Paweł Burali d’Arezzo
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1511 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 czerwca 1578 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
8 czerwca 1772 |
| Wspomnienie |
17 czerwca |
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Arcybiskup Neapolu | |
| Okres sprawowania |
1576–1578 |
| Biskup Piacenzy | |
| Okres sprawowania |
1568–1576 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
5 marca 1558 |
| Prezbiterat |
26 marca 1558 |
| Sakra biskupia |
1 sierpnia 1568 |
| Kreacja kardynalska |
17 maja 1570 |
| Kościół tytularny |
Santa Pudenziana |
| Data konsekracji |
1 sierpnia 1568 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Paweł Burali d’Arezzo właśc. Paolo (Scipione) Burali d’Arezzo CRT (ur. w 1511 w Itri, zm. 17 czerwca 1578 w Neapolu) – włoski kardynał i błogosławiony Kościoła katolickiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1511 roku w Itri, jako syn Paola Buraliego i Vittorii Olivares (jego chrzcielne imię to Scipione)[1]. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po studiach otworzył praktykę prawniczą w Neapolu i został doradcą cesarskim Karola V[1]. Po rozwiązaniu kilku spraw sądowych otrzymał propozycję zostania audytorem Roty Rzymskiej, jednak odmówił[1]. W 1557 roku wstąpił do zakonu teatynów, przyjmując imię Paolo[1]. 2 lutego 1558 roku złożył profesję wieczystą, 5 marca przyjął święcenia diakonatu, a trzy tygodnie później – prezbiteratu[2]. Odmówił przyjęcia diecezji Castellammare, Crotone i Brindisi[1]. 23 lipca 1568 roku został wybrany biskupem Piacenzy, a 1 sierpnia przyjął sakrę[2]. 17 maja 1570 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Pudenziana[2]. W 1576 roku został arcybiskupem Neapolu[2]. W trakcie pobytu w Torre del Greco, upadł i złamał kość udową, co pogorszyło jego stan zdrowia[1]. Zmarł 17 czerwca 1578 roku w Neapolu[2].
8 czerwca 1772 roku Klemens XIV beatyfikował kardynała, a dniem jego wspomnienia liturgicznego jest 17 czerwca[1].