Paulo de Carvalho de Mendoça
| Kardynał in pectore | ||
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1702 | |
| Data i miejsce śmierci |
17 stycznia 1770 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Kreacja kardynalska |
18 grudnia 1769 | |
Paulo de Carvalho de Mendoça (ur. w 1702 w Lizbonie, zm. 17 stycznia 1770 tamże[1]) – portugalski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Manuela de Carvalho de Ataíde i Teresy Luísy de Mendoça e Melo; jego bratem był pierwszy minister Portugalii markiz de Pombal[1]. W młodości, po przyjęciu święceń kapłańskich był prałatem w patriarchalnej katedrze w Lizbonie[1]. Następnie został sekretarzem i nadzorcą domu i majątku królowej Marii Anny[1]. Był także prezydentem Rady Świętej Inkwizycji oraz wielkim przeorem kolegiaty w Guimarães (od 1762)[1]. Jego działania skłoniły króla Józefa I do wystąpienie o nadanie godności kardynalskiej[1]. 18 grudnia 1769 został kreowany kardynałem in pectore[2]. Kardynał zmarł w wyniku gangreny[1]. Nominacja dla Mendoci została ogłoszona na konsystorzu 29 stycznia 1770, już po jego śmierci[2].