Paweł Juriewicz

Paweł Juriewicz
	; Paweł Juriewicz (1925)
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1875 ; Odessa
Data śmierci	po 1934
Zawód, zajęcie	dyplomata
	Odznaczenia

Pałac Juriewicza w Raszkowie (niezachowany)

Paweł Juriewicz (Jurjewicz) (ur. 6 czerwca 1875 w Odessie, zm. po 1934) – dyplomata II Rzeczypospolitej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej jako syn Stanisława i Wieńczysławy z Barczewskich. Kształcił się we Francji, następnie zarządzał rodzinnym majątkiem ziemskim w Raszkowie, gdzie zbudował pałac w stylu neorenesansu francuskiego. W czasie I wojny światowej działał w Szwajcarii w Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce w Vevey.

W służbie dyplomatycznej II Rzeczypospolitej od 6 czerwca 1919, początkowo w sekretariacie osobistym ministra spraw zagranicznych, od 1 października 1920 jako pomocnik naczelnika Wydziału Zachodniego MSZ. 8 listopada 1920 został przydzielony jako radca legacyjny I klasy do poselstwa RP w Bukareszcie. Od 16 grudnia 1922 kierował placówką jako chargé d’affaires ad interim, a od 2 maja 1923 poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny RP w Królestwie Rumunii. 1 grudnia 1923 odwołany do centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych, 1 kwietnia 1924 zwolniony ze służby państwowej w ramach redukcji aparatu MSZ.

15 października 1924 został reaktywowany i przydzielony jako radca legacyjny I klasy do poselstwa RP w Londynie. 25 lutego 1926 mianowany na posła RP w Grecji. Misję pełnił do 1 lipca 1934, kiedy to został odwołany do centrali MSZ i przeniesiony w stan nieczynny. 31 grudnia 1934 przeszedł w stan spoczynku wobec osiągnięcia wieku emerytalnego.

Dalsze losy nieznane.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Od 1901 w związku małżeńskim z ks. Elżbietą Woroniecką. Syn Jan Juriewicz (1915–1999).

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (8 listopada 1930)^[1]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Korony Rumunii^[2] (1931)^[3]
Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii^[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za zasługi na polu pracy dyplomatycznej”.
↑ ^a ^b Andrzej Dubicki: Dzieje polskiej placówki dyplomatycznej w Bukareszcie (1919–1940). Łódź: UŁ, 2014, s. 176.
↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 7, s. 90, 1931.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Juriewicz Paweł [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 99.

[1] M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za zasługi na polu pracy dyplomatycznej”.

[ad-2] Andrzej Dubicki: Dzieje polskiej placówki dyplomatycznej w Bukareszcie (1919–1940). Łódź: UŁ, 2014, s. 176.

[msz7-3] Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 7, s. 90, 1931.

[1]

[2]

[3]