Pegasus (konsola)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pegasus
Ilustracja
Pegasus „IQ-502” wraz z gamepadem i kartridżem
Typ

konsola gier wideo

Producent

Bobmark International

Generacja

trzecia generacja

Premiera

Polska: 1991[1]

CPU

UMC UA6527P (kompatybilny z Ricoh 2A07) taktowany częstotliwością 1,77 MHz[2]

GPU

UMC UA6538 (kompatybilny z Ricoh 2C07) taktowany z częstotliwością 5,32 MHz

Pamięć operacyjna

2 kB RAM, 2 kB VRAM

Nośniki danych

kartridż

Kontrolery

gamepad

Wyświetlacz

256x240, paleta 64 kolorów

Wsteczna
kompatybilność

Famicom, NES (przez przejściówkę)

Sprzedanych
jednostek

od kilkuset tysięcy[3] do ponad 1 miliona[4]

Następca

Power Pegasus

Multimedia w Wikimedia Commons

Pegasus – 8-bitowa konsola gier wideo będąca klonem japońskiej konsoli Famicom.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 90. w Polsce w wyniku transformacji ustrojowych możliwe stało się zakładanie własnych przedsiębiorstw. Dwaj biznesmeni, Dariusz Wojdyga i Marek Jutkiewicz, wykorzystali niszę na rynku i postanowili sprowadzić klon japońskiego Famicoma z Tajwanu (Marek Jutkiewicz zetknął się z produktem podczas jednej z podróży służbowych do tego kraju). W czerwcu 1991 roku wraz z Jerzym Sulichem i Jackiem Boberem[1] założyli przedsiębiorstwo Bobmark International, które zajęło się importem sprzętu[5]. W celu uniknięcia płacenia podatków wspólnikiem został Duńczyk Peter Horlyck[1]. Firma ta dysponowała kapitałem w wysokości 2,3 mld zł (po denominacji 230 tysięcy zł)[6].

Początkowo konsola była reklamowana jako Family Video Game[7][8], a później pod nazwą Pegasus, wraz z zarejestrowanym w polskim urzędzie patentowym znakiem towarowym[9]. Pierwszym modelem był Pegasus MT-777DX, sprzedawany wraz z dwoma kontrolerami i kartridżem 168 in 1 a dodatkowo do zakupienia, oferowano specjalny dżojstik oraz pistolet świetlny Casel[10]. Liczba dostępnych gier do końca 1992 roku wyniosła ok. 100 tytułów[11].

Wzrost popularności[edytuj | edytuj kod]

Gwałtowny wzrost popularności Pegasusa nastąpił na przełomie lat 1992 i 1993[12]. Przyczyną tego zjawiska był substytucyjny charakter tanich gier telewizyjnych względem komputerów oraz masowa dostępność w porównaniu do innych konsol[12] (w Polsce oficjalnie były wtedy dostępne tylko Atari 2600, 7800, Lynx[13], Sega Master System, Sega Mega Drive[14], Amiga CDTV[15] oraz klony „Rambo 2600”[16] i Seria IM). Konsola była też reklamowana w telewizji jako „pierwsza rodzima gra komputerowa”, uzyskała przychylną recenzję na łamach „Bajtka”, a czasopisma jak „Top Secret” czy „Videoman” zaczęły recenzować gry „w standardzie Nintendo” dostarczane przez Bobmark jako egzemplarze pokazowe[17][18]. Ze względu na zwiększony popyt, już w 1993 roku, Bobmark udostępnił nowy sprzęt: Super Pegasusa[19] (przypominał Super Nintendo, lecz można było na nim grać tylko w gry dla Pegasusa/Famicoma)[20] oraz Pegasus Game Boya (klon Game Boya różniący się od oryginału brakiem Game Linku i diody sygnalizującej wyczerpanie baterii)[21]. Liczba gier oferowanych przez Bobmark również stale rosła – od 200 tytułów dostępnych wiosną[22] do 300 tytułów dostępnych latem[23]. Na bazarach zaczęły pojawiać się podróbki Pegasusa, jednak Bobmark pomimo to jeszcze utrzymywał sprzedaż na poziomie 4 tysięcy konsol oraz 5 tysięcy gier miesięcznie[24].

Problemy i upadek[edytuj | edytuj kod]

W maju 1994 roku, po wejściu ustawy o prawach autorskich[25], przedsiębiorstwo Bobmark nabyło prawa do gier Codemasters (np. The Ultimate Stuntman, The Fantastic Adventures of Dizzy czy Big Nose the Caveman)[26], Sachen (np. Little Red Hood[27], Master Chu and the Drunkard Hu[28] czy Colorful Dragon[29]) i Western Technologies (np. Videomation)[30]. Tym samym, usunięto pirackie kartridże bez licencji, co doprowadziło do spadku liczby dostępnych gier z 400 tytułów do 40, jednak rozpoczęto na nowo poszerzanie oferty[31]. Dotychczasowo sprzedawane modele zastąpiono nowym o nazwie Pegasus IQ-502[32], zaprojektowany tak, aby z wyglądu nie przypominał żadnej istniejącej już na rynku konsoli.

Jesienią 1994 roku sytuację pogorszyło wejście na polski rynek Nintendo, które po dwóch latach analiz marketingowych rozpoczęło współpracę z austriackim przedsiębiorstwem Stadlbauer Marketing[33][34] i udostępniło na polskim rynku swoje produkty, m.in. Nintendo Entertainment System[35]. Japoński koncern podjął próbę zakończenia nielegalnej sprzedaży gier na giełdach oraz produkcji kartridży w Polsce[36]. Według dystrybutora, podróbki sprzętu Nintendo zostały wyeliminowane z polskiego rynku, co było jednak dalekie od realiów[37]. Aby konkurować z Nintendo, Bobmark od 1994 roku rozpoczął sprzedaż gier wideo od Segi, które od 1992 roku były dostarczane do Polski za pośrednictwem domu handlowego Nissho Iwai[38][14].

Od 1995 roku Pegasus tracił popularność na rzecz konsol nowszej generacji, umowy Segi z Bobmarkiem[39] oraz tańszych podróbek[4], mimo tego że posiadanie klona konsoli Nintendo deklarowało w ankiecie „Top Secretu” 15% czytelników[40]. Przed świętami 1995 próbowano wprowadzić również następcę o nazwie Power Pegasus[41], będącego klonem Sega Mega Drive – ze słabym skutkiem[42]. Lata 1996–1999 były czasem strat i ograniczeń działalności dla Bobmarku[1]. Ostatnie informacje o sprzedaży oryginalnych konsoli Pegasus pojawiły się w 1999 roku[43]. Dwaj założyciele Bobmarku wycofali się z branży dystrybucji gier i skupili się na inwestowaniu w założoną w 1992 roku spółkę Hoop Polska[44]. W 2008 roku sprzedali wszystkie swoje udziały w tym przedsiębiorstwie i zajęli się innymi przedsięwzięciami, jak na przykład inwestycja w kliniki medyczne[45].

Parametry[edytuj | edytuj kod]

Klony[edytuj | edytuj kod]

Terminator 2
Gold Leopard King

Popularność Pegasusa przyczyniła się do pojawienia na rynku tańszych podróbek[4]:

  • Dendy Junior – popularny w Rosji i krajach byłego ZSRR, klon Famicoma. Do Polski trafił Dendy Junior II (w 1995 roku) i III (w 1996 roku), ze zlokalizowanym pudełkiem[46]
  • PolyStation – imitacja modelów PlayStation[47]
  • Gold Leopard King – komputer edukacyjny, wyglądający jak klawiatura. Sprzedawany wraz ze specjalnym kartridżem zawierającym m.in. edytor tekstu, ćwiczenia edukacyjne i proste gry[48][49]
  • Terminator[43] – wyprodukowany przez Ending-Man, zaprojektowany na wzór Sega Mega Drive 2[50]
  • Family Game[51] – klon przypominający model MT-777DX. Najczęściej sprzedawany w pudełkach pod nazwą Fenix[52]
  • Zhiliton[51] – kolejny klon, wzorowany na konsoli Mega Drive[53](sprzedawany czasem pod tą samą nazwą co konsola Segi)
  • Batman AY-168AS[54]
  • Home Computer 3600[55]
  • Hunter[55]
  • Action Set[55]
  • Lifa-SM-888-II[51]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Dariusz Wojdyga – ludzie – whoiswho Pulsu Biznesu, ludzie.pb.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  2. ↑ a b c d PEGASUS GRY :: PEGASUS MT-777DX, www.pegasus-gry.com [dostęp 2020-02-29].
  3. ↑ Alx. Szef Lansera pracuje dla Bobmarku!. „Gambler”. 06/1996, s. 86. Lupus. 
  4. ↑ a b c https://antyweb.pl/ponad-milion-sprzedanych-egzemplarzy-poznajcie-historie-pegasusa-najpopularniejszej-konsoli-w-polsce.
  5. ↑ Maciej Gajewski: Perły z lamusa: Pegasus, czyli szczęśliwe dzieciństwo tysięcy polskich dzieciaków. Spider’s Web, 2012-06-07. [dostęp 2017-03-01].
  6. ↑ Adam Tobojka: Jak Pegasus zdobył Polskę. Eurogamer.pl, 2015-03-07. [dostęp 2017-03-01].
  7. ↑ Spotkania, C.C.P.W., 1992 [dostęp 2022-12-29] (pol.).
  8. ↑ https://www.pinterest.es/pin/536983955547556222/.
  9. ↑ https://ewyszukiwarka.pue.uprp.gov.pl/search/pwp-details/Z.120132
  10. ↑ Maciej Pietraś, Pegasus-konsola do gier, „Bajtek”, 05/1993, Bajtek.
  11. ↑ Najmilszy upominek mikołajkowy. Gra Telewizyjna Pegasus Telegazeta PRiTV 617 05.12.1992.
  12. ↑ a b Komputery kontra konsole. „Gry Komputerowe”. 04/1994, s. 12–14. CGS Computer Studio. 
  13. ↑ TAL Computer Center. „Bajtek”, s. 42, 11/1991. Bajtek. 
  14. ↑ a b Sega już w Polsce. „Video Club”. 20, s. 22–23. Hit Press. 
  15. ↑ Waldemar Nowak. Computer Games Show. „Top Secret”, s. 36, grudzień 91/styczeń 92. Bajtek. 
  16. ↑ https://www.dobreprogramy.pl/@antar/kultowe-podroby-konsol-do-gier-z-pierwszej-polowy-lat-tych-wspomnienie-rambo-pegasusa-i-ich-klonow,blog,79505
  17. ↑ Bartłomiej Kluska, Bartosz Rozwadowski: Bajty polskie. Sosnowiec: 2014, s. 154-157. ISBN 978-83-927229-2-2.
  18. ↑ Wesołe zabawy z Pegasusem. „Videoman”. 05/1993, s. 10. Roko. 
  19. ↑ Gry telewizyjne z Bobmarku. „Top Secret”. 21, s. 5. Bajtek. 
  20. ↑ https://www.nesworld.com/article.php?system=nes&data=pirate-superpegasus
  21. ↑ Maciej Pietraś, Game Boy, czyli gra w kieszeni, „Bajtek”, 10/1993, Bajtek.
  22. ↑ Gry telewizyjne Pegasus. „Bajtek”. 04/1993, s. 46. Bajtek. 
  23. ↑ Pegasus Sposób na nudę!. „Świat Młodych”. 31/32 1993, s. 32, 7 sierpnia 1993. Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”. 
  24. ↑ Marcin Gocłowski, Nieuchwytny Pegasus, „Gazeta Wyborcza”, 301, Agora S.A, 27 grudnia 1993.
  25. ↑ https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu19940240083
  26. ↑ Maciej Pietraś, Uwaga lepiej to przeczytajcie, „Top Secret”, 30, Bajtek.
  27. ↑ Wybraliśmy dla Ciebie to co najlepsze, „Top Secret”, 37, Bajtek.
  28. ↑ Pegasus, „Top Secret”, 33, Bajtek.
  29. ↑ Pegasus, „Top Secret”, 35, Bajtek.
  30. ↑ Wieści ze świata grania. „Top Secret”. 30, s. 39, wrzesień 1994. Bajtek. 
  31. ↑ Maciej Pietraś. Targi Play-Box ’95. „Top Secret”. 38, s. 58, maj 1995. Wydawnictwo Bajtek. 
  32. ↑ Maciej Pietraś, Nowy Pegasus, „Top Secret”, 32, Bajtek.
  33. ↑ Nintendo enters games market, telecompaper.com, 17 listopada 1994.
  34. ↑ Bromba. Wieści ze świata grania. „Top Secret”. 33, s. 57, grudzień 1994. Wydawnictwo Bajtek. 
  35. ↑ Nintendo jest już w Polsce. „Bajtek”. 111, s. 9, listopad 1994. Bajtek. 
  36. ↑ Nintendo kontra nielegalni, „Gazeta Wyborcza (Stołeczna)”, 212, Agora S.A., 12 września 1995 [dostęp 2022-04-05].
  37. ↑ SNES. „Gry Komputerowe”. 05/1995, s. 10. CGS Computer Studio. 
  38. ↑ Sega kontra Nintendo a sprawa polska. „Pegasus Extreme”. 1/2023. s. 16-17. 
  39. ↑ https://www.ppe.pl/publicystyka/644/historia-konsol-pegasus.html.
  40. ↑ Bartłomiej Kluska, Bartosz Rozwadowski: Bajty polskie. Sosnowiec: 2014, s. 159. ISBN 978-83-927229-2-2.
  41. ↑ Maciej Pietraś. Targi Play-Box ’95. „Top Secret”. 38, s. 58, maj 1995. Wydawnictwo Bajtek. 
  42. ↑ Roger Żochowski, Polski biały kruk – niepublikowane wcześniej zdjęcia 16-bitowego Pegasusa!, PPE.pl, 6 marca 2016 [dostęp 2023-10-29].
  43. ↑ a b Terminator. „Neo Plus”. 10, s. 82, maj 1999. Independent Press. 
  44. ↑ https://urodzonybiznesmen.pl/marek-jutkiewicz-historia-sukcesu/.
  45. ↑ https://praca.gazetaprawna.pl/artykuly/451258,w-tym-roku-na-prywatne-leczenie-wydamy-30-miliardow-zlotych.html.amp
  46. ↑ http://www.dendy.byethost16.com/steepler/fakes.html
  47. ↑ https://www.bankier.pl/wiadomosc/Biznes-na-Pegasusach-wciaz-sie-kreci-Ich-ceny-siegaja-nawet-500-zl-7514288.html
  48. ↑ https://muzeumpc.pl/eksponat/gold-leopard-king-glk-2002/
  49. ↑ https://www.nesworld.com/pirate-glk2003.php
  50. ↑ https://www.eurogamer.net/today-i-learned-about-a-console-called-terminator-2
  51. ↑ a b c https://www.dobreprogramy.pl/@macminik/joysticki-matt-produkt-z-tradycja,blog,109171
  52. ↑ https://www.pegasus-gry.com/fenix-nt-102.php
  53. ↑ https://ru.pc-history.com/zhiliton-938-a-16bit.html
  54. ↑ https://www.pegasus-gry.com/batman-ay-168as.php
  55. ↑ a b c Comat. „Top Secret”. 37, s. 57. Bajtek. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pegasus_(konsola)&oldid=71643788”