Pelplin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pelplin
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Collegium Marianum
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

tczewski

Gmina

Pelplin

Prawa miejskie

1931

Burmistrz

Mirosław Chyła

Powierzchnia

4,45 km²

Wysokość

31,3-65,3 m n.p.m.

Populacja (30.06.2023)
• liczba ludności
• gęstość


7 206[1]
1619,32 os./km²

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-130

Tablice rejestracyjne

GTC

Położenie na mapie gminy Pelplin
Mapa konturowa gminy Pelplin, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pelplin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Pelplin”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Pelplin”
Położenie na mapie powiatu tczewskiego
Mapa konturowa powiatu tczewskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pelplin”
Ziemia53°55′34″N 18°42′04″E/53,926111 18,701111
TERC (TERYT)

2214044

SIMC

0934599

Hasło promocyjne: Pelplin – miasto z duszą
Urząd miejski
pl. Grunwaldzki 4
83-130 Pelplin
Strona internetowa

Pelplin (niem. Pelplin, kaszub. Pôłplëno) – miasto w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Pelplin, oraz diecezji pelplińskiej.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. gdańskiego. Pelplin jest lokalnym węzłem komunikacyjnym, krzyżują się tu: droga wojewódzka nr 229 z drogą nr 230, w pobliżu miasta znajduje się węzeł drogowy Pelplin autostrady A1 z drogą wojewódzką nr 229. Przez miasto biegnie magistrala kolejowaChorzów BatoryTczew. Według danych z 1 stycznia 2018 Pelplin liczył 8065 mieszkańców[2][3].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miasto położone jest w południowej części województwa pomorskiego, w powiecie tczewskim, nad rzeką Wierzycą. Geograficznie Gmina i Pelplin położony jest w obrębie dwóch mezoregionów fizycznogeograficznych – Pojezierza Starogardzkiego (część centralna i zachodnia) oraz Doliny Kwidzyńskiej (część wschodnia), która jest częścią makroregionu Doliny Dolnej Wisły. Etnograficznie należy do regionu zwanego Kociewiem, leżącego na Pomorzu Gdańskim.

Położenie geograficzne, a także struktura środowiska przyrodniczego (wynik zlodowacenia bałtyckiego oraz procesów przyrodniczych po ustąpieniu lądolodu) determinują większość warunków naturalnych – jest to gmina o wiodącej funkcji rolniczej. Największym wzniesieniem jest góra Jana Pawła II (dawniej Góra Biskupia), o wysokości 92,3 m n.p.m. Pelplin znajduje się ok. 55 km na południe od Gdańska, 12 km od Starogardu Gdańskiego, 20 km od Tczewa, 32 km od Malborka, 39 km od Kwidzyna, 62 km od Grudziądza, 70 km od Elbląga, 78 km od Gdyni.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zabudowa dawnego opactwa
Ołtarz główny Bazyliki Katedralnej - najwyższy w Polsce i drugi na świecie.
Bazylika Katedralna w Pelplinie jest drugą największą świątynią w Polsce.

Średniowiecze[edytuj | edytuj kod]

Nie wiadomo, kiedy dokładnie założony został Pelplin, pierwsze wzmianki w kronikach to rok 1274. Wtedy książę pomorski Mszczuj II przekazał cystersom wieś Pelplin[4]. Cystersi zaczęli osiedlać się na terenach Pelplina, zbudowali klasztor i prowadzili tam swoją działalność zakonną. W 1433 Pelplin stał się ofiarą najazdu czeskich sierotek pod wodzą Jana Čapka z Sán, który zniszczył wieś, w kolejnych latach odbudowaną.

Nowożytność[edytuj | edytuj kod]

Most kolejowy nad Wierzycą
Wieżyczki murów ogrodu biskupiego

Pelplin był odwiedzany przez wielu znanych władców, m.in.: Zygmunta III Wazę w 1623 roku, króla Szwecji Gustawa Adolfa w 1626 roku, Władysława IV Wazę w 1623 i 1635 roku, Jana III Sobieskiego w 1668 i 1677 oraz wdowę po królu Michale Korybucie Wiśniowieckim królową Eleonorę. W 1659 roku w czasach potopu Szwedzi zniszczyli miejscowość.

Po I rozbiorze Pelplin 1772 przeszedł pod panowanie Prus, wprowadzono wtedy ograniczenia w działalności klasztoru. Mimo tego w 1821 roku Pelplin stał się stolicą diecezji chełmińskiej[5], a w 1836 utworzono Collegium Marianum.

W roku 1852 oddano do użytku linię kolejową z Bydgoszczy do Gdańska przebiegającą przez Pelplin. Uroczyste otwarcie żelaznego szlaku z udziałem króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV odbyło się 5 sierpnia 1852 r. Na powitanie monarchy dzień wcześniej udał się do Bydgoszczy biskup Anastazy Sedlag, który towarzyszył królowi aż do Pelplina. Pociąg specjalny z dworem królewskim zatrzymał się przy moście nad Wierzycą (naprzeciwko obecnej ulicy Kościuszki). Tu król Fryderyk wyszedł ze swoją świtą z pociągu i podziwiał nowy most[6]. W 1869 zaczęto wydawanie gazety „Pielgrzym”, a w 1878 zostaje uruchomiona cukrownia[7].

 Osobny artykuł: Cukrownia Pelplin.

Od 1918 do 1939[edytuj | edytuj kod]

W 1920 Pelplin, po blisko 148 latach zaboru pruskiego, powrócił do Polski. Oddziały frontu pomorskiego wkraczając do miasta dokonały jego przyłączenia do Polski. Do Pelplina przyjechał generał Józef Haller, którego mieszkańcy hucznie przywitali na pelplińskim dworcu kolejowym[8]. W 1931 roku miastu nadano prawa miejskie, a w 1937 herb w postaci mitry biskupiej.

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Wybuch II wojny światowej otworzył najbardziej tragiczny rozdział w historii Pelplina. Seminarium Duchowne stało się m.in. więzieniem, gdzie przeprowadzano połączone z torturami przesłuchiwania więźniów. W pozostałych zabudowaniach seminaryjnych Niemcy utworzyli szkołę policyjną, z czasem zakwalifikowaną jako filia obozu koncentracyjnego w Stutthofie. Samą bazylikę zaś sprofanowali. – Odbyła się tu promocja oficerska, tyłem do ołtarza, z hitlerowskimi flagami na organach. 20 października 1939 r. po procesji, jaka przeszła przez miasto, zamordowano pelplińskich profesorów, kanoników i pracowników kurii, którzy znajdowali się na miejscu. Śmierć poniosło także kilku świeckich mieszkańców Pelplina. Podczas bombardowania miasta jedna z bomb wpadła do środka katedry, za prezbiterium, ale nie wybuchła[9].

 Osobny artykuł: Krwawa jesień pelplińska.

Czasy współczesne[edytuj | edytuj kod]

W 1990 r. wybrano pierwszą samorządną radę miasta i gminy. W 1992 roku miasto zostało stolicą nowej diecezji pelplińskiej, a pierwszym biskupem został ksiądz prof. dr hab. Jan Bernard Szlaga. W 1993 r. powstało wydawnictwo Bernardinium, w 1994 Radio Głos, a w 1989 nastąpiła reaktywacja "Pielgrzyma".

Najważniejszym wydarzeniem w tym okresie był pobyt Jana Pawła II dnia 6 czerwca 1999 roku. To jedyna w historii pielgrzymka papieża na Ziemię Kociewską. Podczas wizyty w Pelplinie Ojciec Święty celebrował mszę świętą na górze w pobliżu miasta, w której wzięło udział ponad 300 tys. wiernych. Papież zatrzymał się na posiłku w rezydencji biskupa pelplińskiego Jana Bernarda Szlagi oraz modlił się w bazylice katedralnej. Miasto w związku z wizytą Ojca Świętego przeszło w 1998 r. gruntowną modernizację[10], zaś w 2010 r. została otwarta obwodnica[11].

Nazwa miasta[edytuj | edytuj kod]

W tekstach średniowiecznych pojawiają się nazwy: Poplin (1274), Polplyn (1298), Poplin (1301), Polpelin (1306), a później Paplin lub Peplin (1583). Nazwę tę wywodzono dawniej od rzeczownika „pło”, czyli wyspy na jeziorze. Dziś przeważa opinia, że jest ona patronimiczna i pochodzi od nazwiska Pepła.

Kalendarium dziejów miasta[edytuj | edytuj kod]

XV-wieczna Biblia Gutenberga ze zbiorów Muzeum Diecezjalnego w Pelplinie
XVI-wieczne sklepienie w bazylice katedralnej

Zestawienie chronologiczne przynależności Pelplina[edytuj | edytuj kod]

Przez lata swojej historii Pelplin był kolejno częścią:

Środowisko[edytuj | edytuj kod]

Ogród biskupi
Rzeka Wierzyca w Pelplinie
Skwer miejski nad Wierzycą
Kamienica Teofila Sikorskiego (dawniej Hotel Sikorski), oraz Rabala Residence
Zabytkowa kamienica na Placu Grunwaldzkim

Klimat[edytuj | edytuj kod]

Średnia roczna temperatura w mieście wynosi 7,0 °C. W tym obszarze średnioroczne opady to 547 mm. Najsuchszym miesiącem jest luty (23 mm opadów). Największe opady pojawiają się w czerwcu ze średnią 72 mm. Najcieplejszym miesiącem w roku jest lipiec, ze średnią temperaturą 16,8 °C, natomiast najniższa średnia temperatura w roku występuje w styczniu i wynosi ok. -3,5 °C. Różnica w opadach pomiędzy najsuchszym a najwilgotniejszym miesiącem wynosi 49 mm. Wahania temperatury w trakcie roku wynoszą 20,3 °C.

Lasy[edytuj | edytuj kod]

Pelplińskie lasy wchodzą w skład Nadleśnictwa Starogard, które jest jednym z piętnastu nadleśnictw Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku.

  • Pelplin – Nadleśnictwo – las położony przy drodze wojewódzkiej nr 229
  • Las przy Hilarowie – położony niedaleko drogi wojewódzkiej nr 230
  • tzw. Dębówka, płd. strona miasta (przy drodze na Ornasowo), las mieszany
  • tzw. Lasek – Pólko, przy ulicy Słowackiego

Pomniki przyrody[edytuj | edytuj kod]

Na terenie miasta znajdują się 4 pomniki przyrody[16].

Parki i skwery[edytuj | edytuj kod]

  • Park i Ogród Biskupi
  • Rodzinny Park przy ul. Kopernika
  • Skwerek przy Poczcie
  • Przystań kajakowa, skwer nad rzeką Wierzyca
  • Skwerek przy ulicy Kościuszki (dawniej Małpi Gaj)

Wody (rzeki)[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Pelplina znajduje się kilka zbiorników wodnych. Niektóre z nich mają dość dużą wartość przyrodniczą i krajobrazową. W ogrodach biskupich znajduje się staw parkowy, malowniczo usytuowany, otoczony rzeką Wierzycą, która rozdziela się w kilku miejscach, tworząc gałęzie rozlewające się po terenie miasta. Jest również jaz spiętrzający wodę, który otoczony jest zielenią. Niedaleko miasta płynie druga rzeka o nazwie Węgiermuca, która jest prawym dopływem Wierzycy. Na terenie Gminy Pelplin znajduje się tzw. Nizina Walichnowska, przez którą przepływa Wisła.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piramida wieku mieszkańców Pelplina w 2014 roku[2].

Miasto Pelplin zamieszkuje 8065 mieszkańców. Gęstość zaludnienia na terenie miasta wynosi 1813 osób/km². Mieszkańcy miasta Pelplin stanowią obecnie 48,5% wszystkich mieszkańców gminy.

W ujęciu ogólnym liczba mieszkańców miasta, mimo wahań, utrzymuje się na stałym poziomie. Struktura ekonomiczna grup wiekowych w mieście Pelplin jest stosunkowo korzystna. Według danych Urzędu Miasta i Gminy Pelplin największą liczbę mieszkańców gminy stanowią osoby w wieku produkcyjnym – jest ich 5 222, co stanowi 64,7% ogółu mieszkańców miasta. Kolejną najliczniejszą grupa są mieszkańcy w wieku przedprodukcyjnym (17 lat i mniej) – 1580 osób, co daje 19,6% ogółu ludności. Najmniejszą, choć znaczącą grupę stanowią mieszkańcy w wieku poprodukcyjnym – 1263 osoby, co stanowi 15,7% ogółu mieszkańców miasta.

Układ urbanistyczny[edytuj | edytuj kod]

Pelplin ma wiele zabytków architektury  w stylu gotyku, poprzez barok do klasycyzmu[17]. Rozwój urbanistyczny Pelplina związany był z integracją kościoła cysterskiego z obszarem przemysłowo-handlowym w pobliżu dworca kolejowego. Tereny pomiędzy tymi obiektami zaczęto integrować ulicami, wzdłuż których powstawały obiekty użyteczności publicznej, m.in. hotele, sklepy, banki, zajazdy oraz urzędy[18]. Dzisiejszy układ urbanistyczno-krajobrazowy Pelplina  to przestrzenny zespół wielkomiejskich kamienic z poziomami handlowymi położonych w centrum miasta. Układ ten wpisany jest do rejestru zabytków[19]

.

Panorama dawnego rynku pelplińskiego

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Centrum handlowe Retail Park
Galeria Cukrownia
Swisspor Polska sp. z o.o.

Główne sektory gospodarki:

Największe przedsiębiorstwa[potrzebny przypis]:

  • Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o.
  • „Colmec” Sp. z o.o.
  • Zakład Masarski „Rąbała”
  • Zakłady Mięsne „Michna” Sp. z o.o.
  • Swisspor Polska Sp. z o.o.
  • Pelkom Sp. z o.o.
  • Piekarnia i ciastkarnia Meler

Handel[edytuj | edytuj kod]

W Pelplinie znajduje się kilka wielkopowierzchniowych sklepów handlowych, takich jak Biedronka, PoloMarket, Rossmann, Pepco, Lidl, Sinsay[20], MediaExpert, galeria handlowa „Cukrownia”, a także małe supermarkety. Na terenie miasta działa targowisko miejskie im. Bolesława Knasta.

Inwestycje[edytuj | edytuj kod]

  • W 2019 r. rozpoczęła się budowa nowoczesnego osiedla oraz centrum rekreacyjnego z hotelem na terenie po dawnej cukrowni[21].
  • W 2019 r. zaczęła się rewaloryzacja Ogrodów Biskupich – zabytkowego zespołu parkowego, znajdującego się na terenie dawnego opactwa cysterskiego. Projekt Diecezji Pelplińskiej, współfinansowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego ma na celu uczynienie z Ogrodów kolejnej atrakcji w mieście[22].
  • W miejscowości Rajkowy (gm. Pelplin) od 2012 r. planowano budowę węglowej Elektrowni Północ. Siłownia z infrastrukturą miała zająć położony nad Wisłą teren o pow. ok. 90-200 ha i spalać rocznie 4,5 mln ton węgla. Koszt realizacji inwestycji miał wynieść 12 mld zł, a zainteresowanym inwestorem była Spółka Elektrownia Północ, należąca do międzynarodowej grupy Kulczyk Investments SA. Ze względów formalnoprawnych budowa nigdy nie została zapoczątkowana[23] na skutek odwołań od decyzji o pozwoleniu na budowę oraz decyzji środowiskowych, składanych przez mieszkańców regionu i organizacje ekologiczne. Pozwolenie na budowę zostało uchylone w lutym 2013 przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, a po ponownym jego wydaniu przez starostę tczewskiego, 30 grudnia 2015 uchylił je powtórnie wojewoda pomorski[24].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Muzeum Diecezjalne w Pelplinie
Bazylika katedralna Wniebowzięcia NMP

Pelplin, dzięki swoim zabytkom, jest jednym z bardziej rozpoznawalnych miast w województwie pomorskim. Nazywany bywa "Pomorskimi Atenami"[25]. Co roku miasto odwiedza wielu turystów, a ranga turystyczna sukcesywnie rośnie. Największe znaczenie dla turystyki ma zespół pocystersko-katedralny wpisany na Listę Pomników Historii[26], a także Biblia Gutenberga wpisana na Listę UNESCO[27]. W Pelplinie działa Diecezjalne Centrum Informacji Turystycznej[28].

  • Gotycki pocysterski zespół klasztorny
    • kościół z końca XIII do połowy XIV wieku, sklepienia z XIV, XV w. i 1557 r. (Antoni Schultes z Gdańska), odnawiany i częściowo rekonstruowany w latach 1894–1899, duża trójnawowa bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi o układzie nawy głównej imitującej układ halowy, z prosto zamkniętym prezbiterium i transeptem; bogate wyposażenie wnętrza – gotyckie stalle z połowy XV w., jedne z najcenniejszych w Polsce, o bogatej dekoracji; wielki manierystyczny ołtarz główny z lat 1623–1624 z obrazami Hermana Hana (Koronacja Marii, Wizja św. Bernarda) oraz bogatą dekoracją rzeźbiarską; manierystyczne ołtarze w nawach bocznych i przy filarach nawy głównej z obrazami Hermana Hana (słynny Pokłon pasterzy), A. Stecha, B. Strobla.
    • Do kościoła od południa przylega budynek dawnego klasztoru z XIV w. – trójskrzydłowy z wirydarzem i otaczającymi go krużgankami, w których znajdują się malowidła gotyckie z XV wieku oraz obrazy z końca XVII w. malowane przez A. Stecha i twórców z jego warsztatu.
  • Kościół Bożego Ciała – gotycki z około 1417 roku; w drugiej połowie wieku XVII stał się kościołem parafialnym rozwijającej się wokół klasztoru osady wiejskiej.
  • Zabytkowy cmentarz z XIX wieku przy kościele Bożego Ciała w Pelplinie[29].
  • Muzeum Diecezjalne – z bogatymi zbiorami sztuki gotyckiej (Biblia Gutenberga) oraz Tabulaturą pelplińską – jednym z najcenniejszych i najobszerniejszych zabytków muzycznych XVII-wiecznej Europy.
  • Klasycystyczny Pałac Biskupi z około 1837 r.
  • Ogrody biskupie – barokowy zespół parkowy[30], oraz wirydarz.
  • Ogrody seminaryjne.
  • Kamienica z zegarem (Dawny Pielgrzym) wyróżniająca się bogatym wystrojem architektonicznym elewacji nawiązującym do secesji, wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków.
  • Zabytkowe kamienice przy ulicy Mickiewicza, oraz ulicy Sambora.
  • Dwory przy ulicy Kanonickiej.

Pozostałe obiekty historyczne[edytuj | edytuj kod]

Góra Jana Pawła II
Młyn, trasa kajakowa
Hotel nad Wierzycą
  • Góra Jana Pawła II (dawniej Góra Biskupia) – miejsce w którym Jan Paweł II w 1999 roku odprawił mszę św. Obecnie jest to punkt widokowy, oraz miejsce pielgrzymek wiernych, oraz turystów[31].
  • Cmentarz z 1905 r. położony nad skarpą rzeki Wierzycy, na którym pochowani są między innymi biskupi chełmińscy: Konstanty Dominik, Aleksander Karczyński, ks. Janusz Stanisław Pasierb, ks. Franciszek Sawicki[32].
  • Młyn i Hotel nad rzeką Wierzycą.
  • Zabytkowy ceglany most kolejowy.
  • Jaz nad rzeką Wierzycą.
  • Pocysterska śluza.
  • Diabelski kamień.
  • Spichlerz
  • Ruiny cmentarza ewangelickiego w Nadleśnictwie.
  • Krzyż na Woli – upamiętniający pomordowanych w tym miejscu kapłanów.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Pelplin posiada wiele kilometrów ścieżek i dróg rowerowych z rozwiniętą infrastrukturą. Prowadzi stąd droga rowerowa do Starogardu Gdańskiego. Nad rzeką Wierzycą znajduje się przystań kajakowa z pomostem, wiatami, stojakami na rowery, oraz ławkami, przy których kajakarze mogą odpocząć.

Do najważniejszych szlaków turystycznych należą:  

Baza noclegowa[edytuj | edytuj kod]

Hotel nad Wierzycą usytuowany jest w historycznych pomieszczeniach młyna wodnego dawnego opactwa cysterskiego w Pelplinie. Jego wnętrza posiadają autentyczne elementy cysterskiej architektury drewnianej. Hotel posiada 50 miejsc noclegowych. Hotel nie jest już czynny.

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

Wyższe Seminarium Duchowne
Collegium Marianum, Liceum Katolickie im. Jana Pawła II
Liceum Ogólnokształcące im. ks. Janusza St. Pasierba
  • Przedszkole Nr 1 w Pelplinie
  • Przedszkole Nr 2 w Pelplinie
  • Zespół Kształcenia i Wychowania nr 1 im. Jana Pawła II
  • Zespół Szkół Nr 2 im. Biskupa Konstantyna Dominika
  • Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Pelplinie
  • Zespół Szkół Zawodowych w Pelplinie
  • Liceum Ogólnokształcące im. ks. Janusza St. Pasierba
  • Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych
  • Zespół Szkół Policealnych „Przyszłość” – szkoła prywatna
  • Collegium Marianum, Liceum Katolickie im. Jana Pawła II
  • Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Pelplińskiej
  • Państwowa Szkoła Muzyczna I st. w Tczewie im. Janiny Garści filia w Pelplinie
  • Niepubliczna Diecezjalna Szkoła Muzyczna II stopnia w Pelplinie, Studium Organistowskie Diecezji Pelplińskiej

Media[edytuj | edytuj kod]

Sport[edytuj | edytuj kod]

KS Wierzyca Pelplin – Klub Sportowy założony w 1956 roku w Pelplinie. Klub posiada zespół seniorski, oraz kilka grup młodzieżowych. Do największych sukcesów klubu, można zaliczyć:

  • Piłka nożna
Zdobycie Regionalnego Pucharu Polski (2004/2005)
Awans do IV ligi (2004/2005)
Awans do III ligi (2006/2007)
Awans do III ligi (2016/2017)[1]
  • Karate – istnieje od 1991 roku. W latach 1999–2003 należała do Polskiej Federacji Karate Tradycyjnego Fudokan. Sekcja uczestniczyła w tych latach w wielu obozach i stażach szkoleniowych, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych. Na ten czas przypada wiele sukcesów sportowych zawodników klubu. Od 1 czerwca 2003 roku sekcja była członkiem miejskiego klubu sportowego KS „Wierzyca” Pelplin. Posiadała licencję wydaną przez Polski Związek Karate była zrzeszona w Podkomisji Karate Shotokan W.S.I. PZK. Od 2008 roku jest nie zrzeszona[potrzebny przypis].

KS Centrum Pelplin – Klub Sportowy założony w 1998 roku w Pelplinie. Do największych sukcesów klubu, można zaliczyć awans do IV ligi, oraz dotarcie do 1/4 Regionalnego Pucharu Polski.

Akademia Piłkarska St. Rąbała Jedynka Pelplin – młodzieżowa akademia piłkarska, która ma na swoim koncie liczne sukcesy w rozgrywkach juniorskich.

Decka Pelplin – klub koszykarski założony w 2008 roku. Klub posiada zespół seniorski, oraz osiem grup młodzieżowych grających jako KS Jedynka Pelplin. Klub współpracuje z SKS Starogard Gdański, oraz posiada umowę szkoleniową z klubem Polpharma Starogard Gdański. Do największych sukcesów klubu, można zaliczyć: awans do 2 ligi mężczyzn, oraz grę w play-off o 1 ligę. Decka Pelplin posiada Klub Kibica. W roku 2019 w zespole grał m.in. reprezentant Polski (pochodzący z USA) brązowy medalista Mistrzostw Świata 3x3, Michael Hicks.

Bloczek Team Pelplin – klub zapaśniczy mający na swoim koncie liczne sukcesy. W 2019 roku w Tallinie zawodniczka Bloczek Team Pelplin – Magdalena Głodek, zdobyła brązowy medal Mistrzostw Świata Juniorek, reprezentując Polskę.

Obiekty sportowe i rekreacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Stadion Miejski w Pelplinie ul. Czarnieckiego 8
  • Sauna, ul. Czarneckiego 8
  • Boczne boisko w Pelplinie ul. Sportowa
  • Hala sportowa przy ZKiW nr 1 w Pelplinie (pojemność trybun 500 miejsc), ul. Sambora 5A
  • Boisko przy ZKiW nr 1, ul. Sambora 5A
  • Kompleks boisk przy ZS nr 2 typu "Orlik" ze sztuczną nawierzchnią, ul Kościuszki 12A
  • Sala sportowa przy ZS nr 2 w Pelplinie, ul. Kościuszki 12A
  • Sala sportowa, ul. Starogardzka 4
  • Sala sportowa przy Liceum Ogólnokształcącym w Pelplinie, ul. Sambora
  • Skate Park, ul. Bielawska
  • Rodzinny Park Rozrywki Nivea Park, ul. Kopernika 1
  • Siłownia zewnętrzna Nivea Park, Osiedle Pólko, ul. Starogardzka

Kultura[edytuj | edytuj kod]

Biblioteka Diecezjalna w Pelplinie im.Jana Bernarda Szlagi
Muzeum Diecezjalne w Pelplinie

W Pelplinie odbywają się imprezy o charakterze ogólnopolskim. Pelplin nazywany jest „Kulturową Stolicą Kociewia”.

Imprezy:

  • Pomorski Festiwal Poetycki im. ks. Janusza St. Pasierba
  • Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej w bazylice katedralnej w Pelplinie
  • Jarmark Cysterski
  • Bożonarodzeniowy koncert organizowany przez Polpharmę w bazylice katedralnej w Pelplinie transmitowany przez Telewizję Polską program TVP2.
  • Dni Pelplina
  • Dzień Świętego Bernarda
  • Inscenizacja historyczna: wkroczenie Wojska Polskiego i przyjazd Generała Józefa Hallera do Pelplina
  • Inscenizacja historyczna: wizyta Józefa Piłsudskiego w Pelplinie w Dzień Niepodległości
  • Orszak Trzech Króli
  • Koncerty muzyczne
  • Spektakle teatralne
  • Noc muzeów

Instytucje:

  • Miejski Ośrodek Kultury w Pelplinie
  • Miejska Biblioteka Publiczna w Pelplinie im. B.Sychty
  • Biblioteka Diecezjalna w Pelplinie im. Jana Bernarda Szlagi (posiadająca duże sale konferencyjne)
  • Muzeum Diecezjalne w Pelplinie

Zespoły i orkiestry:

  • Pelplińska Orkiestra Dęta
  • Zespół folklorystyczny "Modraki"
  • Zespół folklorystyczny "Gzuby z pelplińskiej Dwójki"
  • Zespół Ewangelizacyjny "Na cały Głos"
  • Schola „Vocatus Domini”
  • Zespół parafialny "Quo Vadis"

Pelplin to także ośrodek chóralny z kilkoma grupami. W Pelplinie istniało kino „Wierzyca”, którego budynek przejął Miejski Ośrodek Kultury.

Transport[edytuj | edytuj kod]

Drogowy[edytuj | edytuj kod]

Autostrada A1 w Pelplinie

Pelplin stanowi lokalny węzeł komunikacyjny. Znajduje się pomiędzy Autostradą A1 (węzeł Pelplin), a drogą krajową nr 91. Drogi wojewódzkie nr 229 z drogą nr 230 biegną obwodnicą.

Kolejowy[edytuj | edytuj kod]

Linia kolejowa nr 131 w Pelplinie

Przez Pelplin przebiega ważna magistrala kolejowa Chorzów BatoryTczew i dalej do Trójmiasta. Codziennie pelplińska stacja obsługuje setki pasażerów. Znajduje się tutaj plac ładunkowy, bocznice, magazyn towarowy, tory boczne. Dworzec PKP Pelplin posiada kasę biletową, oraz poczekalnię. W 2015 roku został wyremontowany, działa w nim przychodnia lekarska oraz apteka. Zmodernizowane zostały perony, tory oraz trakcja. Obok budynku znajduje się dworzec autobusowy, oraz postój taksówek.

Dawniej w Pelplinie istniała przemysłowa kolej wąskotorowa prowadząca ze stacji Cukrownia przez Mały Garc do Niziny Walichnowskiej. W 1978 ostatecznie trasę zlikwidowano, a parowozy przekazane zostały do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.

Transport publiczny[edytuj | edytuj kod]

Dworzec autobusowy, ul. Dworcowa

W Pelplinie działa transport publiczny na linii Pelplin - Małe Walichnowy. Linia komunikacji publicznej funkcjonuje od poniedziałku do piątku. Przewoźnikiem miejskim jest firma Arriva Bus Transport Polska Sp. z o. o.[35] Ponadto na terenie miasta jeżdżą przewoźnicy PHU "Owsiak" i "Latocha". Funkcjonuje linia na trasach Pelplin - Starogard Gdański - Pelplin, oraz Pelplin - Tczew - Pelplin. W mieście znajduje się dworzec autobusowy z trzema peronami.

Lotniczy[edytuj | edytuj kod]

Najbliższe międzynarodowe porty lotnicze od Pelplina to: Port Lotniczy Gdańsk im. Lecha Wałęsy (ok. 60 km), oraz Port Lotniczy Bydgoszcz S.A. (ok. 120 km). Podczas wizyty papieskiej w 1999 w okolicy Góry Jana Pawła II zbudowano kilka lądowisk helikopterowych, w tym jedno główne istnieje do dzisiaj.

Osiedla[edytuj | edytuj kod]

Widok na osiedle Dworcowa od strony torów

Osiedla Pelplina:

  • Osiedle Dworcowa
  • Osiedle Wybickiego
  • Osiedle Młodych
  • Osiedle Limanowskiego
  • Osiedle Kopernika
  • Osiedle Pólko
  • Osiedle Świerkowa
  • Osiedle Marzenie

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]

W Pelplinie mieści się siedziba diecezji pelplińskiej, która liczy 760 000 wiernych, złożonych z 290 parafii. Obszar diecezji to 12 890 km². Diecezja pelplińska historycznie nawiązuje do diecezji chełmińskiej, którą utworzono 29 lipca 1243.

Honorowi obywatele Miasta i Gminy Pelplin[edytuj | edytuj kod]

Powiązania z Pelplinem[edytuj | edytuj kod]

Budowle, ulice i miejsca nazwane imieniem Pelplina[edytuj | edytuj kod]

Dom Opatów Pelplińskich na Starym Mieście Gdańsku

Najbardziej znaną budowlą jest Dom Opatów Pelplińskich – kamienica mieszcząca się na Starym Mieście w Gdańsku. Jest jednym z niewielu zachowanych zabytków w Gdańsku. Od 1686 należał do opactwa cysterskiego w Pelplinie. Dzisiaj mieści się tutaj Siedziba Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego.

Ulica Pelpińska występuje w 15 miejscowościach, w większych miastach, są to:

W miejscowości Mały Garc (gm.Subkowy) znajduje się wysychające starorzecze Wisły zwane potocznie Jeziorem Pelplińskim.

Administracja[edytuj | edytuj kod]

Urząd Miasta i Gminy Pelplin
Budynek poczty, ul. Mickiewicza
Sąd Biskupi Diecezji Pelplińskiej

Pelplin ma status gminy miejsko-wiejskiej. Mieszkańcy wybierają do Rady Miasta Pelplin 15 radnych (w tym Przewodniczącego i jego zastępcę).

Od 1990 r. do 2002 r. Rada Miasta i Gminy Pelplin liczyła 25 radnych, od 2002 r. ich liczebność została zmniejszona do 15 radnych.

W latach 1990–1998 Burmistrza wybierali Radni Miasta i Gminy, po wprowadzeniu referomy administracyjnej (1999) od 2002 r. Burmistrza wybierają mieszkańcy miasta i gminy.

W wyniku wyborów samorządowych, które odbyły się 4 listopada 2018 r., na stanowisko Burmistrza Miasta i Gminy Pelplin VIII kadencji, na lata 2018–2023 został wybrany Mirosław Chyła[36].

19 listopada 2018 r. podczas I sesji Rady Miejskiej w Pelplinie VIII kadencji, Przewodniczącym Rady Miejskiej w Pelplinie został Jakub Zieliński[37].

Burmistrzowie Miasta i Gminy Pelplin[38][edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Sykutera 1990–1994
  • Andrzej Stanuch 1994–1998
  • Wojciech Wanke 1998–2002
  • Andrzej Stanuch 2002–2014 (ponownie)
  • Patryk Demski 2014–2018
  • p.o Tomasz Czerwiński 2018
  • Mirosław Chyła 2018-

Przewodniczący Rady Miasta i Gminy Pelplin[38][edytuj | edytuj kod]

  • Wacław Bruski 1990–1994
  • Rufin Wysocki 1994–1998
  • Wacław Bruski 1998–2002 (ponownie)
  • Adam Kaszowicz 2002−2010
  • Wacław Bruski 2010 (ponownie)[39]
  • Mirosław Chyła 2010–2018
  • Jakub Zieliński 2018-

Obszar metropolitarny[edytuj | edytuj kod]

Pelplin jest członkiem Obszaru Metropolitarnego Gdańsk-Sopot-Gdynia. Codzienna praca OMG-G-S odbywa się poprzez spotkania komisji tematycznych, które zajmują się omawianiem i realizacją konkretnych projektów – jak np. wspólne zakupy towarów i usług, czy przygotowywanie planów rozwojowych i inwestycyjnych, obejmujących teren kilku samorządów, w tym Pelplina.

Kluczowym elementem współpracy jest także wymiana doświadczeń i dobrych praktyk w zakresie przedsięwzięć wykonywanych przez samorządy, zasad udzielania zamówień publicznych, a także dyscypliny finansowej.

Miasta i gminy partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Miasto Kraj Data podpisania umowy
Gniew  Polska 23 maja 2006
Skarszewy  Polska 7 lutego 2019
Stężyca  Polska 21 kwietnia 2011
Żukowo  Polska 21 kwietnia 2011
Subkowy  Polska 21 listopada 2005
Zakliczyn  Polska 6 kwietnia 2016

Współpraca międzynarodowa[edytuj | edytuj kod]

Miasto Kraj Data podpisania umowy
Colletorto  Włochy 28 października 2013
Grafling  Niemcy 17 listopada 2000
Teisnach  Niemcy 24 marca 1995
Newcastle West  Irlandia 5 czerwca 2007
Mołodiżne  Ukraina 18 listopada 2008

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2023-11-30] (pol.).
  2. a b Pelplin w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018 r.
  4. Historia Pelplina – Diecezjalne Centrum Informacji Turystycznej, informacja.diecezja-pelplin.pl [dostęp 2020-07-11].
  5. Historia ziemi pelplińskiej | pelplin.pl [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  6. http://informator.pelplin.pl/foto/106/pdf/17.pdf
  7. Seweryn Brzeziński, Informator Pelpliński.
  8. Krystyna Paszkowska, Błękitna Armia w Pelplinie – gen. Józef Haller wypowiedział orędzie do mieszkańców [ZDJĘCIA], Pelplin Nasze Miasto, 28 stycznia 2020 [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  9. To NAJWIĘKSZA polska katedra z największym w tej części Europy barokowym ołtarzem, national-geographic.pl [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  10. Krystyna Paszkowska, 20 lat od pielgrzymki Jana Pawła II na Kociewie. W Pelplinie postać Ojca Świętego jest wciąż żywa [ZDJĘCIA], Pelplin Nasze Miasto, 6 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-12] (pol.).
  11. Przemysław Zieliński, Otwarcie obwodnicy Pelplina. Odetchną mieszkańcy, katedra – bez wstrząsów, Tczewska.pl, 15 maja 2010 [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  12. Wojciech Jankowski, Mały przewodnik po Polsce, Wydawnictwo Sport i Turystyk Warszawa 1983 ISBN 83-217-2329-2, s. 219.
  13. Dolata 1971 ↓, s. 451.
  14. Prezydent Komorowski: dbanie o tradycję nie kłóci się z integracją z Europą, dzieje.pl [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  15. Redakcja, Andrzej Duda w Pelplinie o lokalnej historii, referendum konsultacyjnym i... cukrowni [WIDEO, ZDJĘCIA], Tczew Nasze Miasto, 7 maja 2018 [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  16. Uchwała nr XVI/154/19 Rady Miejskiej w Pelplinie z dnia 20 grudnia 2019 r. w sprawie pomników przyrody. [dostęp 2023-01-21].
  17. Położenie Pelplina - Diecezjalne Centrum Informacji Turystycznej, informacja.diecezja-pelplin.pl [dostęp 2022-11-19].
  18. Zarys dziejów Pelplina, Maciejewa i Pólka, Historyczny Pelplin, 6 listopada 2020 [dostęp 2022-11-19] (pol.).
  19. układ urbanistyczno-krajobrazowy - Zabytek.pl, zabytek.pl [dostęp 2022-11-19] (pol.).
  20. Sinsay, sinsay.com [dostęp 2021-12-29].
  21. Krystyna Paszkowska, Pelplinianie po 30 latach doczekają się nowych mieszkań – Osiedle Wierzyca Residence [ZDJĘCIA], Dziennik Bałtycki, 11 grudnia 2019 [dostęp 2020-07-18] (pol.).
  22. mcb@tcz pl kontakt@redakcja.tcz.pl McB, Tczew – Pelplin. Miliony z UE na park przy pałacu biskupim! – Wiadomości – Aktualności, Tcz.pl, 28 marca 2017 [dostęp 2020-07-18] (pol.).
  23. Maciej Sandecki Wojewoda z PiS blokuje elektrownię Kulczyka. Burmistrz z PiS rozczarowany [dostęp 2016-01-13].
  24. Ekolodzy zastopowali węglową elektrownię Północ. Wielka inwestycja Kulczyków nie powstanie
  25. Pelplin – Pomorskie Ateny, Witaj w Podróży [dostęp 2020-03-07] (pol.).
  26. Pelplin – zespół pocystersko-katedralny nowym Pomnikiem Historii!, nid.pl [dostęp 2020-03-07].
  27. Biblia Gutenberga – przełomowa księga w dziejach Europy, PolskieRadio.pl [dostęp 2020-03-07].
  28. DCIT – Diecezjalne Centrum Informacji Turystycznej, informacja.diecezja-pelplin.pl [dostęp 2020-03-07].
  29. Pelplin – Zabytkowy cmentarz przy "kościółku". Atrakcje turystyczne Pelplina. Ciekawe miejsca Pelplina, polskaniezwykla.pl [dostęp 2020-03-07].
  30. O ogrodach, Barokowy zespół parkowy w Pelplinie [dostęp 2020-03-07] (pol.).
  31. Gmina Pelplin, pelplin.pl [dostęp 2020-03-07].
  32. Pelplin – Cmentarz – 1905 r.. Atrakcje turystyczne Pelplina. Ciekawe miejsca Pelplina, polskaniezwykla.pl [dostęp 2020-03-07].
  33. PTTK – Znakowane Szlaki Turystyczne Województwa Pomorskiego – Start, pomorskieszlakipttk.pl [dostęp 2020-03-07].
  34. PTTK – Znakowane Szlaki Turystyczne Województwa Pomorskiego – Start, pomorskieszlakipttk.pl [dostęp 2020-03-07].
  35. Pierwsza publiczna linia komunikacyjna w Gminie Pelplin, pelplin.pl [dostęp 2022-10-07] (pol.).
  36. Gmina Pelplin, pelplin.pl [dostęp 2020-07-30].
  37. Biuletyn Informacji Publicznej, bip.pelplin.pl [dostęp 2021-12-13].
  38. a b Historyczy Pelplin, Pierwsze demokratyczne wybory samorządowe Pelplinie - 27.05.1990, Historyczny Pelplin, 3 marca 2021 [dostęp 2023-07-22] (pol.).
  39. Pelplin: Po sesji Rady Miejskiej, Serwis Samorządowy PAP [dostęp 2024-01-29] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]