Pawieł Jezowskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pawieł Jezowskich
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1958
Czelabińsk

Obywatelstwo

Rosja

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Pawieł Pawłowicz Jezowskich, ros. Павел Павлович Езовских (ur. 27 stycznia 1958 w Czelabińsku) – radziecki i rosyjski hokeista. Trener hokejowy.

Jego brat bliźniak Aleksandr także był hokeistą[1].

Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]

W barwach ZSRR uczestniczył w turnieju mistrzostw świata juniorów do lat 20 w 1978 oraz w turnieju hokejowym na Zimowej Uniwersjadzie 1985.

Przez wiele sezonów był zawodnikiem drużyn w rodzinnym Czelabińsku. Występował także w lidze włoskiej oraz lidze polskiej w klubie Naprzód Janów w sezonach: 1992/1993[2][3], 1993/1994 i 1994/1995[4] (w tym czasie w Janowie występowali także inni Rosjanie: Igor Żylinski, Oleg Siemiendiajew).

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę trenera. W 2011 był organizatorem i w latach 2011-2015 główny trenerem drużyny juniorskiej Mamonty Jugry z Chanty-Mansyjska, występującej w rozgrywkach MHL[5][6][7][8][9]. Od kwietnia 2015 do września 2016 był głównym trener seniorskiego zespołu Jugry Chanty-Mansyjsk[10].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze reprezentacyjne
Zawodnicze klubowe
  • Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1978, 1979 z Dinamem Moskwa
  • srebro Finał Pucharu ZSRR: 1979 z Dinamem Moskwa
Szkoleniowe
  • Brązowy medal MHL: 2013 z Mamontami Jugry Chanty-Mansyjsk

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]