Penczo Sławejkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Penczo Sławejkow
Пенчо Славейков
Ilustracja
Imię i nazwisko

Penczo Petkow Sławejkow

Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1866
Trjawna

Data i miejsce śmierci

10 czerwca 1912
Brunate

Narodowość

bułgarska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

Krwawa pieśń (1911-1913)

Penczo Petkow Sławejkow, bułg. Пенчо Петков Славейков (ur. 27 kwietnia 1866 w Trjawnie, zm. 10 czerwca 1912 w Brunate[1]) – bułgarski poeta, przedstawiciel modernistycznego środowiska twórców skupionych wokół czasopisma Misył, syn Petka Sławejkowa i brat polityków Iwana Sławejkowa oraz Christa Sławejkowa.

Był ideologicznym przywódcą skupionych wokół pisma „Misył” tzw. młodych modernistów, którzy obrali orientację neoromantyczną. Był autorem poematów epicko-lirycznych i filozoficznych o charakterze programowym. Był też autorem liryków osobistych (zbiór Syn za sztastije 1907) mistyfikacji poetyckiej Na ostrowa na błażenite (1910), będącej zbiorem jego wierszy, niedokończonego poematu o powstaniu kwietniowym oraz studiów o folklorze i literaturze bułgarskiej i europejskiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sławejkow Penczo, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-05-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pisarze świata. Słownik encyklopedyczny, wyd. PWN, 1999