Pałac Królewski w Madrycie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac Królewski w Madrycie
Ilustracja
Pałac Królewski w Madrycie od strony Catedral de la Almudena
Państwo

 Hiszpania

Miejscowość

Madryt

Styl architektoniczny

barokowy

Architekt

Filippo Juvara, Giovanni Battista Sacchetti

Inwestor

Filip V Burbon

Ukończenie budowy

XVIII w.

Położenie na mapie miasta Madrytu
Mapa konturowa miasta Madrytu, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Królewski w Madrycie”
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Królewski w Madrycie”
Położenie na mapie wspólnoty autonomicznej Madrytu
Mapa konturowa wspólnoty autonomicznej Madrytu, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Królewski w Madrycie”
Ziemia40°25′06″N 3°42′51″W/40,418333 -3,714167
Strona internetowa

Pałac Królewski w Madrycie (hiszp. Palacio Real de Madrid lub Palacio de Oriente) – zbudowany w XVIII wieku przez Filipa V Burbona. Zaprojektowany w stylu baroku przez włoskiego architekta Filippo Juvarę, który jednak umarł przed rozpoczęciem prac budowlanych. Wnętrza i otoczenie są utrzymane w stylu rokoko i klasycystycznym. Jest oficjalną rezydencją króla Hiszpanii, chociaż król Jan Karol I ani jego rodzina nie mieszkał w pałacu, a w mniejszym Palacio de la Zarzuela na przedmieściach Madrytu. Ma 2800 pomieszczeń, część z nich jest udostępniona dla turystów.

Stary Alkazar, siedziba Habsburgów spłonął 24 grudnia 1734 r. Nowa siedziba, życzeniem monarchów, miała być monumentalną budowlą wzorowaną na paryskim Luwrze. Pierwotny projekt Juvary okazał się zdaniem władców zbyt kosztowny. Juvara zmarł w 1736 r., nie mógł zatem przeprojektować siedziby. Zgodnie z życzeniem Juvary, prace nad zadaniem powierzono Sacchettiemu, który znacznie (do ok. 1/4) zredukował rozmiary budowli i jej koszty starając się jednocześnie zachować koncepcję Juvary. Od nowa zaprojektował elewację ogrodową, powiększył tarasy i zmienił wewnętrzną klatkę schodową. Pałac usytuowany na wysokim brzegu rzeki Manzanares został rozwiązany wokół wewnętrznego, kwadratowego dziedzińca, który otaczają loggie. Dolne rustykalne piętra stwarzają wrażenie solidnego cokołu, na którym wspierają się trzy kondygnacje o elewacjach utrzymanych w wielkim porządku. Elewacje zdobią ryzality (środkowy i boczne). Kopuła widoczna powyżej północnej elewacji przykrywa królewską kaplicę.

Konstrukcję kontynuowano w latach 1738-1755, a w 1764 po raz pierwszy w pałacu zamieszkał król Karol III Hiszpański.