Paw kongijski
| Afropavo congensis[1] | |
| Chapin, 1936 | |
 samiec | |
 samica | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj |
Afropavo[2] |
| Gatunek |
paw kongijski |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
 | |
Paw kongijski[4] (Afropavo congensis) – gatunek ptaka z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Afropavo[4][5]. Występuje endemicznie w Demokratycznej Republice Konga. Ptak żyjący na dnie lasów. Pawie te zostały odkryte w latach 30. XX wieku.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała samców 64–70 cm (długość ogona 20,6–26 cm), masa ciała dwóch ptaków 1361 i 1475 g; długość ciała samic 60–63 cm (długość ogona 16,9–22,5 cm), masa ciała dwóch ptaków 1135 i 1154 g[6]. Upierzenie zielononiebieskie, metaliczne, na głowie czub z białoniebieskich piór. Brak charakterystycznego dla pawi ogona.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkuje lasy tropikalne. Ptak łączy się w pary na całe życie. Samica znosi 2–3 jaja w gnieździe w spróchniałym pniu drzewa. Młode wylęgają się po 27–28 dniach.
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pawia kongijskiego za gatunek narażony (VU – vulnerable) nieprzerwanie od 1994 roku. Liczebność populacji szacuje się na 2,5–10 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji jest spadkowy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Afropavo congensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Afropavo, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2013-09-21] (ang.).
- ↑ a b BirdLife International, Afropavo congensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017 [online], wersja 2017-1 [dostęp 2017-07-27] (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Pavonini Rafinesque, 1815 (wersja: 2020-07-21). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-30].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins (ang.). IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-30].
- ↑ P.J.K. McGowan, G.M. Kirwan & C.J. Sharpe: Congo Peafowl (Afropavo congensis). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-07-27]. (ang.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sally Morgan: Atlas gatunków zagrożonych. Warszawa: Arkady, 2008. ISBN 978-83-213-4540-6.