Pałac Czapskich w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac Czapskich
Symbol zabytku nr rej. A-106 z 10.06.1968[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. J. Piłsudskiego 10-12

Typ budynku

pałac

Architekt

Antoni Siedek
Tadeusz Stryjeński (oficyna)

Rozpoczęcie budowy

1883

Ukończenie budowy

1884

Ważniejsze przebudowy

1896

Pierwszy właściciel

Hubert Antoni Krasiński

Kolejni właściciele

Emeryk Hutten-Czapski, Miasto Kraków

Obecny właściciel

Muzeum Narodowe w Krakowie

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac Czapskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac Czapskich”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac Czapskich”
Ziemia50°03′35″N 19°55′48″E/50,059722 19,930000

Pałac Czapskich (dawniej Pałac Krasińskich, później także Pałac Hutten-Czapskich) – XIX-wieczny pałac w Krakowie znajdujący się przy ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 10-12.

W 1883 Hubert Antoni Krasiński, właściciel Regimentarzówki na Ukrainie, lekarz i działacz społeczny, przeniósł się z Warszawy do Krakowa i tutaj zbudował neorenesansowy pałacyk według projektu Antoniego Siedeka. Budowa pałacu zakończyła się w 1884. Hubert Krasiński mieszkał w pałacu do swojej śmierci w 1890.

Po śmierci pierwszego właściciela pałac drogą kupna nabył w 1894 Emeryk Hutten-Czapski, który postanowił w budynku tym umieścić swoją muzealną kolekcję (ponad 11 tys. monet, medali, orderów, banknotów i rycin), sprowadzoną wraz z bogatą biblioteką z rodzinnego majątku Stańków[2]. Nowy właściciel polecił Tadeuszowi Stryjeńskiemu dobudować do obecnej bryły pałacu pawilon. Po jego wybudowaniu w 1896 na pawilonie został umieszczony napis „Monumentis Patriae naufragio ereptis” (Pamiątkom ojczystym ocalonym z burzy dziejowej). Do skrzydła muzealnego prowadziła oddzielna brama w ogrodzeniu i oddzielne wejście. Sale ekspozycyjne zostały wyposażone w odpowiednie muzealne sprzęty (oszklone gabloty i szafy), umożliwiające prezentację zbiorów porcelany i szkła[3]. W pawilonie przechowywana była kolekcja numizmatów, którą na początku XX wieku (1903) rodzina Czapskich przekazała miastu[4]. Następnie kolekcja trafiła pod opiekę Muzeum Narodowego w Krakowie[5], tworząc Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego.

W latach 2002–2009 prace remontowe budynku częściowo finansował Społeczny Komitet Odnowy Zabytków Krakowa[6].

Po zakończeniu generalnego remontu, 28 czerwca 2013 Muzeum Narodowe w Krakowie otworzyło w pałacu Europejskie Centrum Numizmatyki Polskiej, w którym jest wystawiona kolekcja monet, medali i banknotów polskich oraz zbiór starych druków i rękopisów. Odnowiono również dziedziniec, ogród i lapidarium[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 75 [dostęp 2017-01-21].
  2. Marek Żukow-Karczewski, Pałace Krakowa. Pałac Hutten-Czapskich, „Echo Krakowa”, 25 X 1989 r., nr 208 (13017).
  3. Marek Żukow-Karczewski, op. cit.
  4. Pałac Czapskich w Krakowie - Krakow4u. 2009-06-07. [dostęp 2011-01-16].
  5. Pałac Czapskich. W: Jan Adamczewski: Mała Encyklopedia Krakowa. Kraków: Wanda, 1997, s. 368. ISBN 83-87023-05-1.
  6. Pałac Czapskich. skozk.pl. [dostęp 2017-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-03)].
  7. Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego. muzeum.krakow.pl. [dostęp 2014-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-07)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]