Talaromyces funiculosus
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Talaromyces funiculosus |
| Nazwa systematyczna | |
| Talaromyces funiculosus (Thom) Samson, N. Yilmaz, Frisvad & Seifert Stud. Mycol. 70: 176 (2011) | |
Talaromyces funiculosus (Thom) Samson, N. Yilmaz, Frisvad & Seifert) – gatunek grzybów z rodziny Aspergillaceae[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tabalomyces, Aspergillaceae, Eurotiales, Eurotiomycetidae, Eurotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1910 r. Charles Thom nadając mu nazwę Penicillium funiculosum. W 2010 roku mykolodzy Samson, N. Yilmaz, Frisvad & Seifert na podstawie badań mikroskopowych i analizy DMA uznali, że nie należy on do rodzaju Penicillium i przenieśli go do rodzaju Talaromyces[1].
Morfologia i fizjologia[edytuj | edytuj kod]
Konidiofory biwerticilioidalne, gładkie o wymiarach 15–100 × 2–3,5 μm; gałęzie 8–18 μm. Metule w liczbie od trzech do sześciu, rozbieżne, o wymiarach 6,5–11 × 2–4 μm. Fialidy ostro zakończone o wymiarach 7,5–11 x 1,5–2,5 μm. Na jednej metuli jest 3-8 fialid. Konidia gładkie, elipsoidalne o wymiarach 2–3 (–5,5) × 1–2 (–2,5) μm. Wykazuje szybki wzrost na ogólnych pożywkach. Na pożywce CREA w temperaturze 37 oC wytwarza silny kwas sekalonowy. Teleomorfa nie jest znana[2].
Występowanie i znaczenie[edytuj | edytuj kod]
W Polsce znajdywany był w glebie na włośnikach, korzeniach, nasionach i w resztkach wielu gatunków roślin (jodła pospolita, jawor, owies, pomidor, sosna czarna, świerk pospolity, ziemniak, pszenica)[3]. Wywołuje chorobę ananasów[4] i jest jednym z gatunków wywołujących peniciliozę cebul[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-10-20] (ang.).
- ↑ N. Yilmaz, C.M. Visagie, J. Houbraken,J.C. Frisvad, R.A. Samson, Polyphasic taxonomy of the genusTalaromyces, Studies in Mycology 78: 175–341.
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4
- ↑ Rohrbach, Kenneth G., Walter J. Apt, Nematode and Disease Problems of Pineapple, Plant Disease, vol. 70, no. 1, 1986,s. 81–87.
- ↑ Agnieszka Piwoni, Występowanie grzybów na bulwach sparaksisu uprawianego w okolicach Lublina, Acta Agrobotanica, vol. 58, z. 2, 2005, s. 243-254