Paweł Czarny z Aleksandrii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paweł II
Paweł Czarny z Aleksandrii
Patriarcha Antiochii i Całego Wschodu
Data śmierci	581
Patriarcha Syryjskiego kościoła Ortodoksyjnego
Okres sprawowania	550–575

Wyznanie	przedchalcedońskie
Kościół	Syryjski Kościół Ortodoksyjny
Sakra biskupia	data nieznana
Wybór patriarchy	550

Paweł II Czarny z Aleksandrii (ur. ?, zm. 581) – w latach 550–575 38. syryjsko-prawosławny Patriarcha Antiochii^[1]. Był z pochodzenia Koptem z Aleksandrii^[1]. Został opatem klasztoru w Aleksandrii^[1]. W 550 roku został wybrany Patriarchą Antiochii. Został obalony w 575 roku w związku z jego sympatią do zwolenników soboru chalcedońskiego^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d Patriarchs of Antioch Chronological List. s. www.soc-wus.org. [dostęp 2020-05-28]. (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

Syryjsko-prawosławny patriarcha Antiochii

512–963	św. Seweriusz Wielki (512–538) Sergiusz z Tella (544–546) Paweł II (550–575) Piotr III (581–591) Julian I (591–595) Atanazy I Gammolo (595–631) Jan II (631–648) Teodor (649–667) Seweriusz bar Masqeh (667–681) Atanazy II (683–686) Julian II (686–708) Eliasz I (709–723) Atanazy III (724–740) Iwan (syryjsko-prawosławny patriarcha Antiochii) (740–754) Euwanis (754–?) Atanazy al-Sandali (?–758) Jerzy I (758–790) Józef I (790–792) Kiriakos z Takrit (793–817) Dionizy I z Tellmahreh (817–845) Jan III (846–873) Ignacy II (878–883) Teodozjusz Romanos z Takrit (887–896) Dionizy II (897–909) Jan IV (910–922) Bazyleusz I (923–935) Jan V (936–953) Iwan II (954–957) Dionizy III (958–961) Abraham I (962–963)
965–1483	Jan VI Sarigta (965–985) Atanazy IV z Salah (986–1002) Jan VII bar Abdun (1004–1033) Dionizy IV Yahya (1034–1044) Jan VIII (1049–1057) Atanazy V (1058–1063) Jan IX bar Shushan (1063–1073) Bazyleusz II (1074–1075) Jan Abdun (1075–1077) Dionizy V Lazaros (1077–1078) Iwan III (1080–1082) Dionizy VI (1088–1090) Atanazy VI bar Kamoro (1091–1129) Jan X bar Mawdyono (1129–1137) Atanazy VII bar Qutreh (1138–1166) Michał Wielki (1166–1199) Atanazy VIII (1200–1207) Jan XI (1208–1220) Ignacy III Dawid (1222–1252) Jan XII bar Madani (1252–1263) Ignacy IV Jeszu (1264–1282) Filoksenos I Nemrud (1283–1292) Michał II (1292–1312) Michał III Jeszu (1312–1349) Bazyleusz III Gabriel (1349–1387) Filoksenos II (1387–1421) Bazyleusz IV Semun (1421–1444) Ignacy Benam al-Hadli (1445–1454) Ignacy Kalaf (1455–1483) Ignacy Jan XIII (1483–1493)
od 1493	Ignacy Nuh z Libanu (1493–1509) Ignacy Jeszu I (1509–1512) Ignacy Jakub I (1512–1517) Ignacy Dawid I (1517–1520) Ignacy Abd-Allah I (1520–1557) Ignacy Nemet Allah I (1557–1576) Ignacy Dawid II Szah (1576–1591) Ignacy Piłat I (1591–1597) Ignacy Hadayat Allah (1597–1639) Ignacy Szymon I (1640–1659) Ignacy Jeszu II Qamsheh (1659–1662) Ignacy Abdul Masih I (1662–1686) Ignacy Jerzy II (1687–1708) Ignacy Izaak Azar (1709–1722) Ignacy Shukr Allah II (1722–1745) Ignacy Jerzy III (1745–1768) Ignacy Jerzy IV (1768–1781) Ignacy Mateusz (1782–1817) Ignacy Junan (1817–1818) Ignacy Jerzy V (1819–1837) Ignacy Eliasz II (1838–1847) Ignacy Jakub II (1847–1871) Ignacy Piotr IV (1872–1894) Ignacy Abdul Masih II (1895–1905) Ignacy Abd Allah II (1906–1915) Ignacy Eliasz III (1917–1932) Ignacy Afram I Barsoum (1933–1957) Ignacy Jakub III (1957–1980) Ignacy Zakka I Iwas (1980–2014) Ignacy Efrem II (od 2014)