Paweł Dąmbski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Jan Dąmbski
Herb
Godziemba (herb szlachecki)
Rodzina

Dąmbscy herbu Godziemba

Data urodzenia

1722

Data i miejsce śmierci

1783
Lubraniec

Ojciec

Andrzej Dąmbski

Matka

Katarzyna Krakowska

Żona

1. ż. Katarzyna Potulicka
2. ż. Eleonora Schlieben
3. ż. Ludwika Garczyńska
4. ż. Helena Konarska

Dzieci

z Katarzyną Potulicką:
Helena Dąmbska
z Heleną Konarską:
Prakseda Dąmbska
Teodora Dąmbska
Michał Dąmbski
Ksawery Dąmbski

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Paweł Jan Dąmbski herbu Godziemba (zm. 1783 w Lubrańcu) – kasztelan brzeskokujawski.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Syn Andrzeja (zm. 1734), wojewody brzeskokujawskiego i Katarzyny Krakowskiej, córki kasztelana krzywińskiego. Brat Kazimierza (1701-1765), wojewody sieradzkiego. Czterokrotnie żonaty.

  • Pierwsza żona Katarzyna Potulicka herbu Grzymała, urodziła córkę Helenę, późniejszą żonę Adama Skoroszewskiego, kasztelanica poznańskiego, następnie Leona Moszczeńskiego, starostę ośnickiego
  • Druga żona Eleonora Schlieben, córka wojewody inflandzkiego Jana Wilhelma Schliebena (1682-1737)
  • Trzecia żona Ludwika Garczyńska, córka Stefana Garczyńskiego (zm. 1756), wojewody poznańskiego
  • Czwarta żona, Helena Konarska herbu Ossoria (Kolczyk), córka Stanisława kasztelana chełmińskiego (zm. 1757), urodziła 2 córki: Praksedę, żonę generała Sokołowskiego, następnie Józefa Stablewskiego i Teodora, żona Andrzeja Kozłowskiego 2 synów: Michała (zm. 1805), rotmistrza kawalerii narodowej i Ksawerego, komisarza cywilno-wojskowego brzeskokujawskiego.

Pełnione urzędy[edytuj | edytuj kod]

W roku 1729 piastował urząd marszałka sejmiku brzeskiego i kujawskiego Początkowo pełnił obowiązki chorążego brzeskokujawskiego (1738). Był starostą inowrocławskim (1740-1754), inowłodzkim i tołtnickim (1748). W latach 1752-1783 sprawował urząd kasztelana brzeskokujawskiego. W 1766 roku został wyznaczony senatorem rezydentem[1]. Zasłużony deputat na trybunał. Kawaler Orderu Św. Stanisława (1779) i Orderu Orła Białego (1759). W testamencie spisanym 24 września 1782 w Redczu Wielkim zapisał córce Helenie, pół miliona zł

Posiadał dobra majątkowe: Samszyce, Pilichowo, Broniszówek, Połotówek, Wymysłowo, Wieniec i Płowce. Majątek Płowce sprzedał Biesiekierskiemu. Pod koniec życia nabył hrabstwo Lubranieckie, od Stanisława Dąmbskiego, starosty kowalskiego za 898.000 zł pl. Zamieszkał w swych dobrach zakupionych od brata Kazimierza w Ostrawitem w powiecie kwidzyńskim. Wybudował tam pałac

Jego wnuk Gustaw Dąmbski (1799-1864) był powstańcem i posłem na sejm berliński.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 222.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hr. Jerzy Dunin-Borkowski, "Almanach błękitny. Genealogie żyjących rodów polskich", (wyd. 1908, str. 305-311, Dąmbscy herbu Godziemba)
  • Hr. Seweryn Uruski, "Rodzina. Herbarz szlachty polskiej", (tom 3, str. 97-123, Dąmbscy herbu Godziemba)
  • Adam Boniecki, "Herbarz Polski", (tom IV, str. 157-181, Dąmbscy herbu Godziemba)