Paweł Kuczyński

Paweł Kuczyński

Paweł Kuczyński podczas koncertu ku pamięci Grzegorza Ciechowskiego w grudniu 2004 roku, fot. Bogusław Pawłowski
Data i miejsce urodzenia	21 czerwca 1951 Polska, Włocławek
Instrumenty	gitara basowa
Zawód	muzyk, basista
Zespoły
Republika

Paweł Kuczyński (ur. 21 czerwca 1951 we Włocławku) – polski muzyk, były basista i jeden z założycieli zespołu Republika. Początkowo współpracował z Janem Castorem. Później także z Grzegorzem Ciechowskim, Zbyszkiem Krzywańskim, Sławomirem Ciesielskim oraz Robertem Gawlińskim. Były prezes Klubu Wysokogórskiego w Toruniu. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV.

Życiorys

Paweł Robert Kuczyński urodził się 21 czerwca 1951 r. we Włocławku. Dzieciństwo spędził w miejscowości Dobre na Kujawach. Podczas nauki w liceum w Ciechocinku zaczął grywać w zespołach bitowych, traktując to wówczas jako dobrą zabawę. W roku 1969 wraz z rodzicami i siostrą przeprowadził się do Torunia. Wkrótce potem związał się ze studencką grupą teatralną „Panoptykon” – komponował, przygotowywał oprawy muzyczne spektakli, a przy okazji współpracował z różnymi wykonawcami z kręgu muzyki studenckiej. Jednak prawdziwą fascynacją był dla niego rock. W studenckim studio radiowym wspólnie z Wieśkiem Rucińskim (Janem Castorem) tworzyli własne nagrania. W roku 1974 Paweł Kuczyński ożenił się z Alicją, rok później urodził się Tymoteusz – ich pierwsze dziecko. W tymże samym roku 1975 powstał zespół Res Publica, w którym obok Pawła (gitara basowa) i Wieśka (gitara, wokal) występowali Zbyszek Ruciński (gitara solowa) i Mirek Szczęsny (perkusja). Po pewnym czasie Mirka zastąpił Sławek Ciesielski, a do składu doszedł flecista Grzegorz Ciechowski. Res Publica trwała, próbując i koncertując, do roku 1979. Jan Castor wyemigrował do Australii, zaś Paweł, Sławek i Grzegorz, wsparci przez Zbyszka Krzywańskiego (gitara solowa) utworzyli grupę Republika, która po raz pierwszy wystąpiła 25 kwietnia 1981 r. Ale swoista stylistyka zespołu nie była wówczas jeszcze gotowa, zespół pracował nad nią przez kolejnych kilka miesięcy. Paweł, tak jak jego koledzy, większość czasu spędzał w sali prób starej Odnowy w toruńskim Dworze Artusa. Do roku 1986, kiedy to nastąpił rozpad pierwszego składu zespołu, wziął udział w nagraniach czterech singli i dwóch longplayów grupy, uczestniczył w festiwalach Roskilde 84 i Ruis Rock Festival w Turku oraz w widowisku baletowym „Republika – Rzecz Publiczna” wystawionym w Teatrze Wielkim w Łodzi. Pracował też z całym zespołem nad przygotowaniem materiału na kolejną płytę długogrającą. Materiał ten nie ujrzał jednak światła dziennego pod firmą Republiki – tuż po wejściu do studia nagraniowego doszło do rozpadu grupy.

Paweł, Sławek i Zbyszek szybko przystąpili do nowych działań muzycznych. Stworzyli grupę Opera, do której dołączyli Robert Gawliński i Jacek Rodziewicz. Jednak zespół ten nigdy nie zyskał wielkiej popularności. W efekcie każdy z muzyków poszedł własną drogą, a nagrany w roku 1988 longplay ukazał się dopiero w roku 1993. Paweł swoją sławną białą gitarę basową przekazał synowi, a sam zajął się projektowaniem mebli i wnętrz, a później produkcją nagrań dźwiękowych dla lokalnych rozgłośni radiowych. Występ Republiki w starym składzie na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w roku 1990 i następujący po nim wyjazd na koncerty w klubach polonijnych Chicago i Nowego Jorku potraktował wyłącznie okazjonalnie. Nie pociągał go już styl życia muzyka rockowego, wiążący się z częstym przebywaniem z dala od domu. W 1990 r. przyszła na świat córka Marta.

Nową pasją Pawła okazała się wspinaczka. Wstąpił do Toruńskiego Klubu Wysokogórskiego, a nawet został jego prezesem. Wciąż chętnie słucha dobrej muzyki, sporadycznie, np. podczas koncertu z okazji Dnia Białej Flagi, zdarza mu się zagrać dawne przeboje Republiki. Prowadzi niewielką firmę wysokościową. Od kilku lat kultywuje swoją najnowszą pasję – piwowarstwo.

4 czerwca 2009 r. odbył się koncert z okazji dwudziestej rocznicy pierwszych wolnych wyborów, uświetniony występem Republiki w niepełnym już składzie.

Dyskografia

Republika

• „82-85”
• „Nowe sytuacje”
• „1984”
• „Nieustanne tango”

Opera

• „1987–1988"