Pedro Carrión
| Pseudonim |
La Estrella | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 czerwca 1970 | ||||||||||||
| Obywatelstwo | |||||||||||||
| Styl walki |
praworęczny | ||||||||||||
| Kategoria wagowa |
ciężka | ||||||||||||
| Bilans walk zawodowych | |||||||||||||
| Liczba walk |
10 | ||||||||||||
| Zwycięstwa |
8 | ||||||||||||
| Przez nokauty |
6 | ||||||||||||
| Porażki |
1 | ||||||||||||
| Remisy |
1 | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Pedro Carrión Sago (ur. 5 czerwca 1970) − kubański pięściarz, dwukrotny mistrz kraju, a także brązowy (2001) oraz srebrny (2003) medalista mistrzostw świata w wadze superciężkiej. Od 2006 roku zawodowy bokser wagi ciężkiej.
Sportowa kariera[edytuj | edytuj kod]
Boks amatorski[edytuj | edytuj kod]
We wrześniu 1994 roku został w Stambule mistrzem świata juniorów w wadze superciężkiej (+91 kg). Rok później osiągnął pierwszy poważny sukces seniorski, gdy został wicemistrzem Kuby. Na krajowym ringu pozostawał jednak w tym okresie w cieniu Alexisa Rubalcaby.
W 2001 roku został po raz pierwszy mistrzem kraju, dzięki czemu reprezentował Kubę na mistrzostwach świata w Belfaście. W ćwierćfinale pokonał Jasona Estradę, lecz w półfinale przegrał na punkty z Ukraińcem Ołeksijem Mazikinem (20:26).
W styczniu 2003 roku wywalczył swoje drugie mistrzostwo Kuby. Siedem miesięcy później wystąpił na mistrzostwach świata w Bangkoku. Pierwszych dwóch rywali pokonał przed czasem, a w półfinale zwyciężył na punkty Niemca Sebastiana Köbera (26:18). W wyrównanej walce o złoty medal uległ minimalnie Aleksandrowi Powietkinowi (27:29).
Boks zawodowy[edytuj | edytuj kod]
W 2005 roku zbiegł z Kuby i osiadł w Berlinie. W lutym 2006 roku w wieku 35 lat stoczył swoją debiutancką zawodową walkę, nokautując Czecha Pavla Siskę (5-9-0). W swoim trzecim pojedynku doznał niespodziewanej porażki, ulegając przez decyzję większości Syryjczykowi Manuelowi Charrowi (6-0-0).
Wygrawszy 6 następnych walk, otrzymał propozycję zmierzenia się z Francois Bothą (47-4-2) o tytuł World Boxing Foundation. Do pojedynku tego doszło 24 paździenikia 2009 roku w Dessau. Choć Carrion kontrolował walkę[1], po 12 bezbarwnych i toczących się w wolnym tempie rundach[2] sędziowie orzekli kontrowersyjny remis 114:114, 115:115, 113:114 (jednak wskutek pomyłki konferansjera ringowego większość agencji prasowych błędnie poinformowała, że wygrał Botha przez decyzję większości[1][3]).
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Boks zawodowy:
- 2007: Międzynarodowe Mistrzostwo Niemiec w wadze ciężkiej
Boks amatorski:
- 2003: Mistrzostwa Świata − 2. miejsce w wadze superciężkiej
- 2001: Igrzyska Dobrej Woli − 3. miejsce w wadze superciężkiej
- 2001: Mistrzostwa Świata − 3. miejsce w wadze superciężkiej
- Mistrzostwa Kuby − 1. miejsce: 2001, 2003; 2. miejsce: 1995, 2000, 2004; 3. miejsce: 1996, 1999 w wadze superciężkiej
- Międzynarodowy Turniej im. Giraldo Cordovy Cardina − 1. miejsce: 2000, 2001, 2003 w wadze superciężkiej
- 1994: Mistrzostwa Świata Juniorów − 1. miejsce w wadze superciężkiej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Graham Houston: BOTHA-CARRION, RHODES-MOORE, ADAMEK-GOLOTA; FONSECA-SEEGER: Weekend in review. fightwriter.com, 27 października 2009. [dostęp 2010-08-30]. (ang.).
- ↑ Botha gets by Carrion. fightnews.com, 24 października 2009. [dostęp 2010-08-30]. (ang.).
- ↑ Botha-Carrion Update. fightnews.com, 26 października 2009. [dostęp 2010-08-30]. (ang.).