Pelochelys cantorii
| Pelochelys cantorii[1] | |
| J.E. Gray, 1864 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Pelochelys cantorii |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Pelochelys cantorii – gatunek żółwia z rodziny żółwiakowatych (Trionychidae). Człon nazwy cantorii nadano na cześć duńskiego zoologa Theodore’a Edwarda Cantora[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Opis
Żółwiak ten posiada płaski twardy pancerz, ale na brzegach jest on otoczony żółtą miękką tkanką. Karapaks jest oliwkowy lub brązowy, czasami posiada ciemne plamki.
- Rozmiary
Jest to gatunek żółwiaka, który może osiągać rozmiary ok. 60 cm do nawet 1 m. Żółwiak ten rośnie przez całe życie i największy znaleziony osobnik miał 129 cm.
Ekologia[edytuj | edytuj kod]
- Biotop
Występuje w jeziorach, rzekach, ujściach rzek, na brzegach morskich, a czasami w przybrzeżnych wodach morskich.
- Pokarm
Ryby, skorupiaki, mięczaki, rośliny wodne.
- Rozmnażanie
Żółwiaki te składają od 24 do nawet 70 jaj, w gniazdach na brzegach rzek lub wybrzeżu morskim.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Bangladesz; Kambodża; Chiny; Indie; Indonezja; Laos; Malezja; Mjanma (Birma); Papua-Nowa Gwinea; Filipiny; Tajlandia; Wietnam.
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
Gatunek Pelochelys cantorii znajduje się załączniku II konwencji CITES oraz w aneksie B Rozporządzenia Rady (WE) Nr 338/97 w sprawie handlem dzikimi zwierzętami. Nie można przewozić przez granicę okazów bez pozwolenia Ministra Środowiska, a każdy żółw musi być zarejestrowany w Wydziale Ochrony Środowiska miejscowego starostwa powiatowego w ciągu 14 dni od daty jego nabycia[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pelochelys cantorii, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Pelochelys cantorii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Bo Beolens, Michael Watkins, Michael Grayson: The Eponym Dictionary of Reptiles. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2011, s. 47. ISBN 978-1-4214-0135-5.
- ↑ UNEP-WCMC Species Database. (ang.).