Paweł Waloszek
 Paweł Waloszek (pierwszy z lewej, IMP 1972) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
28 kwietnia 1938 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci |
7 września 2018 | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Paweł Waloszek (ur. 28 kwietnia 1938 w Świętochłowicach, zm. 7 września 2018[1]) – polski żużlowiec.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Do sportu żużlowego wprowadził go starszy brat (noszący nazwisko matki) Robert Nawrocki.[2] Swoją karierę sportową rozpoczął w wieku 16 lat w klubie Śląsk Świętochłowice, z którym zdobył trzykrotnie wicemistrzostwo Polski (1969, 1970, 1973). W latach 1956–1977 był członkiem kadry narodowej.
Największy sukces w karierze odniósł w 1970 r. we Wrocławiu, zdobywając tytuł indywidualnego wicemistrza świata, zostając pierwszym polskim wicemistrzem świata[3]. W 1962 r. w Slanach zdobył brązowy medal drużynowych mistrzostw świata.
Trzykrotnie zdobył medale indywidualnych mistrzostw Polski: dwa srebrne (1969, 1972) oraz brązowy (1975). W 1968 r. zajął I miejsce w rozgrywkach o „Złoty Kask”.
Od października 2014 r. nazwisko Pawła Waloszka nosi stadion „Skałka” w Świętochłowicach[4].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Przyrodni brat Roberta Nawrockiego, również żużlowca.
Starty w lidze[edytuj | edytuj kod]
Starty w lidze polskiej
- Śląsk Świętochłowice (1954–1956)
- Gwardia Katowice (1957)
- Śląsk Świętochłowice (1958)
- Legia Warszawa (1959)
- Legia Gdańsk (1960)
- Śląsk Świętochłowice (1961–1985)
Starty w lidze brytyjskiej
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
| Osiągnięcia: |  1 raz •
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Sezon | Miasto | Msc | Pkt | Biegi | Uwagi |
| ↓ W barwach reprezentacji Polski ↓ | |||||
| 1958 |  Londyn
|
Odpadł w Półfinale Kontynentalnym | |||
| 1960 | Londyn
|
12. miejsce w Finale Kontynentalnym | |||
| 1961 |  Malmö
|
10. miejsce w Półfinale Kontynentalnym | |||
| 1962 | Londyn
|
14 | 2 | (1,0,1,0,0) | |
| 1963 | Londyn
|
11. miejsce w Finale Kontynentalnym | |||
| 1965 | Londyn
|
16. miejsce w Finale Europejskim | |||
| 1966 | Göteborg
|
Mike Broadbanks zastąpił Pawła Waloszka w Finale Europejskim | |||
| 1967 | Londyn
|
11. miejsce w Finale Kontynentalnym | |||
| 1968 | Göteborg
|
5 | 10 | (u,2,3,2,3) | |
| 1969 | Londyn
|
13. miejsce w Finale Kontynentalnym | |||
| 1970 |  Wrocław
|
2 | 14 | (3,3,3,2,3) | |
| 1971 | Göteborg
|
9. miejsce w Finale Kontynentalnym | |||
| 1972 | Londyn
|
8 | 6 | (3,1,0,1,1) | |
| 1973 | Chorzów
|
7 | 8 | (1,2,1,1,3) | |
| 1974 | Göteborg
|
12. miejsce w Półfinale Kontynentalnym | |||
| 1975 | Londyn
|
15. miejsce w Finale Kontynentalnym | |||
do uzupełnienia
Indywidualne Mistrzostwa Polski
1969 – 2. miejsce
1972 – 2. miejsce
1975 – 3. miejsce
Złoty Kask
1962 – 4. miejsce
1963 – 4. miejsce
1965 – 4. miejsce
1966 – 2. miejsce
1968 – 1. miejsce
1970 – 2. miejsce
Mistrzostwa Polski[edytuj | edytuj kod]
Drużynowe Mistrzostwa Polski - Sezon zasadniczy najwyższej klasy rozgrywkowej[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Klub | Miejsce | Liga | Średnia/bg | Średnia/mc | Pkt | Bonusy | Razem | Komplety | Biegi | Mecze |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1963 | Śląsk Świętochłowice | 7 | I Liga | 2,434 (7) | 10,750 (4) | 129 (5) | 0 | 129 (7) | 3 | 53 | 12 |
| 1964 | Śląsk Świętochłowice | 7 | I Liga | 2,453 (8) | 11,143 (1) | 156 (1) | 1 | 157 (1) | 0 | 64 (1) | 14 |
| 1965 | Śląsk Świętochłowice | 6 | I Liga | 2,596 (5) | 11,308 (1) | 147 (1) | 1 | 148 (3) | 5 | 57 | 13 |
| 1966 | Śląsk Świętochłowice | 7 | I Liga | 2,509 (5) | 11,000 (1) | 143 (1) | 0 | 143 (2) | 4 | 57 | 13 |
| 1985 | Śląsk Świętochłowice | 10 | I Liga | 1,614 (36) | 6,214 (33) | 87 (38) | 5 | 92 (41) | 1 - (1 pł.) | 57 | 14 |
W nawiasie miejsce w danej kategorii (śr/b oraz śr/m - przy założeniu, że zawodnik odjechał minimum 50% spotkań w danym sezonie)
Inne ważniejsze turnieje[edytuj | edytuj kod]
| Osiągnięcia: | 2. miejsce (1962) | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Sezon | Miasto | Msc | Pkt | Biegi | Kluby |
| 1957 | Leszno | 12 | 1 | (d,ns,ns,1) | Katowice |
| 1958 | Leszno | 11 | 2 | (0,0,0,2) | Świętochłowice |
| 1960 | Leszno | 8 | 6 | (3,1,1,1) | Gdańsk |
| 1962 | Leszno | 2 | 10 | (3,3,3,1) | Świętochłowice |
| 1963 | Leszno | 5 | 8 | (2,2,3,1) | Świętochłowice |
| 1964 | Leszno | 3 | 10 | (2,2,3,3) | Świętochłowice |
| 1965 | Leszno | 4 | 8 | (3,1,1,3) | Świętochłowice |
| 1974 | Leszno | 3 | 12 | (2,2,3,3,2) | Świętochłowice |
| 1982 | Leszno | 13 | 3 | (2,0,0,0,1) | Świętochłowice |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wirtualna Polska Media, Odeszła legenda polskiego żużla. Nie żyje Paweł Waloszek - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 7 września 2018 [dostęp 2018-09-07] (pol.).
- ↑ Leszek Jaźwiecki, Paweł Waloszek, były żużlowiec Śląska Świętochłowice: Chcieli dać mi park, ale wziąłem stadion [online], dziennikzachodni.pl, 25 lipca 2015 [dostęp 2020-02-28].
- ↑ Bartosz Zmarzlik siódmym polskim wicemistrzem świata., 13.10.2018, espeedway.pl.
- ↑ Łukasz Witczyk: Paweł Waloszek patronem stadionu w Świętochłowicach.. 15.10.2014, sportowefakty.pl
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Waloszek | Polish Speedway Database
- Z kartek kalendarza: 28 kwietnia | Paweł Waloszek
- Stefan Smołka: Sportowy żywot Pawła
- Wiesław Dobruszek: Żużlowy Leksykon Ligowy Tom IV. Leszno: Firma Wydawnicza "Danuta", 2013. ISBN 978-83-63087-28-9.str. 14-29, 74-88, 130-146, 172-189
