Pałac w Mysłakowicach
50°50′41″N 15°46′46″E/50,844722 15,779444 nr rej. 639/J z 13 maja 1980
| |
 Pałac w Mysłakowicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Sułkowskiego 1 |
| Typ budynku | |
| Inwestor |
Maksymilian von Reibnitz |
| Ukończenie budowy |
XVIII w. |
| Ważniejsze przebudowy |
1816, 1835 r. |
| Pierwszy właściciel |
Maksymilian von Reibnitz |
Położenie na mapie gminy Mysłakowice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego  | |
| 50°50′41″N 15°46′46″E/50,844722 15,779444
| |
.jpg)
Pałac w Mysłakowicach (niem. Schloss Erdmannsdorf) – zabytkowy pałac[1] pochodzący z XVIII wieku pałac we wsi Mysłakowice w województwie dolnośląskim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki na temat mysłakowickich dóbr lennych pochodzą z roku 1385. Jako właścicieli wymienia się braci von Kolberg. Między wiekiem XIV a XVI w Mysłakowicach rządziły dwie rodziny: von Stange i von Zedlitz[2]. Majątek mysłakowicki w latach 1593–1759 należał do von Reibnitzów[2]. Pałac w Mysłakowicach wzniesiono ok. pierwszej połowy XVIII w., a zlecenie budowy przypisuje się Maksymilianowi Leopoldowi von Reibnitz[2]. Pierwsza przebudowa nastąpiła w 1816 na zlecenie hr. Augusta Neidharda von Gneisenau[2]. Autorem klasycystycznej przebudowy był Josef Carl Raabe[2]. Zmian dokonano w elewacji, nadbudowano mezzanino, na dachu skrzydła frontowego wzniesiono kryty kopułą belweder, zbudowano ogród zimowy[2].
Po śmierci von Gneisenaua, posiadłość odkupił w roku 1831 król pruski Fryderyk Wilhelm III i przekształcił ją w rezydencję cesarską[2]. W latach 1832-1835 pałac przebudował stylistycznie Karol Fryderyk Schinkel[2]. W trakcie przeprowadzanych prac zmianom poddano układ wnętrz[2]. Pozostałe prace można zaliczyć do kosmetycznych – tyczyły się wystroju wnętrz oraz zmiany kolorystyki elewacji[2]. Ówcześnie wokół pałacu utworzono rozległy park krajobrazowy, którego projektantem był Peter Joseph Lenne[2].
Mysłakowicką posiadłość po śmierci Fryderyka Wilhelma III odziedziczyła wdowa Augusta von Harrach, która odsprzedała pałac w 1840 następcy tronu Fryderykowi Wilhelmowi IV[2]. Nowy właściciel zlecił gruntowną przebudowę obiektu, której autorem był uczeń Schinkla, August Stüler[2]. Rezydencję przebudowano w stylu neogotyckim. Pałac powiększono: wzniesiono wieżę, wielką jadalnię w osobnym skrzydle, przebudowano dachy i elewacje oraz zmieniono układ pomieszczeń[2].
Po rozwiązaniu majoratu koronnego w roku 1909 dobra przeszły pod zarząd starostwa powiatu jeleniogórskiego. W latach 20. dobra w Mysłakowicach podzielono. Po 1945 założenie pałacowo-parkowe miało różnych właścicieli m.in. Lasy Państwowe i PGR. Obecnie w pałacu znajduje się siedziba szkoły podstawowej, co uchroniło pałac przed dewastacją[2]. Przy pałacu znajduje się 13-hektarowy park z cennym drzewostanem oraz stawem.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Korpus pałacu założony na planie zbliżonym do prostokąta. Bryła pałacu urozmaicona ryzalitami, wykuszami. Obiekt przekryty płaskimi dachami. Elewacje gładko otynkowane, zwieńczone krenelażem z narożnymi wieżyczkami[2]. W elewacji zachodniej oktagonalna wieża, po stronie południowo-zachodniej jednokondygnacyjna wielka jadalnia. Na detal architektoniczny składają się łuki Tudorów w obramieniach, krenelaże, wieżyczki. We wnętrzu zachowane do naszych czasów są częściowo ozdobne stropy, okładziny ścian i kamienna klatka schodowa[2]. Sala balowa miała w założeniu przypominać z zewnątrz parostatek z rzeki Missisipi. Płaski dach sali to pokład statku, z przodu tarasu dwa kominy, boczne wejścia to koła parostatku, a balkony nad tarasem to mostek kapitański[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NID: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków, woj. dolnośląskie. nid.pl, 2023-06-30. [dostęp 2023-07-19]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, s. 254-262. ISBN 978-83-89102-63-8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.
- Wojciech Kapałczyński, Piotr Napierała: Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej. Wrocław: Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, 2005, s. 109-112. ISBN 83-92292-21-9.
- Zabytki sztuki w Polsce : Śląsk. Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006., 2005, s. 582. ISBN 83-92290-61-5.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Pałac i ogród w Mysłakowicach. [dostęp 2009-04-13].
- Pałac Królewski w Mysłakowicach. Karkonosze GO. [dostęp 2021-05-10].
- Archiwalne widoki pałacu w bibliotece Polona
| Dwory | |
|---|---|
| Pałace | |
| Wieże rycerskie | |
| Zamki |
