Paweł Juracki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Juracki
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data urodzenia

1 listopada 1885

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Kijów

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

4 Pułk Piechoty Legionów
PKU Nowy Sącz

Stanowiska

zastępca dowódcy pułku
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)

Paweł Juracki (ur. 1 listopada 1885[1][a], zm. 1940 w Kijowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Napoleona. Brał udział w wojnie z bolszewikami. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Baonie Szkolnym 13 Dywizji Piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 51 pułk piechoty[2]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 201. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 51 pp w Brzeżanach[3]. 10 lipca tego roku został przeniesiony z 44 pułku piechoty w Równem do 4 pułku piechoty Legionów w Kielcach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[4][5][6]. Został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925. W kwietniu 1928 został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 1 w Ostrowi na stanowisko komendanta[7][8]. We wrześniu 1930 został przeniesiony z Baonu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7A w Jarocinie do Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Sącz na stanowisko komendanta[9][10]. Z dniem 30 listopada 1933 został przeniesiony w stan spoczynku[11].

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 na terenach wschodnich II Rzeczypospolitej został aresztowany przez Sowietów i przewieziony do więzienia przy ulicy Karolenkiwskiej 17 w Kijowie. Tam został prawdopodobnie zamordowany przez NKWD na wiosnę 1940. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 56/1-81 oznaczony numerem 3371)[12]. Został pochowany na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. wskazała rok 1884.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20.
  2. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 162, 674.
  3. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 30, tu jako datę urodzenia podano 1 listopada 1886 roku.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 543.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 134, 401.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 130, 345.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 140.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 117, 166.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20, 519.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 296.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 20 maja 1933 roku, s. 118.
  12. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 36. [dostęp 2014-10-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paweł_Juracki&oldid=66893030”