Pekin (budynek)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pekin
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Typ budynku

galeriowiec

Architekt

Oskar Hansen
Zofia Garlińska-Hansen

Kondygnacje

4–8

Rozpoczęcie budowy

1969

Ukończenie budowy

1974

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pekin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pekin”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pekin”
Ziemia52°13′57″N 21°04′48″E/52,232500 21,080000

Pekin[1] – zwyczajowa nazwa 23 połączonych galeriami bloków mieszkalnych, zlokalizowanych na osiedlu Przyczółek Grochowski w dzielnicy Praga-Południe w Warszawie.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Galeriowiec ma łączną długość 1,5 km (z załamaniami), a usytuowany jest w kwartale ulic Ostrzyckiej, Motorowej, Żymirskiego, Kwarcianej, Bracławskiej, Opinogórskiej.

Budynek został zaprojektowany w latach 1963–1969 przez arch. Oskara Hansena i Zofię Garlińską-Hansen, stąd też jego potoczna nazwa – Osiedle Hansenów. Wybudowano go w latach 1969–1974. Składa się z ciągu 23 bloków o wysokości 3–7 pięter, załamanych osiem razy pod kątem prostym, o łącznej powierzchni mieszkań 85 000 m².

Inne informacje[edytuj | edytuj kod]

Pekinem nazywana jest także kamienica Wolfa Krongolda przy ul. Złotej 83[2][3]. W gwarze warszawskiej tym słowem określa się przeludnioną kamienicę czynszową[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jarosław Trybuś: Przewodnik po warszawskich blokowiskach. Warszawa: Muzeum Powstania Warszawskiego, 2011, s. 237. ISBN 978-83-60142-31-8.
  2. Andrzej Jeżewski: Warszawa na starej fotografii. Warszawa: Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne, 1960, s. 30.
  3. Jerzy Majewski, Dariusz Bartoszewicz, Tomasz Urzykowski: Spacerownik warszawski. Warszawa: Wydawnictwo Agora, 2007, s. 87. ISBN 978-83-60225-96-7.
  4. Bronisław Wieczorkiewicz: Gwara warszawska dawniej i dziś. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1974, s. 522.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]