Pegasus (konsola)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Pegasus
Ilustracja
Pegasus „IQ-502” wraz z gamepadem i kartridżem
Typ

konsola gier wideo

Producent

BobMark International

Generacja

trzecia generacja

Premiera

1991[1]

CPU

UMC UA6527P (kompatybilny z Ricoh 2A07) taktowany częstotliwością 1,77 MHz[2]

GPU

UMC UA6538 (kompatybilny z Ricoh 2C07) taktowany z częstotliwością 5,32 MHz

Pamięć operacyjna

2 kB RAM, 2 kB VRAM

Nośniki danych

kartridż

Kontrolery

gamepad

Wyświetlacz

256x240, paleta 64 kolorów

Wsteczna
kompatybilność

Famicom, NES (przez przejściówkę)

Multimedia w Wikimedia Commons

Pegasus – 8-bitowa konsola gier wideo będąca klonem japońskiej konsoli Famicom.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 90. w Polsce w wyniku transformacji ustrojowych możliwe stało się zakładanie własnych przedsiębiorstw. Dwaj biznesmeni, Dariusz Wojdyga i Marek Jutkiewicz, wykorzystali niszę na rynku i postanowili sprowadzić klon japońskiego Famicoma z Tajwanu (Marek Jutkiewicz zetknął się z produktem podczas jednej z podróży służbowych do tego kraju). W czerwcu 1991 założono przedsiębiorstwo BobMark International, które zajęło się importem sprzętu[3]. Aby nie płacić podatków wspólnikiem stał się Duńczyk Peter Horlyck[4]. Firma ta dysponowała kapitałem w wysokości 2,3 mld zł (po denominacji 230 tysięcy zł)[5].

Początkowo konsola była reklamowana jako Family Video Game[6][7] a później pod nazwą Pegasus Family Game. Pierwszym modelem był Pegasus MT-777DX.[8].

W 1993 roku pojawiły się nowości takie jak Super Pegasus (wyglądał jak SNES, ale można było na nim grać tylko w gry ze zwykłego Pegasusa)[9][10] oraz Pegasus Game Boy (klon Game Boya różniący się od oryginału brakiem Game Linku i diody sygnalizującej wyczerpania baterii)[11]. Od tego momentu na bazarach zaczęły pojawiać się podróbki Pegasusa, jednak Bobmark pomimo to sprzedawał 4 tysiące konsol oraz 5 tysięcy gier miesięcznie[12].

Po wejściu ustawy o prawach autorskich z 1994 roku, firma Bobmark nabyła prawa do gier Codemasters i Sachen oraz pozbyła się innych gier bez licencji[13]. Wydano też wtedy nowy model o nazwie IQ-502.[14] Sytuację pogorszyło wprowadzenie przez polskiego dystrybutora Nintendo we współpracy z Nintendo of America polskiego programu antypirackiego[potrzebny przypis].

Po 1995 roku Pegasus tracił popularność na rzecz konsol nowszej generacji oraz umowy Segi z Bobmarkiem[15]. Próbowano wprowadzić również następcę o nazwie Power Pegasus będącego klonem Sega Mega Drive – ze słabym skutkiem[16]. Ostatnie oryginalne konsole Pegasus były sprzedawane w 1997 roku[17][18]. Dwaj założyciele Bobmarku wycofali się z branży dystrybucji gier i skupili się na inwestowaniu w założoną w 1992 roku firmę Hoop Polska.

Parametry[edytuj | edytuj kod]

Gry i zgodność z NES[edytuj | edytuj kod]

Gniazdo kartridżów w Pegasusie nie jest (bez adaptera) zgodne z kartridżami dla NES-a, gdyż konsola jest oparta na tzw. Famicomie – japońskiej wersji Nintendo Entertainment System. Famicom HVC-001 (zwany także Nintendo Family Computer) powstał w 1983 i był podstawą dla stworzenia wszelkich podróbek systemu Nintendo.

Część kartridżów do Pegasusa było pirackimi kopiami gier wyprodukowanymi głównie w Rosji i Chinach. W Polsce gry na tę konsolę również były produkowane, jednak bez zgody przedsiębiorstwa Bobmark i Nintendo[19].

Gry pochodzące z rynku japońskiego w większości przypadków uruchomią się, ponieważ ani Famicom, ani Pegasus nie zawiera blokady regionalnej. Bedą jednak działały wolniej, gdyż konsole dostępne w Polsce pracują w systemie PAL 50 Hz, a Famicom w NTSC 60 Hz. W niektórych gamepadach do Pegasusa oprócz standardowego pada kierunkowego i dwóch przycisków istnieją dodatkowe dwa – powyżej przycisków B i A znajdują się przyciski oznaczone jako TURBO, których nie ma w padach Famicoma, zaś w przypadku NES-a była dostępna wersja dżojpada NES Advantage z takimi przyciskami. Niektóre dżojpady posiadają także gniazdo minijack 3,5 mm służące do podłączenia słuchawek (działające tylko przy połączeniu z odpowiednią konsolą). Konsola jest zgodna z pistoletem świetlnym, lecz inne akcesoria mogą nie działać.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dariusz Wojdyga – ludzie – whoiswho Pulsu Biznesu, ludzie.pb.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  2. ↑ a b c d PEGASUS GRY :: PEGASUS MT-777DX, www.pegasus-gry.com [dostęp 2020-02-29].
  3. ↑ Maciej Gajewski: Perły z lamusa: Pegasus, czyli szczęśliwe dzieciństwo tysięcy polskich dzieciaków. Spider's Web, 2012-06-07. [dostęp 2017-03-01].
  4. ↑ Dariusz Wojdyga – ludzie – whoiswho Pulsu Biznesu, ludzie.pb.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  5. ↑ Adam Tobojka: Jak Pegasus zdobył Polskę. Eurogamer.pl, 2015-03-07. [dostęp 2017-03-01].
  6. ↑ https://books.google.pl/books?hl=pl&id=ZiEXAQAAMAAJ&focus=searchwithinvolume&q=Famly%20Video%20Game
  7. ↑ https://www.pinterest.es/pin/536983955547556222/
  8. ↑ Maciej Pietraś, Pegasus-konsola do gier, „Bajtek”, 05/1993, Bajtek.
  9. ↑ https://1.bp.blogspot.com/-mNJVq4IuFKA/XevpfDldRwI/AAAAAAAACr8/5n9eDS-yfZwTTTCjHTNuQgjbaZwBNqi7wCLcBGAsYHQ/s640/Pegasus%2BMiko%25C5%2582aj%2BPlakat.jpg
  10. ↑ https://www.nightfallcrew.com/29/07/2011/super-com-72-nes-on-a-chip/
  11. ↑ Maciej Pietraś, Game Boy czyli gra w kieszeni, „Bajtek”, 10/1993, Bajtek.
  12. ↑ Marcin Gocłowski, Nieuchwytny Pegasus, „Gazeta Wyborcza”, 301, Agora S.A, 27 grudnia 1993.
  13. ↑ Maciej Pietraś, Uwaga lepiej to przeczytajcie, „Top Secret”, 30, Bajtek.
  14. ↑ Maciej Pietraś, Nowy Pegasus, „Top Secret”, 32, Bajtek.
  15. ↑ https://www.ppe.pl/publicystyka/644/historia-konsol-pegasus.html
  16. ↑ https://www.ppe.pl/news/42248/polski-bialy-kruk-niepublikowane-wczesniej-zdjecia-16-bitowego-pegasusa.html
  17. ↑ Alex, Najlepsze gry 1997 roku, „Gambler”, 03/1998, Lupus.
  18. ↑ https://a.allegroimg.com/s1024/0c4bdc/93d76ebb49328305ca39f5fc685d
  19. ↑ Nintendo kontra nielegalni, „Gazeta Wyborcza (Stołeczna)”, 212, Agora S.A., 12 września 1995 [dostęp 2022-04-05].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pegasus_(konsola)&oldid=67163711”