Paweł Pszczółka
Paweł Pszczółka (ur. 20 marca 1888 w Puńcowie, zm. 28 marca 1955 tamże) – polski nauczyciel.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Jana, gospodarza w Puńcowie, i Zuzanny z domu Dziadek. Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego w Cieszynie pracował w Polskiej Lutyni, Orłowej i Cieszynie. Należał do Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego na Śląsku Cieszyńskim, którego był sekretarzem[1].
Od 1927 pracował w Wydziale Oświaty województwa śląskiego. W latach 1928–1939 był okręgowym wizytatorem szkół podstawowych w Katowicach. W czasie II wojny światowej był poszukiwany przez gestapo - Pszczółka przez ten okres ukrywał się w Krakowie. Kiedy wojna się skończyła, Pszczółka znowu zaczął pracować jako wizytator szkolny. Pełnił funkcję naczelnika Wydziału Szkół Podstawowych w Kuratorium Śląskim, do jego zadań należała organizacja szkolnictwa podstawowego i wychowania przedszkolnego w województwie śląskim. W 1947 przeszedł na emeryturę.
Zbierał materiały do dziejów szkolnictwa na Śląsku, które w 1954 przekazał dyrekcji Ossolineum. Za życia Pszczółki drukiem ukazała się tylko jego jedna praca - Szkolnictwo powszechne woj. śląskiego (Katowice 1936).
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kierski, t.II 1925 ↓.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pracy społecznej, organizacyjno-administracyjnej w dziedzinie szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kierski Feliks: Podręczna encyklopedia pedagogiczna. T. II. Lwów, Warszawa: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, Wydawnictwo Książnica Polska, 1925, s. 406–407.
- Golec J., Bojda S., Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 2, Cieszyn 1995, s. 191.
- Lidia Kaczmarzyk-Kiełb, Paweł Pszczółka, [w:] Słownik pedagogów polskich (pod redakcją Wandy Bobrowskiej-Nowak i Danuty Dryndy), Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 1998, s. 176