Pavao Anđelić
| Data i miejsce urodzenia |
29 lutego 1920 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 sierpnia 1985 |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
Pavao Anđelić (ur. 29 lutego 1920 w Sultići, zm. 7 sierpnia 1985 tamże) – bośniacki archeolog i prawnik[1].
W 1946 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Zagrzebiu. Studiował także historię na Uniwersytecie w Sarajewie[1].
W latach 1948–1954 był sędzią sądu w Konjicu, a w latach 1955–1976 był archeologiem Muzeum Narodowego w Sarajewie. Specjalizował się w średniowieczu[1].
W 1972 roku uzyskał stopień naukowy doktora na Wydziale Filozoficznym Uniwersytecie w Belgradzie[1].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod](opracowano na podstawie materiału źródłowego[1])
- Srednjovjekovni pečati (1970)
- Bobovac i Kraljeva Sutjeska: stolna mjesta bosanskih vladara u XIV. i XV. stoljeću (1973)
- Historijski spomenici Konjica i okoline (1975)
- Studije o teritorijalnopolitičkoj organizaciji srednjovjekovne Bosne (1982)
- Srednjovjekovne humske župe (wspólnie z Marijanem Sivriciem i Tomislavem Anđeliciem, 1999).