Tommaso d’Ocra (1295–1300) • Jean Le Moine (1300–1313) • Arnaud de Canteloup (1313–1313) • Nicolas de Fréauville (1313–1323) • Guillaume Teste (1323–1326) • Gauscelin de Jean (1326–1327) • Bernard de Garves (1327–1328) • Jean-Raymond de Comminges (1328–1331) • Annibaldo di Ceccano (1331–1333) • Jacques Fournier (1333–1334) • Raymond de Mostuejouls (1334–1335) • Pierre des Chappes (1335–1336) • Matteo Orsini di Monte Giordano (1336–1338) • Pedro Gómez Barroso (1338–1340) • Imbert Dupuis (1340–1348) • Élie Talleyrand de Périgord (1348–1348) • Pierre Bertrand d’Annonay (1348–1349) • Guillaume de Court (1349–1350) • Guillaume d’Aure (1350–1353) • Hugues Roger (1353–1363) • Guillaume d’Aigrefeuille (1363–1367) • Pierre de Monteruc (1367–1378)
Wielka schizma
Obediencja rzymska
Simone Brossano (1378–1381) • Pileo di Prata (1381–1385) • Luca Rodolfucci de Gentili (1385–1389) • Andrea Bontempi Martini (1389–1390) • Poncello Orsini (1390–1395) • Stefano Palosio (1395–1396) • Bálint Alsáni (1396–1408) • Jan Dominici (1408–1415)
Obediencja awiniońska
Pierre de Monteruc (do 1385) • Guillaume d’Aigrefeuille (1385–1401) • Leonardo Rossi da Giffoni (1401–1407) • Pierre de Thury (1407–1408) • Pierre Ravat (1408–1417) • Juan Martínez de Murillo (1417)
Obediencja pizańska
Pierre de Thury (1408–1410) • Angelo d’Anna de Sommariva (1410–1412) • Francesco Lando (1412–1424)
Od 1415
Francesco Lando (1412–1424) • Antonio Panciera (1424–1431) • Jean de la Rochetaillée (1431–1437) • Ludwik Aleman (1437–1440) • Henry Beaufort (1440–1447) • John Kempe (1447–1449) • Ludwik Aleman (1449–1450) • John Kempe (1450–1452) • Zbigniew Oleśnicki (1452–1455) • Petrus von Schaumberg (1455–1469) • Jean Rolin (1469–1483) • Luis Juan del Mila y Borja (1483–1510) • Jaime Serra i Cau (1510–1511) • Pietro Isvalies (1511– 1511) • Francisco de Borja (1511– 1511) • Tamás Bakócz (1511–1521) • François Guillaume de Clermont (1521–1523) • Marco Cornaro (1523–1524) • Lorenzo Pucci (1524–1524) • Matthäus Lang von Wellenburg (1524–1535) • Louis de Bourbon de Vendôme (1535–1550) • François de Tournon (1550–1550) • Claude de Longwy de Givry (1550–1561) • Georges d’Armagnac (1561–1564) • Alessandro Farnese (1564–1564) • Georges d’Armagnac (1564–1567) • Giulio Feltre della Rovere (1567–1570) • Georges d’Armagnac (1570–1585) • Charles II de Bourbon (1585–1590) • Markus Sitticus von Hohenems (1590–1595) • Ludovico Madruzzo (1595–1597) • Girolamo Rusticucci (1597–1598) • Girolamo Simoncelli (1598–1600) • Pedro de Deza (1600–1600) • Alessandro Ottaviano de Medici (1600–1600) • Rodrigo de Castro Osorio (1600–1600) • François de Joyeuse (1600–1604) • Agostino Valier (1604–1605) • Ascanio Colonna (1605–1606) • Antonio Maria Sauli (1606–1607) • Giovanni Evangelista Pallotta (1607–1611) • Pierre de Gondi (1611–1616) • Federico Borromeo (1616–1617) • Francesco Sforza di Santa Fiora (1617–1618) • Fryderyk Boromeusz (1618–1620) • Alessandro Peretti de Montalto (1620–1620) • Federico Borromeo (1620–1631) • Giovanni Doria (1631–1642) • Luigi Capponi (1642–1659) • Baltasar Moscoso y Sandoval (1659–1665) • Ernst Adalbert von Harrach (1665–1667) • Giulio Gabrielli (1667–1668) • Virginio Orsini (1668–1671) • Rinaldo d’Este (1671–1671) • Cesare Facchinetti (1671–1672) • Girolamo Grimaldi-Cavalleroni (1672–1675) • Carlo Rossetti (1675–1676) • Niccolò Albergati-Ludovisi (1676–1677) • Alderano Cibo (1677–1679) • Lorenzo Raggi (1679–1680) • Luigi Alessandro Omodei (1680–1685) • Carlo Barberini (1685–1689) • Francesco Maidalchini (1689–1700) • Carlo Barberini (1700–1704) • Francesco Nerli (1704–1708) • Galeazzo Marescotti (1708–1726) • Giuseppe Sacripante (1726–1727) • Giuseppe Renato Imperiali (1727–1737) • Gianantonio Davia (1737–1740) • Armand-Gaston de Rohan-Soubise (1740–1749) • Nuno da Cunha de Attaíde (1749–1750) • Giulio Alberoni (1750–1752) • Thomas Philip d’Hénin-Liétard d’Alsace (1752–1759) • Joseph Dominicus von Lamberg (1759–1761) • Johannes Theodor von Bayern (1761–1763) • Giacomo Oddi (1763–1770) • Giuseppe Pozzobonelli (1770–1783) • Carlo Vittorio Amadeo della Lanze (1783–1784) • Paul d’Albert de Luynes (1784–1788) • Christoph Anton von Migazzi (1788–1803) • Francesco Carafa (1803–1818) • Luis María de Borbón y Vallabriga (1818–1823) • Giuseppe Firrao (1823–1830) • Luigi Ruffo Scilla (1830–1832) • Cesare Brancadoro (1832–1837) • Józef Fesch (1837–1839) • Carlo Oppizzoni (1839–1855) • Giacomo Filippo Fransoni (1855–1856) • Benedetto Barberini (1856–1863) • Antonio Tosti (1863–1866) • Engelbertus Sterckx (1866–1867) • Filippo de Angelis (1867–1877) • Friedrich Josef von Schwarzenberg (1877–1885) • Napoleon Lucjan Bonaparte (1885–1895) • Gustav Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst (1895–1896) • Mieczysław Ledóchowski (1896–1902) • José Sebastião Neto (1902–1920) • James Gibbons (1920–1921) • Michael Logue (1921–1924) • Giuseppe Francica-Nava di Bontifé (1924–1928) • Lev Skrbenský z Hříště (1928–1938) • William O’Connell (1938–1944) • Alessio Ascalesi (1944–1952) • Michael von Faulhaber (1952–1952) • Alessandro Verde (1952–1958) • Joseph-Ernest van Roey (1958–1961) • Manuel Gonçalves Cerejeira (1961–1977) • Carlos Carmelo de Vasconcellos Motta (1977–1982) • Giuseppe Siri (1982–1989) • Paul-Émile Léger (1989–1991) • Franz König (1991–2004) • Stephen Kim Sou-hwan (2004–2009) • Eugênio de Araújo Sales (2009–2012) • Paulo Evaristo Arns (od 2012–2016) • Michael Michai Kitbunchu (od 2016)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paulo_Evaristo_Arns&oldid=53999996”